Γίνεται γνωστό επίσης ότι η κ. Μ. Παπαδοπούλου διέμενε επί σειρά ετών
σε ιδιόκτητο χώρο στην περιοχή της Λεπτοκαρυάς Γιαννιτσών, ο οποίος ανήκε στον -μακαριστό πλέον- μοναχό Μελέτιο Αϊβαζίδη, χωρίς όμως ο χώρος αυτός να έχει αναγνωριστεί από την Εκκλησία ως Ιερά Μονή ή Ησυχαστήριον. Στην Διαθήκη του ο μακαριστός γ. Μελέτιος άφησε την ιδιοκτησία αυτή στο Ιερό Γυναικείο Ησυχαστήριο Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Κουφαλίων. Το Ησυχαστήριο όμως αποφάσισε να μεταβιβάσει αμέσως την ιδιοκτησία αυτή στην κυριότητα της Ιεράς Μητροπόλεως Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας. Κατά συνέπειαν η κ. Μ. Παπαδοπούλου διέμενε στον χώρο αυτόν ως φιλοξενουμένη της Ιεράς Μητροπόλεως και πολλές φορές ενισχύθηκε από την Ιερά Μητρόπολη σε διάφορες ανάγκες της. Πρέπει να σημειωθεί ότι κατά το τελευταίο έτος η κ. Παπαδοπούλου απουσιάζει από τον τόπο αυτόν, τον οποίον δηλώνει ως τόπο μόνιμης διαμονής της, για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Μάλιστα απουσίαζε από αυτόν τους τελευταίους τρεις μήνες και δεν ήταν δυνατόν να ευρεθεί εκεί. Οι εκπρόσωποι της Ι. Μητροπόλεως έβρισκαν μονίμως κλειστή την εξώθυρα του κτιριακού συγκροτήματος. Παρόλα αυτά, την Μ. Τρίτη (3/4/18), η Ιερά Μητρόπολις έλαβε επιστολή από την αγνοουμένη κ. Μ. Παπαδοπούλου, η οποία υπογράφοντας ως «Μαριάμ μοναχή» δήλωσε ότι «αποτειχίζεται» από τον Σεβ. Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ, επειδή τον θεωρεί αιρετικό!
Η Ιερά Μητρόπολις λαμβάνοντας υπόψιν τα παραπάνω και θεωρώντας ορατό τον κίνδυνο παρανόμου καταλήψεως του συγκεκριμένου χώρου από πρόσωπα που δεν αναγνωρίζουν την τοπική Εκκλησία και δεν αναγνωρίζονται από Αυτήν, αποφάσισε να σφραγίσει το ακατοίκητο ουσιαστικά κτιριακό συγκρότημα και να ειδοποιήσει την κ. Μ. Παπαδοπούλου, προκειμένου εντός του προβλεπομένου από τον Νόμο χρονικού διαστήματος να παραλάβει -αν υπάρχουν- τα προσωπικά της αντικείμενα από τον χώρο, προκειμένου να μεταβεί όπου επιθυμεί, εκτός όμως της ιδιοκτησίας της Ι. Μητροπόλεως. Της εύχεται επίσης με πολλή αγάπη να βρει την όντως αλήθεια και την αληθινή μετάνοια.
Η Μητρόπολις να δημοσιεύσει το γράμμα της μοναχής. Τα περί ιδιοκτησιακού καθεστώτος του χώρου δεν ενδιαφέρουν και τόσο τον κόσμο. Τώρα πώς ενώ δωρηθηκε στο μοναστήρι περιήλθε στα χέρια της μητρόπολης αμέσως δεν εκφράζει τη βούληση του Αγίου γέροντα. Σε κάθε περίπτωση οι πιστοί που γνωρίζουν το κείμενο που εκδόθηκε μετά την ψευδοσυνοδο της Κρήτης είναι επιφυλακτικοί για την σταση συγκεκριμενων ιεραρχών. Ό νοών νοητω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δόκιμες/οι, μοναχές/οι ποτέ στην εκκλησιαστική ιστορία δεν έσκυψαν το κεφάλι, εκτός και αν ήθελαν καρέκλα. Αντίθετα πολλοί επίσκοποι μητροπολίτες πατριάρχες για την διατήρηση της καρέκλας τους είτε αλλαξοπιστησαν είτε συσχηματίστηκαν με την κριτική εξουσία υπηρετώντας την αντί του Χριστού. Η αναζήτηση της αλήθειας του Χριστού δηλαδή είναι πλέον ζητούμενο σε μεγάλη μερίδα ιεραρχών που μάχονται για την διατήρηση της ισόβιας καρέκλας τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα μας πει ο μητροπολίτης αν ισχύουν όσα του καταλογίζει η μοναχή. Η αποτειχιση που επικαλείται για λόγους αίρεσης είναι το ζητούμενο. Ρωτώ ευθέως τον επίσκοπο, συμφωνεί με όσα κάνει ο οικ.πατριαρχης σε σχέση με τους αιρετικούς; έχουν οι καθολικοί βάπτισμα και ιεροσυνη; συμφωνεί με την σύνοδο στο κολυμπαρι; δέχεται τους κανόνες των οικουμενικων συνοδων, τους αγίους, το πηδάλιο κ. Λ. Π; Αυτά είναι λίγα σε σχέση με όσα συμβαίνουν. Ας καταδικαση τα ανοίγματα του οίκ.Πατριάρχη και ας εφαρμόσει τον 15 κανόνα της ΑΒ συνόδου. Τότε θα είναι ορθόδοξος και σωστός
ΑπάντησηΔιαγραφή