Κριτική για την παράσταση
Υπάρχουν καλλιτέχνες που η ζωή τους εκτυλίχθηκε σαν μεγάλο μυθιστόρημα, με την καριέρα τους να οικοδομείται παράλληλα με έρωτες, φιλίες, αγώνες... Μία τέτοια περίπτωση είναι και αυτή της σπουδαίας ερμηνεύτριας, ποιήτριας της Δανάης Στρατηγοπούλου. Θα μπορούσε να ειπωθεί πως το όνομά της είναι ταυτισμένο με το ελαφρό ελληνικό τραγούδι, γεγονός που της έδωσε τον τίτλο «Αηδόνι του Αττίκ».
Η βιογραφία της εκρηκτική, γεμάτη πάθος, ένταση, αγώνες, ένθερμες επιθυμίες, όνειρα, αγάπη για την μουσική, την ποίηση και την ίδια την ζωή.
Η Δανάη είχε την τύχη να τραγουδήσει και να συνεργαστεί με σπουδαίες συνθέτες της εποχής της όπως ο Χρ.Χαιρόπουλος, Μιχάλης Σουγιούλ, Τάκης Μωράκης, Γιώργος Μουζάκης, Μίμης Πλέσσας…. Και πολλούς άλλους εξαίρετους μουσικούς και στιχουργούς.
Η μουσικοθεατρική παράσταση «Δανάη», που παρουσιάστηκε στην Έδεσσα (Παρασκευή 22 Φεβρουαρίου 2019) είναι ένας μονόλογος της ίδιας της Δανάης, μέσα από μια συνέντευξη που κατέγραψε ο συγγραφέας Γρηγόρης Χαλιακόπουλος.
Η ηθοποιός Κατερίνα Βαρδακαστάνη, καλείται να μας παρουσιάσει την Δανάη και το καταφέρνει με ταπεραμέντο, χάρη, υποκριτική κομψότητα, αναπτύσσει το ρόλο με ρεαλισμό, σεβασμό και λυρικότητα. Μέσα στο ερμηνευτικό της κέντρο δεν αφήνει περιθώρια για κενά, αμηχανία ή υπερβολές. Υπηρετεί με παραδειγματικό σεβασμό και πειθαρχία το κείμενο χωρίς μελοδραματισμούς. Στο κείμενο εκφράζεται η γεμάτη ζωή της Δανάης, φωτίζοντας κάποιες ιδιαίτερες αγαπημένες της στιγμές, κάνοντας το κοινό να νιώσει τη μέθεξη με την ηρωίδα. Η ατμόσφαιρα μέσα στο θέατρο ήταν κατανυκτική, μετέφερε τον θεατή στον κόσμο της ερμηνεύτριας, ποιήτριας, αγωνίστριας Δανάης Στρατηγοπούλου.
Η σκηνοθετική γραμμή ευθυγραμμισμένη με την καταλυτική φυσιογνωμία της συγγραφής, ρέει, καλπάζει προς το ζητούμενο στόχο, ευέλικτα και με μέτρο.
Το θεατρικό στερέωμα που στήθηκε συμπυκνώνει μέσα από την «περιπέτεια» της καλλιτέχνιδος και κάποιες ιστορικές αλήθειας της εποχής που έζησε η Δανάη Στρατηγοπούλου.
Η συμβολή του λιτού σκηνικού (μια πολυθρόνα, ένα αμπαζούρ, ένα τραπεζάκι, τηλέφωνο, καθρέφτης) βοήθησε στην απογείωση του θεατρικού μονολόγου.
Μαζί το πιάνο, ερμηνεύονταν επί σκηνής, ζωντανά γνωστά τραγούδια (Τι ‘ναι αυτό που το λένε αγάπη, Ζητάτε να σας πω…), και το κοινό σιγοτραγουδούσε. Ο συνθέτης Νίκος Φυλακτός στο πιάνο χειρίζεται αριστοτεχνικά το μεγαλείο της «Δανάης», δημιουργώντας το φωτεινό παρόν, παρελθόν, το σύμπαν της Δανάης. Όλο το σκηνικό κλίμα προάγει τη δραματικότητα του έργου με τα βαθιά νοήματα, τα σκοτεινά ανεξερεύνητα κομμάτια και τις ανθρώπινες πτυχές. Το τελικό αποτέλεσμα άκρως ικανοποιητικό, αφήνει στον θεατή την αίσθηση της πληρότητας.
Δανάη, ένα όνομα διαχρονικό στο πέρασμα του χρόνου, που ακόμα και σήμερα δημιουργεί ταυτίσεις, κληροδοτεί στο κοινό της και παράλληλα προσφέρει και προβληματισμό.
Η Κατερίνα Βαρδακαστάνη είχε την σκηνοθεσία και εικαστική επιμέλεια. Η Κάλλια Θεοδοσιάδη επιμελήθηκε την κίνηση. Στο πιάνο ήταν ο συνθέτης Νίκος Φυλακτός. Πολύτιμος και αναγκαίος ο φωτισμός και φυσικά ο ήχος φροντιζόταν από τον Παναγιώτη Μαζαράκη.
Μια πετυχημένη παράσταση στηριζόμενη στο δυνατό κείμενο του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου, στη σκηνοθετική γεωμετρία της Κατερίνας Βαρδακαστάνη, στη γεμάτη βάθος ερμηνεία της, μαζί με την μουσική, δημιούργησαν ένα άρτιο σύνολο, με τους θεατές να κρέμονται κυριολεκτικά από τα χείλη της ερμηνεύτριας και τα χέρια του συνθέτη Ν.Φυλακτού.
Το άστρο της Δανάης συνεχίζει να λάμπει μέσα από την εξαιρετική αυτή παράσταση, τις ερμηνείες της αλλά και όλους εκείνους που ενέπνευσε η πορεία της.
Η παράσταση πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Φ.Σ.Ε. «Μέγας Αλέξανδρος» και του Εδεσσαϊκού Θεάτρου.
Κατερίνα Αθανασίου
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Μη διστάσετε να προσθέσετε σχόλια στο δημοσίευμα που σας ενδιαφέρει.
Η εφημερίδα karatzova.com ενθαρρύνει τη δημόσια έκφραση των αναγνωστών της εφόσον τηρούνται οι βασικοί κανόνες δημοσιότητας που ορίζουν οι ελληνικοί νόμοι. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.