Οι γονείς ανησυχούν μελλοντικά για την αυτόνομη διαβίωση και ανεξαρτητοποίηση των παιδιών τους. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την μη αναστρεψιμότητα της κατάστασης των παιδιών, τους προκαλεί άγχος και εξουθένωση (συναισθηματική και ψυχολογική).
Η αναπηρία δεν είναι αρρώστεια. Είναι μια μόνιμη κατάσταση που χρειάζεται αντιμετώπιση. Για τον λόγο αυτό χρειαζόμαστε δομές για τη φροντίδα αυτών των ανθρώπων. Να οργανώσουμε την καθημερινότητά τους και να προγραμματίσουμε το μέλλον τους όταν δεν θα υπάρχουμε πια…
Πηγή στήριξης αποτελεί η ευρύτερη τοπική κοινότητα – ΕΣΕΙΣ. Η αγάπη, η άνευ όρων αποδοχή και μια μονίμως ανοιχτή αγκαλιά είναι ό,τι καλύτερο μπορείτε να δώσετε σ΄έναν άνθρωπο με αναπηρία. Και το κάνετε με το παραπάνω. Όλα αυτά τα χρόνια μας στηρίζετε αδιαλείπτως και σας χρωστάμε ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
Τώρα, για άλλη μια φορά στρεφόμαστε σ΄ εσάς για να ξεκινήσουμε κάτι σπουδαίο. Μια ΣΤΕΓΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΜΕΝΗΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ για τα άτομα με αναπηρία στην Αριδαία. ΄Ετσι, οι άνθρωποι αυτοί, έχοντας στο πλευρό τους εξειδικευμένο προσωπικό, θα μπορούν να χτίσουν μόνοι τους το μέλλον τους και να έχουν μια ασφαλή και αξιοπρεπή διαβίωση, ακόμα κι όταν οι γονείς τους ή οικογένειά τους δεν θα μπορούν να είναι κοντά τους για να τους φροντίζουν.
Για τον σκοπό αυτό, ΦΟΑ και Ειδικό Σχολείο Αριδαίας με την στήριξη όλων των δομών (ΕΕΕΕΚ και Ηλιαχτίδας) οργανώνουμε χορό στο Πάνθεον στις 13 Γενάρη και σας προσκαλούμε όλους, να μας κρατήσετε το χέρι !
Η Πρόεδρος
Χατζηανδρέου Χριστίνα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι το πρώτο κείμενο από όσα έχω γράψει στη ζωή μου όπου πιστεύω ότι είμαι υποχρεωμένος να μπω κατευθείαν στο θέμα χωρίς περιστροφές και ορολογίες
και αυτό για να δείξω σε όποιους το διαβάσουν το ένα μέρος από το άγχος που βιώνουν τα άτομα με αναπηρίες και οι γονείς τους για το τι μέλλει γενέσθαι στην πορεία της ζωής των ανθρώπων αυτών όταν οι φροντιστές τους μέλη του συγγενικού τους περιβάλλοντος δεν θα μπορούν πια να τους προσφέρουν την απαιτούμενη χειρωνακτική φροντίδα
αυτό όλοι οι αρτιμελείς θα μπορέσετε να το νιώσετε αν σας βάλουν στη διαδικασία να σκεφτείτε ότι όλοι σας λίγο-πολύ έχετε αγχωθεί το τι θα γίνεται και πως θα πορευθείτε στα γεράματα σας.
Όλοι σας φοβάστε, κατα την περιοδο των γειρατιών Σε τι είδους χέρια Θα πέσετε που λέει κι ο λαός, Και αν αυτά τα χέρια κρατήσουν την αξιοπρέπειά σας όρθια και ζωντανή
με αυτά τα λίγα λόγια τα οποία θα μπορούσα να εμπλουτίσω με χιλιάδες επιχειρήματα αλλά δεν το κάνω σκόπιμα ακριβώς για να σας βάλω στη διαδικασία αγαπητοί συμπολίτες να σκεφτείτε και να στηρίξετε έμπρακτα το εγχείρημα του ξενώνα αυτόνομης διαβίωσης που επιχειρεί να υλοποιήσει ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων του ειδικού σχολείου Αριδαίας.
Στο σημείο αυτό είμαι υποχρεωμένος να μιλήσω εντελώς συναισθηματικά ως άτομο με αναπηρία και να συγχαρώ από τα βάθη της καρδιάς μου την κυρία Χριστίνα Χατζηανδρέου η οποία δεν έμεινε μόνον στον τίτλο του γονέα ατόμων με αναπηρίες που αναλώνεται στους χορούς και στα πανηγύρια
αλλά συμμερίστηκε το άγχος που διακατέχει όλα τα άτομα με αναπηρίες και περισσότερο τα άτομα με νοητική υστέρηση που δεν μπορούνε να συναισθανθούν κιόλας τη νόηση για το μέλλον
με τις λίγες επισκέψεις και με πολύ παλμό σας προσκαλώ να στηρίξετε το εγχείρημα με όλες τις δυνάμεις οικονομικές υλικές και πνευματικές