Με αφορμή την επιστολή αναγνώστη, η ιστοσελίδα μας θέλησε να μπει βαθύτερα στο χώρο του bullying και ποιο ειδικά στο παιδικό ποδόσφαιρο. Πέφτουν τα μικρά παιδιά θύματα bullying; Αν ναι με ποιο τρόπο και πως το αντιμετωπίζουμε. Αυτά είναι τα ερωτήματα που καλούμαστε να απαντήσουμε και να ενημερώσουμε τους γονείς και τους προπονητές για το πώς μπορούν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο του «ποδοσφαιρικού εκφοβισμού».
ΜΟΡΦΕΣ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΚΟΥ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟΥ
Υπάρχουν διάφορες μορφές ποδοσφαιρικού εκφοβισμού οι οποίες έχουν ως πομπό τον προπονητή ή τον γονέα ή και τους δύο μαζί και μοναδικό δέκτη το παιδί. Υπάρχει επίσης ο εσωτερικός εκφοβισμός όπου θύματα και θύτες είναι τα ίδια τα παιδιά που αποτελούν την ομάδα.
Μορφές ποδοσφαιρικού εκφοβισμού είναι:
Η επιτακτική ανάγκη για νίκη και μόνο νίκη.
Πολλές φορές ο προπονητής παρορμούμενος από τη δίψα για διάκριση απαιτεί από τα παιδιά να παίξουν μόνο για τη νίκη. Αυτό κατ’ αρχήν ξεφεύγει από τους βασικούς κανόνες της εκπαίδευσης που αφορά τα παιδιά και δεύτερο φορτώνει τα παιδιά με άγχος και πίεση. Μόνο στη σκέψη «τι θα γίνει αν χάσουμε;» τα μικρά παιδιά ήδη έχουν πέσει θύματα εκφοβισμού με ένοχο τον ίδιο τον προπονητή τους.
Ελάχιστος χρόνος συμμετοχής ή πλήρης παραγκωνισμός
Το μεγαλύτερο δώρο από τον προπονητή προς το παιδί είναι ο χρόνος συμμετοχής. Το φαινόμενο κάποιοι μικροί ποδοσφαιριστές να αγωνίζονται ελάχιστα στους επίσημους αγώνες της ακαδημίας τους προκαλεί στα παιδιά μείωση της αυτοπεποίθησης τους και της θέλησης τους να συνεχίσουν την προσπάθεια που κάνουν. Έπειτα νιώθουν μειονεκτικά έναντι των άλλων που είναι οι «βασικοί» και αυτό μπορεί να οδηγήσει και σε απομόνωση αλλά και σε σύγκρουση με κάποιο συμπαίκτη. Το αποτέλεσμα είναι ο μικρός να απογοητεύεται και στο τέλος να τα παρατάει.
Ο τόνος της φωνής του προπονητή
Δυστυχώς όπως παρατηρείται στα περισσότερα γήπεδα που διεξάγονται αγώνες ποδοσφαίρου οι προπονητές ακολουθούν τροχονομική τακτική σε αναμετάδοση και κάποιες φορές ο τόνος της φωνής του γίνεται τόσο αυστηρός που κάνει στην κυριολεξία τα παιδιά να τα «κάνουν πάνω τους» από το φόβο τους. Η καταναγκαστική τακτική της ομάδας από ένα φωνακλά προπονητή καταργεί την αυτενέργεια και τη φαντασία των παιδιών και καταρρακώνει τη σωστή διαδικασία της μάθησης. Είναι δυστυχώς η πιο συχνή μορφή ποδοσφαιρικού εκφοβισμού που συμβαίνει στα γήπεδα όπου αθλούνται τα παιδιά μας.
Ο περήφανος γονιός κι ο παικταράς ο γιος του
«Γιέ μου μπες μέσα και δείξε τους ποιος είσαι. Είσαι ο καλύτερος. Όλοι οι άλλοι είναι άχρηστοι. Θέλω σήμερα ένα γκολ για το μπαμπά σου και ένα για τη μαμά σου. Ντρίπλαρε τους όλους και μην ακούς κανένα. Άσε τον κόουτς, αυτός δεν έχει ιδέα! Να ακούς μόνο τι σου λέει ο μπαμπάς σου αν θέλεις να πάς μπροστά. Μην τυχόν και σε δω να δίνεις λάθος πάσα, κάηκες. Δεν κάνεις για ποδόσφαιρο, θα σε σταματήσω από την ακαδημία». Πολλές φορές ο ποδοσφαιρικός εκφοβισμός ξεκινά από το σπίτι.
Παραπάνω είναι μόνο μερικές συνηθισμένες εκφράσεις που προκαλούν στα παιδιά εκφοβισμό με θύτες τους ίδιους τους γονείς. Οι γονείς που επιβάλλουν δικτατορικά την επιτυχία στα παιδιά τους διαπράττουν ένα μεγάλο έγκλημα. Ο συναισθηματικός κόσμος του παιδιού ταρακουνιέται καθώς του έχουν επιβάλλει στόχους και πρέπει τίποτα να μην πάει στραβά! Η υποτίμηση επίσης ενός παιδιού ισούται με ποδοσφαιρικό εκφοβισμό. Η απειλή της απόσυρσης του από την ομάδα όπου κάθε μέρα αθλείται και περνά χρόνο με τους φίλους του οδηγεί στην απομόνωση όχι μόνο από τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας αλλά και γενικά στην κοινωνία. Είναι γνωστές περιπτώσεις τέτοιων παιδιών που σταματώντας από απογοήτευση το ποδόσφαιρο ξεκίνησαν το κάπνισμα, το αλκοόλ τις κακές παρέες κ.ο.κ.
Εσωτερικός Ποδοσφαιρικός Εκφοβισμός
Πολύ συχνό είναι το φαινόμενο του εσωτερικού ποδοσφαιρικού εκφοβισμού που συμβαίνει σε μια ομάδα. Όλα αυτά μπορεί να είναι αποτέλεσμα του συνδυασμού όλων των παραπάνω παραγόντων. Ο νόμος του ισχυρού δεν πρέπει να υφίσταται σε παιδικές ομάδες γι αυτό και ο προπονητής πρέπει να εντοπίζει τέτοια προβλήματα και να τα επιλύει. Συνήθως κάποιο «δυνατοί» ποδοσφαιριστές κοροϊδεύουν τους «αδύνατους» ενώ συμβαίνει και το αντίθετο. Ένας «αδύνατος» ποδοσφαιριστής ζώντας την ποδοσφαιρική του απομόνωση μπορεί να προκαλεί ένα «δυνατό» συμπαίκτη του προσπαθώντας να τον κερδίσει στη…ψυχολογία. Αποτέλεσμα είναι η ρήξη η οποία οδηγεί σε τιμωρία και τα δυο μέρη. Συνέχεια και επέκταση του ποδοσφαιρικού εκφοβισμού θα ήταν η τυχόν τιμωρία μόνο του ενός «ενόχου».
Προτεινόμενοι τρόποι αντιμετώπισης
Συζητάτε με το παιδί σας πάντα μετά την προπόνηση. Ρωτήστε το αν πέρασε καλά και τι έκαναν στην προπόνηση.
Σημαντικό είναι μετά τον αγώνα ανεξαρτήτως του αποτελέσματος γονείς και προπονητής να πουν ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά για την προσπάθεια τους.
Επιβραβεύεται τα παιδιά σας διαρκώς. Τα παιδιά είναι στα μάτια σας οι μεγάλοι αστέρες του ποδοσφαίρου και έχουν ανάγκη από την παρότρυνση και επιβράβευση σας.
Δώστε ίσο χρόνο συμμετοχής σε όλα τα παιδιά.Συζητήστε με τον προπονητή σας ΣΗΜΕΡΑ!
Αν κάτι δεν αλλάξει ΑΛΛΑΞΤΕ ΑΚΑΔΗΜΙΑ!
Πηγή: allaboutsoccer.net
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Μη διστάσετε να προσθέσετε σχόλια στο δημοσίευμα που σας ενδιαφέρει.
Η εφημερίδα karatzova.com ενθαρρύνει τη δημόσια έκφραση των αναγνωστών της εφόσον τηρούνται οι βασικοί κανόνες δημοσιότητας που ορίζουν οι ελληνικοί νόμοι. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.