Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Συνέντευξη με τον Ιερέα Υπερμαραθωνοδρόμο π. Θεόδωρο Περπερίδη: «Όσοι περπατάνε και τρέχουν είναι χαμογελαστοί»!


Προκρίθηκε και θα συμμετάσχει φέτος στον Σπάρταθλο

"Ο μεγαλύτερος στόχος του σαν χριστιανός και πιο συγκεκριμένα σαν Ιερέας είναι να πάει στον παράδεισο και γι’ αυτό αγωνίζεται καθημερινά με τα πάθη του να καταφέρει να τα δαμάσει". Ο μεγαλύτερος στόχος του στον αθλητικό τομέα είναι να καταφέρει να ολοκληρώσει το Σπάρταθλο, όπου προκρίθηκε να συμμετάσχει φέτος. 

Ο υπερμαραθωνοδρόμος, μέλος της Ομάδας Μαραθωνίου Γιαννιτσών, ιερέας των Αμπελειών π. Θεόδωρος Περπερίδης, στην συνέντευξή του στην Η.Ε. Karatzova.com, τονίζει ότι «η εκκλησία μας δεν είναι αντίθετη στον αθλητισμό, αλλά συμβαδίζει μαζί του. Άλλωστε μέσα από την άθληση ο άνθρωπος μόνο οφέλη παίρνει».
Απαντώντας στην ερώτηση είναι η μεγαλύτερη διάκρισή του μέχρι σήμερα υπογραμμίζει ότι αυτή ήταν ο αγώνας στο ‘’τρέξε χωρίς τερματισμό’’ που έγινε στη Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης και είχε φιλανθρωπικό και κοινωνικό χαρακτήρα.

Σε ότι αφορά στην άσκηση των ιερατικών του καθηκόντων επισημαίνει: «Δεν έχει αλλάξει τίποτα στα ιερατικά μου καθήκοντα, τα εκπληρώνω όπως και παλιότερα χωρίς να παραλείπω τίποτα».

Σχετικά με την κρίση, μας λέει ότι «οι Έλληνες, που κάποτε ήμασταν δυναμικοί που είχαμε πίστη στο Θεό, που επαναστατήσαμε μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, σήμερα είμαστε ‘’στο πάτο’’, χωρίς ιδανικά, χωρίς στόχους, χωρίς πίστη στο Θεό, χωρίς ελπίδα για το μέλλον». 
Τέλος, το μήνυμα που στέλνει είναι μοναδικό: «Όσοι περπατάνε και τρέχουν είναι χαμογελαστοί…».


Ολόκληρη η συνέντευξη του π. Θεόδωρου Περπερίδη έχει ως εξής:

Ερώτηση: Πάτερ, τι ήταν αυτό που σας ώθησε στην ενασχόλησή σας με τον αθλητισμό και ιδιαίτερα στο «δύσκολο» άθλημα του μαραθωνίου και των μακρινών αποστάσεων;
Απάντηση: Η  αγάπη μου για το τρέξιμο ήταν το κίνητρο που με έκανε να ασχοληθώ με τον αθλητισμό. Πάνω σ’ αυτό το κίνητρο πρόσθεσα την υπομονή και την προσπάθεια και με την ώθηση του κόσμου και με τη βοήθεια του Θεού έφτασα στην σημερινή κατάσταση, να παίρνω δηλαδή μέρος σε μαραθωνίους αλλά και σε υπερμαραθωνίους.

Ερ.: Τι σας δίνει δύναμη για να συνεχίσετε τις προσπάθειές σας μέσα από το τρέξιμο σε διάφορες διοργανώσεις;
Απ.: Δύναμη μου δίνει ο Θεός. Εγώ βάζω τη θέληση και ο κόσμος που βρίσκεται πάντα δίπλα μου και ενθαρρύνει την κάθε προσπάθεια μου, μου δίνει το κουράγιο να συνεχίσω τον αγώνα μου και να βάζω τον πήχη πιο ψηλά στους στόχους μου.

Ερ.: Δεχτήκατε επικρίσεις για το γεγονός ότι αν και φοράτε ράσα, ότι αν και είστε ιερέας, τρέχετε με την ιδιότητα του αθλητή σε μαραθώνιους και υπερμαραθώνιους  δρόμους;
Απ.: Μέχρι σήμερα δεν άκουσα κανέναν να κατακρίνει την αθλητική μου δραστηριότητα. Όλοι την χαίρονται  και την χειροκροτούν αναγνωρίζοντας τον κόπο και την προσπάθειά μου. Εξάλλου και ο Απόστολος Παύλος προτρέπει τους χριστιανούς να αγωνίζονται και με την ψυχή αλλά και με το σώμα. (Στην Αγία Γραφή). Η εκκλησία μας λοιπόν δεν είναι αντίθετη στον αθλητισμό αλλά συμβαδίζει μαζί του. Άλλωστε μέσα από την άθληση ο άνθρωπος μόνο οφέλη παίρνει. Και η εκκλησία μεριμνά και για το σώμα του ανθρώπου και όχι μόνο για την ψυχή του αφού το σώμα του ανθρώπου είναι ναός του Αγίου Πνεύματος σύμφωνα με την διδασκαλία της.


Ερ.: Η τοπική κοινωνία των Αμπελιών πως σας αντιμετωπίζει; «Αγκάλιασαν» οι συντοπίτες σας αυτό που κάνετε ή το αντιμετωπίζουν με επιφύλαξη;
Απ.: Όλοι οι συντοπίτες και ενορίτες μου, μηδενός εξαιρουμένου, είναι ενθουσιασμένοι με την ενασχόληση μου αυτή, στηρίζουν τις προσπάθειες μου σε κάθε μου αγώνα, ρωτάνε συνεχώς για να μαθαίνουν τους επόμενους στόχους και τυχόν διακρίσεις μου, με χαιρετούν ένθερμα όταν με βλέπουν να προπονούμαι, είτε στο γήπεδο, είτε στο δρόμο που τρέχω. Πολλοί από αυτούς με έχουν για πρότυπο και ξεκίνησαν περπάτημα άλλοι πάλι ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να με ακολουθήσουν στον αθλητισμό και γενικά υπάρχει ένα πάρα πολύ καλό κλίμα στο χωριό μας, αλλά και γενικότερα σε όλα τα Γιαννιτσά ιδιαίτερα δε στην Ομάδα Μαραθωνίου Γιαννιτσών, που όλα τα « παιδιά» με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή.

Ερ.: Πόσο εύκολο είναι να τρέχετε και να διανύετε αυτές τις αποστάσεις φορώντας ράσα;
Απ.: Τα ράσα βέβαια με εμποδίζουν στο τρέξιμο (φαινομενικά, ανθρώπινα και λογικά) όμως μου δίνει μια ξεχωριστή δύναμη ο Θεός που δεν περιγράφεται, η οποία υποσκελίζει τη δυσκολία που μου επιφέρουν τα ράσα και ειλικρινά δεν νιώθω να μειώνεται η απόδοσή μου μέσα στον αγώνα.


Ερ.: Προκριθήκατε για να συμμετάσχετε στο Σπάρταθλο και θα εκπληρωθεί έτσι ένας από τους μεγαλύτερους στόχους σας. Μιλήστε μας για αυτό. Τι όνειρα έχετε για το μέλλον σε ότι αφορά τον αθλητισμό;
Απ.: Ο Σπάρταθλος είναι ένας απαιτητικός αγώνας διάρκειας 36 ωρών που ξεκινά από την Ακρόπολη και καταλήγει στην Σπάρτη στο άγαλμα του Λεωνίδα. Η απόσταση υπολογίζεται περίπου στα 247χλ. Η επιφάνεια είναι κυρίως ασφαλτική με πολύ μεγάλες ανηφόρες αλλά και κατηφόρες αντίστοιχα. Συμμετέχουν κάθε χρόνο 390 υπερμαραθωνόδρομοι απ’ όλο  τον κόσμο. Την Ελλάδα αντιπροσωπεύουν 60 αθλητές. Για να πάρει κάποιος μέρος πρέπει να έχει και τις απαραίτητες προϋποθέσεις, δηλαδή να έχει διανύσει μέσα σε επίσημο αγώνα είτε 100χλμ σε 10 ώρες, είτε 180χλμ σε 24 ώρες, είτε 280χλμ σε 48 ώρες κ.τ.λ. Το δικό μου επίτευγμα ήταν 181χλμ σε 23 ώρες  και 40 λεπτά. 
Ο μεγαλύτερος στόχος μου σαν χριστιανός και πιο συγκεκριμένα σαν Ιερέας είναι να πάω στον παράδεισο και γι’ αυτό αγωνίζομαι καθημερινά με τα πάθη μου να καταφέρω να τα δαμάσω. Ο μεγαλύτερος στόχος μου τώρα στον αθλητικό τομέα είναι να καταφέρω να ολοκληρώσω το Σπάρταθλο. Αυτοί οι 2 στόχοι για μένα είναι το όνειρο της ζωής μου και με την βοήθεια του Θεού τους συνδυάζω καθημερινά και τους δυο και πιστεύω να τους εκπληρώσω. Πιστεύω πως ο ένας με βοηθάει να πετύχω τον άλλον.

Ερ.: Πως συνδυάζετε τα ιερατικά σας καθήκοντα με το τρέξιμο; Σας βοηθάει το τρέξιμο σ’ αυτά ή σας «κλέβει» χρόνο από αυτά; Πότε αθλείστε συνήθως και πόσες ώρες;
Απ.: Ταπεινή μου γνώμη είναι ότι το τρέξιμο με βοηθάει να βελτιώνω και  τον χαρακτήρα μου σαν άνθρωπος. Μέσα στην προπόνηση έχω την ευκαιρία να προσεύχομαι με περισσότερη προσοχή και να ευχαριστώ το Θεό για όλες τις ευλογίες που μου έχει δώσει στη ζωή. Κατά τη διάρκεια που προπονούμαι κάνω πιο καλή «αυτοεξέταση» ταπεινώνομαι ευκολότερα και «πλησιάζω» πιο πολύ το Θεό. Συνδυάζω την υπομονή που κάνω για να ολοκληρώσω έναν δύσκολο αγώνα με την υπομονή  που πρέπει να κάνω στη ζωή  όταν έρχονται «δύσκολες» στιγμές ή αλλιώς «πειρασμοί». Κατά κάποιο τρόπο «ψήνομαι»  μέσα  από την άσκηση του σώματος και υπερκόπωση στην άσκηση της ψυχής και στις δυσκολίες  που τυχόν συναντήσω στην ζωή μου.
Δεν έχει αλλάξει τίποτα στα ιερατικά μου καθήκοντα τα εκπληρώνω όπως και παλιότερα χωρίς να παραλείπω τίποτα (αν κάνω κάτι λιγότερο ας με διορθώσει κάποιος  για να επανορθώσω).  
Συνήθως «κλέβω» χρόνο από τον ύπνο μου για να αθληθώ. Πάω πρωινές  ώρες  στο γήπεδο ή στον πλατανότοπο (ένα αθλητικό κέντρο στα Γιαννιτσά), δηλαδή πάω γύρω στις 5:00 πμ. και τρέχω 2 ώρες συνήθως καθημερινά εκτός Σαββάτου και Κυριακής.


Ερ.: Θα συμμετάσχετε την Κυριακή στο Διεθνή Μαραθώνιο  «Μέγας Αλέξανδρος» με αφετηρία την Πέλλα και τερματισμό τη Θεσσαλονίκη;
Απ.: Θα’ θελα πάρα πολύ να πάρω μέρος την Κυριακή στο Διεθνή Μαραθώνιο «Μέγας Αλέξανδρος»  να τιμήσω έτσι την Μακεδονία μας, αλλά δυστυχώς, η ώρα της διεξαγωγής του αγώνα δε μου το επιτρέπει. Γίνεται κατά την διάρκεια της Κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας και μένα η θέση μου είναι στην εκκλησία να Λειτουργώ. Ελπίζω όμως κάποτε οι υπεύθυνοι να αλλάξουν ή την ημέρα ή την ώρα της διεξαγωγής του παραπάνω αγώνα για να μπορέσω και εγώ να «γευθώ» τη χαρά αυτού του αγώνα.

Ερ.: Πιστεύετε ότι συμβάλει στην εξωστρέφεια της Εκκλησίας η ενασχόλησή σας με τον αθλητισμό και η προβολή των διακρίσεων σας;
Απ.: Ταπεινή μου γνώμη είναι ότι η Εκκλησία, δηλαδή η ορθόδοξη πίστη μας, δεν έχει καμία ανάγκη και από κανέναν για να προβληθεί, πόσο μάλλον από μένα, έναν ασήμαντο παπαδάκο στο χωριό των Αμπελιών. Επειδή όμως οι άνθρωποι που αποτελούν την εκκλησία θέλουν κάποια κίνητρα ή πρότυπα που θα τους  «τραβήξουν» κοντά της, ίσως «βοηθήσει» σ’ αυτό κάποια μερίδα ανθρώπων η δική μου παρουσία. Με άλλα λόγια, ίσως γίνω η αιτία να γεφυρωθεί το χάσμα που πιθανόν υπάρχει ανάμεσα στην Εκκλησία και μια μερίδα ανθρώπων.

Ερ.: Έχετε συμμετοχές και διακρίσεις σε πολλούς αγώνες! Ποια διάκριση και ποιο μετάλλιο θεωρείτε ότι ήταν  το πιο σημαντικό στη ζωή σας;
Απ.: Ο αγώνας στο «τρέξε χωρίς τερματισμό» που έγινε στη Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης και είχε φιλανθρωπικό και κοινωνικό χαρακτήρα, γιατί κάθε χλμ μετατρεπόταν σε ευρώ και τα χρήματα πήγαν σε παιδάκια με προβλήματα αυτισμού, στους «Γιατρούς Χωρίς Σύνορα», κ.τ.λ. Νομίζω ξεχωρίζει σε όλα απ’ όλους τους αγώνες που έχω πάρει μέχρι σήμερα μέρος. Γιατί, διανύοντας 235 χλμ μέσα στο διήμερο εκείνο ένιωσα ότι προσφέρω και εγώ κάτι, λίγο κόπο, λίγο ιδρώτα , λίγη χαρά στους ανθρώπους εκείνους, στα παιδιά που τα είδα και κάποια στιγμή μπροστά μου και ένα από αυτά δε θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου που μου είπε: «παππούλη για εμάς τρέχεις;». Αυτός ο αγώνας ήταν πραγματικά ο πιο σημαντικός στη ζωή μου σε συνδυασμό με το Χρυσό Μετάλλιο που πήρα εκείνη την ημέρα, δηλαδή διανύοντας 181χλμ. σε μια μέρα και σύνολο 235χλμ. σε 2 μέρες.

Ερ.: Είστε πολύ κοντά στους νέους. Πως βλέπετε τον «πνευματικό αγώνα» των νέων;
Απ.: Όπως όλοι οι άνθρωποι έτσι και οι νέοι μας πιστεύουν στον Θεό. Πολλοί από αυτούς ψάχνουν να τον βρουν. Όμως άλλοι τον αναζητούν σε λάθος μέρος γιατί δεν είχαν ίσως την ευκαιρία να Τον «ζήσουν» όσο ήταν μικροί μέσα στην εκκλησία και τα μυστήρια της. Μια άλλη μερίδα νέων ξέρουν που θα βρουν τον Θεό αλλά ίσως δεν ήρθε ακόμη η ώρα να απαλλαγούν από τα πάθη των ψεύτικων χαρών και ηδονών που τους προσφέρει η σημερινή «προοδευμένη» μας κοινωνία. Τέλος, μια άλλη μερίδα νέων που γνωρίζω ζει πνευματικά συνειδητά κοντά στην εκκλησία, στον πνευματικό τους, αγωνιζόμενοι εναντίον των παθών, του κόσμου και του διαβόλου.

Ερ.: Πως βιώνετε την Ελλάδα της κρίσης; Είστε αισιόδοξος για το μέλλον;
Απ.: Όλοι βλέπουμε και σχεδόν όλοι βιώνουμε την κρίση στη χώρα μας. Την κρίση όχι μόνο την οικονομική αλλά και την πνευματική. Οι Έλληνες, που κάποτε ήμασταν δυναμικοί που είχαμε πίστη στο Θεό, που επαναστατήσαμε μετά από 400 χρόνια σκλαβιάς, σήμερα είμαστε «στο πάτο» χωρίς ιδανικά, χωρίς στόχους, χωρίς πίστη στο Θεό, χωρίς ελπίδα για το μέλλον. Γνώμη μου είναι πως όλα αυτά μπορούν ν’ αλλάξουν αν αλλάξουμε πρώτα εμείς, ο κάθε ένας μας ξεχωριστά. Αν δηλαδή γίνουμε άνθρωποι με συνείδηση, με αγάπη για τη χώρα και τον συνάνθρωπό μας και πάνω απ’ όλα φόβο Θεού, τότε όλα θ’ αλλάξουν και η βοήθεια του Θεού θα έρθει άμεσα.

Ερ.: Τι μήνυμα στέλνετε στους νέους και γενικότερα στην κοινωνία μας;
Απ.: Εύχομαι οι νέοι μας και γενικότερα όλοι μας να ξεφύγουμε από την υποδούλωση της ψυχής μας, από το internet, από τα τσιγάρα, τα ποτά, τις καταχρήσεις γενικά και να στραφούμε στο Θεό και τον αθλητισμό. Έτσι θα απελευθερωθούμε από το άγχος, το στρες, την κατάθλιψη και τις αμαρτίες. Η ζωή μας θα αλλάξει και το μέλλον της Πατρίδος μας θα είναι φωτεινό!!! Και να ξέρετε τούτο: Όσοι περπατάνε και τρέχουν είναι χαμογελαστοί…
- Σας ευχαριστώ πολύ πάτερ Θεόδωρε, καλή επιτυχία στο Σπάρταθλο και στους άλλους στόχους σας.
- Σας ευχαριστώ κι εγώ με τη σειρά μου για την ευκαιρία που μου δώσατε να απευθυνθώ στους αναγνώστες σας. Εύχομαι σε όλους Καλό Πάσχα!


Share on Google Plus

    Blogger Comment
    Facebook Comment

6 comments:

  1. Έζησε για πολλά χρόνια στους Προμάχους λόγω της δουλειάς του πατερα του,τον γνωρισαμε προσωπικά αυτον κσι όλοι την οικογένεια του πολύ αληθινοί πολύ ζέστη άνθρωποι. Περάσαμε ομορφα τα παιδικά μας χρόνια και του εύχομαι να είναι γέρος και να ασχολείται για πολλά πολλά χρόνια ακόμα με τον αθλητισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ο Θεος να τον έχει καλά και να του δίνει δύναμη σε κάθε αγώνα του πνευματικό και σωματικό. Είσαι πρότυπο για τους νέους συνέχισε ευλογημενε του Θεού, είμαστε μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εμείς που τον έχουμε ιερέα στην ενορία μας νοιώθουμε πολύ ευλογημένοι απο τον Θεό. Είναι αληθινός ,πολύ υποστηρικτικός για κάθε ενορίτη ανεξάρτητα απο την ηλικία του .Ο Θεός να του δίνει δύναμη ,υγεία προσωπική και οικογενειακή, επιτυχία στις συμμετοχές του αλλά κυρίως πνευματική πρόοδο.Καλό Πάσχα!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ !!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πολύ καλή και με πολλά μηνύματα η εξαιρετική συνέντευξη. Συγχαρητήρια στο καρατζόβα αλλά και στον συνεντευξιαζόμενο ιερέα που πρέπει να αποτελεί πρότυπο κα παράδειγμα για όλους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είναι ο καλύτερος ιερέας του κόσμου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μη διστάσετε να προσθέσετε σχόλια στο δημοσίευμα που σας ενδιαφέρει.

Η εφημερίδα karatzova.com ενθαρρύνει τη δημόσια έκφραση των αναγνωστών της εφόσον τηρούνται οι βασικοί κανόνες δημοσιότητας που ορίζουν οι ελληνικοί νόμοι. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.