Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Μελίτα Χισκάκη: "Προτάσεις για τη διαβούλευση της ΔΕΥΑ Αλμωπίας"


Η δυσμενέστατη κατάσταση της ΔΕΥΑ με αιχμή του δόρατος την οικονομική της κατάσταση, οδηγεί τη σημερινή διοίκηση να επικοινωνήσει το θέμα στο ευρύτερο κοινό της Αλμωπίας. 

Αυτή η αυτονόητη πρακτική, άγνωστη στις προηγούμενες διοικήσεις, είναι άξια επαίνων και αποσκοπεί στην κατανόηση της κατάστασης από τους άμεσα ενδιαφερόμενους που είναι οι χρήστες του νερού καθώς και στην εξεύρεση λύσεων για την περαιτέρω βιώσιμη λειτουργία της επιχείρησης ή τη μηδενική λύση που δεν είναι άλλη από την παύση λειτουργίας της και την εκκαθάρισή της. 

Η βιωσιμότητα μιας επιχείρησης εξαρτάται από το εάν είναι ελλειμματική ή πλεονασματική σε ετήσια βάση, ανεξάρτητα από το μέγεθος των χρεών της, αρκεί αυτά να εξυπηρετούνται με κάποιον προκαθορισμένο ρυθμό. Το πρώτο ερώτημα λοιπόν είναι κατά πόσο η ΔΕΥΑ είναι βιώσιμη σήμερα. Όπως προκύπτει από την υπηρεσιακή μελέτη που προσκομίστηκε, ακόμη και με την προϋπόθεση της 100% εισπραξιμότητας των ετήσιων εσόδων, η επιχείρηση είναι ελλειμματική ως προς το σκέλος της ύδρευσης. Στοιχεία για την αποχέτευση δε δόθηκαν. Αυτό καταλήγει στο συμπέρασμα της λανθασμένης τιμολογιακής πολιτικής της επιχείρησης με την προϋπόθεση της ορθής διαχείρισης των εξόδων της. Η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται δραματικά εάν λάβουμε υπόψη μας την κακοδαιμονία του μη διαχωρισμού του Δήμου από την επιχείρηση. 

Όπως προκύπτει από τη μελέτη, 22 αντλητικές γεωτρήσεις ύδρευσης, η πλειοψηφία δηλαδή των αντλητικών γεωτρήσεων ύδρευσης, παρουσιάζονται ως αρδευτικές γεωτρήσεις, πληρώνονται από το Δήμο και χρεώνονται προφανώς στην άρδευση. Μέχρι πριν από δύο χρόνια, το τιμολόγιο χρέωσης της ΔΕΗ ήταν αγροτικό με σημαντικά χαμηλότερη τιμή χρέωσης. 

Η ΔΕΗ, μετά από έλεγχο που διενήργησε, αφαίρεσε την ευνοϊκή αγροτική χρέωση και σήμερα το ποσό αυτό ανέρχεται στις 425.000 ευρώ ετησίως, το οποίο όμως συνεχίζει να επιβαρύνει προφανώς την άρδευση. Επίσης ως αντάλλαγμα της επιβάρυνσης αυτής του Δήμου, ο Δήμος δεν πληρώνει στη ΔΕΥΑ όλες τις παροχές που εκείνος χρησιμοποιεί δηλαδή παροχές σε πάρκα, πλατείες, πυροσβεστικούς κρουνούς, κοινοτικά ιατρεία, εκκλησίες, κοιμητήρια, σχολεία, αθλητικές εγκαταστάσεις, γεμιστήρια και ποτίστρες. Το συνολικό κόστος που δεν εισπράττει η επιχείρηση υπολογισμένο προσεγγιστικά, είναι 145.000 ευρώ ετησίως. Το κόστος αυτό φυσικά δεν ελαφρύνει τα 425.000 ευρώ που βαρύνουν την άρδευση. 

Τηρώντας αδιαμφισβήτητα τη νομιμότητα, οι 22 αντλητικές γεωτρήσεις θα πρέπει άμεσα να αποτελέσουν έξοδα της ΔΕΥΑ καθώς επίσης ο Δήμος θα πρέπει να πληρώνει στο ακέραιο τις υποχρεώσεις του στην επιχείρηση. Αυτό σημαίνει ότι η συνολική επιβάρυνση της επιχείρησης θα είναι 280.000 ευρώ ετησίως και θα επιβαρύνει τη χρέωση ύδρευσης κατά ποσοστό 33,5%. Επειδή οι 22 αυτές γεωτρήσεις βρίσκονται σε αγροτικούς οικισμούς, η επιβάρυνση συνολικά του καταναλωτή στην άρδευση και στην ύδρευση θα πρέπει να υπολογιστεί. Το ισοζύγιο μπορεί να είναι θετικό δηλαδή να επέλθει μείωση της συνολικής επιβάρυνσης του κοινού χρήστη. 

Για μια ρεαλιστική προσέγγιση της βιωσιμότητας της ΔΕΥΑ με τα νέα δεδομένα χρειάζεται να προσδιοριστούν 3 παράγοντες: 

1. Το κόστος ανά κυβικό του νερού Η προσέγγιση που γίνεται στην υπηρεσιακή μελέτη δεν συνυπολογίζει στο κόστος του νερού τις αποσβέσεις των έργων. Δηλαδή θεωρεί εκ των προτέρων ότι η ΔΕΥΑ δε θα έχει χρήματα για ανακατασκευή ή αντικατάσταση των υφιστάμενων δικτύων, γεωτρήσεων και υποδομών. Αυτή η υπόθεση οδηγεί σε ελλειμματικά αποτελέσματα. Επίσης δεν συμπεριλαμβάνει την εξυπηρέτηση του χρέους, τον τρόπο και το ρυθμό εξυπηρέτησης. Αθροιστικά των παραπάνω, το μέσο κόστος ανά κυβικό νερού αντιστοιχεί σε πλασματικά διαχειριζόμενα από τη ΔΕΥΑ κυβικά νερού, λόγω έλλειψης στοιχείων όχι μόνο κατανάλωσης του τελικού χρήστη (δεν υπάρχουν παντού υδρόμετρα) αλλά και μετρήσεων νερού στις εισόδους των δικτύων. Η προσέγγιση που γίνεται όπου δεν υπάρχουν υδρόμετρα, εξαρτάται από μια κυκλική μαθηματική σχέση στην οποία θεωρείται δεδομένη η χρησιμοποιούμενη ποσότητα νερού ανά άτομο. 

Μια πιο ολοκληρωμένη προσέγγιση θα ήταν: 

1) Σε οικισμούς χωρίς υδρόμετρα, με αντλητικές γεωτρήσεις, η προσέγγιση μπορεί να δώσει πολύ ασφαλή συμπεράσματα εάν είναι το αποτέλεσμα του καταναλισκόμενου έργου (kWh), της ισχύος της αντλίας και της παροχής νερού που αντιστοιχεί σε αυτήν. 

2) Σε οικισμούς χωρίς υδρόμετρα, με υδροδότηση επιφανειακή μέσω πηγών, απαραίτητη θα ήταν η μέτρηση της παροχής με χρήση μυλίσκου. 

3) Ο επιμερισμός του κόστους νερού στους τελικούς χρήστες νερού Η χρήση υδρομέτρων είναι προφανής ανάγκη και πρώτη προϋπόθεση δίκαιης κατανομής των βαρών στους πολίτες. Είναι απαράδεκτο εν έτη 2016 να συζητάμε για μονάδα μέτρησης «άτομα ανά παροχή» και αμφιλεγόμενο το κόστος να εξαρτάται από τη βεβαίωση ατόμων του προέδρου της κάθε τοπικής κοινότητας. Επίσης θα πρέπει να εξεταστεί ο παράγοντας «χρήση νερού». Να προσδιοριστούν οι χρήσεις (για παράδειγμα οικιακή, ξενοδοχειακή, βιοτεχνική κλπ) και να τιμολογηθούν ανάλογα. Ένας άλλος παράγοντας επιμερισμού είναι η αναφερόμενη «αλόγιστη χρήση». Πρέπει να ποσοτικοποιηθεί ο όρος και να υπάρχει διαφορετική χρέωση πάνω από κάποια κυβικά ανά χρήση. Να προσδιοριστούν οι ευπαθείς χρήστες και να υπολογιστεί το ποσοστό μείωσης ανά κατηγορία και χρήση. Ο χωροταξικός μονοκριτηριακός διαχωρισμός που προτείνεται μαζί με την έλλειψη κοστολόγησης και αναμόρφωσης των υφιστάμενων δικτύων, οδηγούν μεσοπρόθεσμα σε ελλειμματικές οικονομικές καταστάσεις. 3. Η εισπραξιμότητα της επιχείρησης 

Εδώ τα κριτήρια είναι δύο, ποιοτικά και κατασταλτικά: 
 1) Ποιοτικά κριτήρια • Περιλαμβάνει αρχικά, την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών. Δεν είναι δυνατόν για παράδειγμα, να απαιτούμε από έναν επιχειρηματία στον τομέα του τουρισμού να είναι ακέραιος στις οικονομικές του υποχρεώσεις όταν η σάουνα ή η πισίνα που διαθέτει ως εργαλείο για τη δουλειά του, είναι γεμάτη με θολό νερό κάθε φορά που βρέχει. Δεν είναι πιθανό να δούμε μεγάλα ποσοστά εισπραξιμότητας στην πόλη της Αριδαίας όταν ενώ υπάρχει ένα ακριβοπληρωμένο έργο ύδρευσης απαραίτητο για την πόλη, αυτό να μην λειτουργεί και το ποτήρι που θα δώσεις στο παιδί σου νερό να έχει χώμα. Δεν είναι δυνατόν οι όποιες βλάβες να επιδιορθώνονται με «ελαστικές» προτεραιότητες και ταυτόχρονα να απαιτείς από το χρήστη να εφαρμόζει κατά γράμμα τις κανονιστικές διατάξεις. Πιο εκλαϊκευμένα «πρώτα καθαρίζεις το σπίτι σου και μετά καλείς κόσμο».

 • Επικοινωνία με τον καταναλωτή 
Πρέπει να δημιουργηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ του καταναλωτή και της επιχείρησης. Ο κοινωφελής χαραχτήρας της ΔΕΥΑ δεν είναι απλά ένας όρος γραμμένος σε κάποιο κανονισμό αλλά είναι καθημερινή πρακτική της επιχείρησης. Η σκανδαλολογία περί διαχρονικής κακοδιαχείρισης δεν βοηθά προς αυτήν την κατεύθυνση. Η «απατεωνιά» πρέπει να στοιχειοθετείτε εκ των έσω και να τιμωρείται ανάλογα. 

 • Έξωθεν καλή μαρτυρία, όχι μόνο της ΔΕΥΑ αλλά και του Δήμου γιατί στη συνείδηση όλων μας Δήμος και επιχείρηση είναι απόλυτα συνδεδεμένα. 
2) Κατασταλτικά μέτρα Παράλληλα πρέπει όχι απλά να θεσπιστούν αλλά και να εφαρμοστούν ενιαία μέτρα άμεσης πάταξης των παρατυπιών από πλευράς καταναλωτών. Είναι θέμα δικαιοσύνης και ίσης μεταχείρισης των πολιτών. Εν κατακλείδι, πέρα από τις νομοθετικές δεσμεύσεις και τις κοινοτικές οδηγίες, η ακριβής κοστολόγηση του νερού είναι πρωταρχικό θέμα στην έναρξη του διαλόγου και στη λήψη περαιτέρω αποφάσεων. Με υποθέσεις και «χαϊδέματα» φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Ας μην το συνεχίσουμε. 

Η λύση της διάλυσης της επιχείρησης δεν είναι λύση. Είναι υπεκφυγή να δούμε τα πράγματα κατάματα. Το χρέος είναι χρέος και θα πρέπει να το αντιμετωπίσουμε είτε βρίσκεται στη ΔΕΥΑ, είτε μετακυλιστεί στο Δήμο. Η μετακύλισή του στο Δήμο μόνο χρονική αδράνεια προκαλεί, επιζήμια φυσικά σε όλους μας.



Share on Google Plus

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

Μη διστάσετε να προσθέσετε σχόλια στο δημοσίευμα που σας ενδιαφέρει.

Η εφημερίδα karatzova.com ενθαρρύνει τη δημόσια έκφραση των αναγνωστών της εφόσον τηρούνται οι βασικοί κανόνες δημοσιότητας που ορίζουν οι ελληνικοί νόμοι. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.