Το χωριό πήρε το όνομά του (Τούντορτσι Θεοδωράκι) πιθανόν από τους Αγίους Θεοδώρους, της Κωνσταντίας. Δύο χιλιόμετρα βόρεια του Θεοδωρακείου υπάρχουν τα ερείπια του παλιού χωριού Τσάρκφατα Πολάνα. Εκεί, σε κοντινό γκρεμό ίσως δημιουργήθηκε και ο πρώτος Ζάλογγος της ελληνικής ιστορίας.
Το Θεοδωράκι δημιουργήθηκε τον 14ο αιώνα. Το χωριό παρέμεινε χριστιανικό κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας και στις αρχές του 20ού αιώνα είχε αμιγώς χριστιανικό πληθυσμό, ελληνικής καταγωγής. Στην απαρίθμηση του 1913 είχε 436 κατοίκους και στην απογραφή του 1920 είχε 354 κατοίκους. Μερικές οικογένειες μετανάστευσαν στην Βουλγαρία και στο Θεοδωράκι εγκαταστάθηκαν 6 προσφυγικές οικογένειες.
Στην απογραφή του 1928 είχε 484 κατοίκους και στην απογραφή του 1940 ο πληθυσμός του είχε αυξηθεί σε 651.
Το Θεοδωράκι ήταν έδρα ομώνυμης τοπικής κοινότητας και με το πρόγραμμα «Καποδίστριας», ο οικισμός προσαρτήθηκε στον δήμο Εξαπλατάνου το 1997. Με το πρόγραμμα «Καλλικράτης», προσαρτήθηκε στον δήμο Αλμωπίας.
Σήμερα αριθμεί 520 μόνιμους κατοίκους. Οι περισσότεροι εξ αυτών ασχολούνται με την κτηνοτροφία και τη γεωργία (αμπέλια, ελαιόδεντρα και δημητριακά). Υψηλής ποιότητας και μεγάλης ποικιλίας είναι τα τυριά του χωριού. Στα πλαίσια ανάδειξης αυτών, κάθε χρόνο τον μήνα Οκτώβριο, πραγματοποιείται γιορτή τυριού με την συμμετοχή τόσο των κτηνοτρόφων κατοίκων του χωριού αλλά και κτηνοτρόφων διπλανών δημοτικών διαμερισμάτων. Την γιορτή πλαισιώνουν πλήθος παραδοσιακών εδεσμάτων, χορευτικών συγκροτημάτων της περιοχής, και λαογραφικών εκθέσεων σχετικών με την καθημερινότητα και τις ασχολίες των κατοίκων.
Λόγω της ανάγκης ύπαρξης ενός συγκεκριμένου χώρου για την πραγματοποίηση όλων των πολιτιστικών – μορφωτικών εκδηλώσεων, ιδρύθηκε το 2006 ένα μικρό αμφιθέατρο σε μια πανέμορφη τοποθεσία στην είσοδο του χωριού. Λίγο παραπέρα, χάρις της συνεισφοράς και εργασίας των συλλόγων «Το Πάϊκο», «Θεσσαλονικιωτών Θεοδωρακείου» και του δημοτικού σχολείου, άλλος ένας χώρος ξεκούρασης και πρασίνου δημιουργήθηκε, κοντά στην περιοχή «Σταυρός». Σημαντική είναι η βοήθειά των δυο παραπάνω συλλόγων καθώς έχουν αναλάβει εξ ολοκλήρου την διαμόρφωση, και τον καλλωπισμό του περιβάλλοντος χώρου εξωτερικά του χωριού με κύριες εργασίες την δεντροφύτευση, και τον καθαρισμό των περιχώρων.
Στο χωριό βρίσκεται εκκλησία αφιερωμένη στην Ανάληψη του Σωτήρος, η οποία έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο και έργο τέχνης. Η εκκλησία, τρίκλιτη βασιλική με ανοικτή στοά στην δυτική και νότια πλευρά της και τοιχογραφίες στο εσωτερικό, κτίστηκε περίπου το 1800. Στην εκκλησία φυλάσσονται εικόνες οι οποίες χρονολογούνται από το 1778. Το τέμπλο αγιογραφήθηκε το 1878 από τον Εμμανουήλ Σταματιάδη.
Θρησκευτικές εκδηλώσεις γίνονται κατά τον μήνα Ιανουάριο, ημέρα μνήμης του Αγίου Αθανασίου όπου πραγματοποιείται και το γνωστό «Κουρμπάνι», στον προαύλιο χώρο της εκκλησίας. Της Αναλήψεως του Σωτήρος, της ομώνυμης γιορτής του ναού, όπου συντελείται και το πανηγύρι του χωριού με πλήθος εκδηλώσεων, συγκεκριμένα 40 ημερών μετά το Πάσχα. Τον Ιούλιο της Αγίας Παρασκευής, όπου γιορτάζει το παρεκκλήσι στην τοποθεσία «Μπραζέϊ», Πηγή, 5χλμ. πάνω από το χωριό στον δρόμο για τα Μεγάλα Λειβάδια.
Βέβαια, πολλά έθιμα τελούνται και καθ΄ όλη την διάρκεια του Δωδεκαημέρου από τα Χριστούγεννα μέχρι και τα Φώτα, με κύρια από την 23η προς την 24η του Δεκέμβρη το άναμμα της φωτιάς, τις κωδωνοκρουσίες στους δρόμους του χωριού από μικρούς και μεγάλους και με σταθμό το πρωί της 24ης του μήνα όπου λαμβάνει χώρα το έθιμο της Κόλντα – Μπάμπω. Ομοίως και την 29η προς 1η Ιανουαρίου όπου συντελείται το άναμμα φωτιάς στην πλατεία του χωριού, το γλέντι γύρω από αυτήν με την προσμονή από μικρούς και μεγάλους του Αγίου Βασιλείου. Πρωί πρωτοχρονιάς, συνέχεια έχει η Σούρβα – Μπάμπω. Τέλος, παραμονή των Φώτων, μετά την Θεία Λειτουργία, στον χώρο της εκκλησίας πραγματοποιείται το έθιμο της αποκαθήλωσης και δημοπρασίας των εικόνων του ναού ως δέηση υπέρ υγείας των κατοίκων του χωριού.
Ο επισμηναγός Ιωάννης Τότσας
Πριν από λίγες ημέρες τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση για τα 30 χρόνια από το θάνατο του επισμηναγού Ιωάννη Τότσα, ο οποίος σκοτώθηκε σε διατεταγμένη αποστολή με αεροσκάφος της 110 Πτέρυγας Μάχης (Λάρισα), λόγω προσκρούσεώς του στο έδαφος, στην περιοχή της Νότιας Βοιωτίας, με κυβερνήτη τον Επισμηναγό Ι. Γαλανό, στις 7 Μαρτίου 1989. Στο χωριό διατηρείται μνημείο πεσόντων Αεροπορίας με την προτομή του Ιωάννη Τότσα.
Πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας είναι ο Δημήτρης Σουγάρης
Πηγές: 1. Βικιπαίδεια, 2. «Ο τόπος μας» του Τάσου Καρατζόγλου (Φιλόλογου) 3. Μαρτυρίες, Ιεροψάλτη Ιερού Ναού Αναλήψεως Του Σωτήρος, Παπαντωνίου Αλέξανδρου. 4. Φωτογραφικό υλικό και μέρος των κειμένων: Μασάρτση Ειρήνη (Πληροφορικός), Σουγάρης Δημήτριος (Πρόεδρος Θεοδωρακείου).
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Μη διστάσετε να προσθέσετε σχόλια στο δημοσίευμα που σας ενδιαφέρει.
Η εφημερίδα karatzova.com ενθαρρύνει τη δημόσια έκφραση των αναγνωστών της εφόσον τηρούνται οι βασικοί κανόνες δημοσιότητας που ορίζουν οι ελληνικοί νόμοι. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.