Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Η ομιλία του Ανδρέα Κλεάνθους στο μνημόσυνο του Δήμου Πέλλας για τους πεσόντες κατά την τουρκική εισβολή του 1974


Ομιλία στο ετήσιο θρησκευτικό και εθνικό μνημόσυνο των πεσόντων κατά το πραξικόπημα και τουρκική εισβολή του 1974 στo Μητροπολιτικό Ι. Ν. Κοιμήσεως της Θεοτόκου Γιαννιτσών. 
Σεβαστοί πατέρες, κύριε Δήμαρχε Πέλλας, κύριε Δήμαρχε Δήμου Χαλκηδόνας, κύριε πρόεδρε του δημοτικού συμβουλίου, κύριοι εκπρόσωποι του Στρατού και της Πυροσβεστικής υπηρεσίας, κύριε Αναπληρωτή πρόεδρε της Ο.Κ.Ο.Ε, εκπρόσωποι φορέων και οργανώσεων, συνδημότισσες και συνδημότες, αδελφοί Έλληνες Κύπριοι. 
Η σημερινή εκδήλωση που διοργανώνει ο Δήμος Πέλλας σε συνεργασία με το σύλλογο Κυπρίων Ν. Πέλλας για την κυπριακή τραγωδία αποτελεί πράξη ιστορικού χρέους, αλλά και απότιση του ελάχιστου φόρου τιμής σε όσους έπεσαν θύματα των ορδών του Αττίλα και πότισαν με το αίμα τους τα χώματα της πατρώας γης. 

Σ’ αυτήν λοιπόν την εκδήλωση μνημονεύουμε τους υπερασπιστές της δημοκρατίας ,τους μαχητές της ελευθερίας, και τα θύματα της πιο μεγάλης προδοσίας του κυπριακού ελληνισμού. Σήμερα έρχονται στη μνήμη μας οι μαύρες μέρες του προδοτικού πραξικοπήματος και της βάρβαρης Τουρκικής εισβολής του Αττίλα που ακολούθησε. Στον αγώνα αυτό ,ενάντια στον Τούρκο εισβολέα και κατακτητή ο Δήμος Πέλλας πρόσφερε δυο νεαρά παλικάρια τους δικούς του ήρωες , τον Γεώργιο Ρούση από τα Γιαννιτσά και τον Κωνσταντίνο Τσιτιρίδη από την Κρύα Βρύση. 

Σήμερα που ο πόνος γίνεται οργή και το άδικο μετατρέπεται σε αποφασιστικότητα, οφείλουμε καταρχάς να επιτελέσουμε το πρώτιστο και ακατάλυτο μας καθήκον. Να αποδώσουμε τον προσήκοντα φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους ήρωες νεκρούς μας. Στους ελληνοκύπριους και ελλαδίτες πεσόντες αδελφούς μας οι οποίοι υπερασπίστηκαν μέχρις εσχάτων την μαρτυρική μας πατρίδα, τους ζοφερούς εκείνους μήνες του 1974. Υποκλινόμαστε σήμερα, σε όσους που από το χρέος μη κινούντες, παρέμειναν πιστοί στα ιδανικά και της αξίες της φυλής μας, ποτίζοντας με το αίμα τους τα χώματα της μαρτυρικής μας πατρίδας.

Με διάθεση αυτοκριτικής οφείλουμε να αναγνωρίσουμε τα αδυσώπητα λάθη εκείνης της περιόδου. Τις ευθύνες μας για το γεγονός ότι επιτρέψαμε στα εμφιλοχωρούντα ζιζάνια της διάσπασης να αναφυούν ανάμεσα μας. Γιατί υποκύψαμε ανεμπόδιστα στον πειρασμό της εσωτερικής έριδας και της διχόνοιας.

Οφείλουμε σήμερα να επαναφέρουμε στην ατομική και συλλογική μας μνήμη την πρώτη πράξη της πατριδοκτόνου τραγωδίας: την εκδήλωση του άφρονος πραξικοπήματος κατά της νόμιμης κυβέρνησης του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου.

Εκφράζουμε τον αποτροπιασμό μας για τα εγκληματικά σχέδια των ξένων και δυστυχώς ελληνόφωνων κύκλων, που οδήγησαν στην κατάλυση της συνταγματικής τάξης και στη συντριβή των δημοκρατικών θεσμών. Και οφείλουμε ξανά, να αναγνωρίσουμε ότι τα όπλα που ανασύρθηκαν στις 15 του Ιούλη, δεν στράφηκαν μόνο εναντίον αλλήλων, αλλά και εναντίον της πατρίδας μας.

Με τις κερκόπορτες ανοικτές, η Τουρκία δράττεται της ευκαιρίας που επιζητεί επί σειρά ετών. Τις αυγινές ώρες της 20ης Ιουλίου με πρόσχημα την επαναφορά της συνταγματικής τάξης και προστασίας των Τουρκοκυπρίων, κινητοποιεί την πολεμική της μηχανή και μαγαρίζει τα χώματα της Κύπρου. Με την ολοκλήρωση των επιχειρήσεων, οι οποίες καταστρατηγούν τον Καταστατικό Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, η κατ’επίφαση «ειρηνευτική επέμβαση» βρίσκει την Τουρκία να κατέχει παράνομα και με τη βία των όπλων, το 37% του εδάφους της ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας.

Παρά την συντριπτική αριθμητική και τεχνολογική υπεροχή των Τούρκων και παρά το γεγονός ότι το πραξικόπημα είχε αποδυναμώσει τις δυνατότητες αντίστασης, στο μικροεπίπεδο των μαχών γράφονται σελίδες αξιομνημόνευτης ελληνικής αρετής. Στο θέατρο των συγκρούσεων, στην Κύπρο του 1974, το Μολών Λαβέ του Λεωνίδα και του Παλαιολόγου, επαναλαμβάνονται απέναντι στον ιταμό εισβολέα.

Υποκλινόμαστε στα παλικάρια που τις πρώτες ώρες της εισβολής, βρήκαν το θάρρος με τον ισχνό και απαρχαιωμένο τους οπλισμό, να παλέψουν και να οδηγήσουν σε καθήλωση τα αποβατικά στίφη του εχθρού, στις ακτές του Πέντε Μίλι. Ανακαλούμε στην μνήμη μας την ανδρεία των κληρωτών και εφέδρων Καταδρομέων, που με το θάρρος και την αυταπάρνηση τους πάτησαν σε όλες σχεδόν τις κορυφές του Πενταδακτύλου κατατροπώνοντας τον εχθρό όπου τον έβρισκαν.

Στους γενναίους της ΕΛΔΥΚ που κατά την 1η Φάση προήλασαν νικηφόρα προς τον καλά οχυρωμένο θύλακα του Κιόνελι. Στους αγνοηθέντες από την πολιτεία ελλαδίτες αδελφούς, που υπερασπιστήκαν μέχρις εσχάτως τον δυτικό τομέα της Λευκωσίας κατά την επική μάχη του στρατοπέδου της ΕΛΔΥΚ, κατά τον Αττίλα ΙΙ. 

Σε αυτούς, που όρθωσαν κυριολεκτικά το κορμί τους μπροστά στα τουρκικά άρματα, παραμένοντας στα ορύγματα τους για να καλύψουν την οπισθοχώρηση των συναδέλφων τους. Σε αυτούς που έλαβαν μέρος σε μια από τις πιο άνισες μάχες του αιώνα, υπακούοντας ευπειθώς στο πρόσταγμα του αείμνηστου λοχαγού Σταυριανάκου: «Είμαστε Έλληνες, ούτε ένα βήμα πίσω, λιοντάρια μου».

Κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ, στους ηρωικώς πεσόντες μαχητές των μονάδων του πεζικού και του Μηχανικού, τους πυροβολητές, τους αρματιστές και τους καταδρομείς, που έδωσαν τη ζωή τους, θυσία στο βωμό της τιμής και της εθνικής αξιοπρέπειας. Και σύμφωνα με τον ποιητή, περισσότερη τιμή τους πρέπει, γιατί γνώριζαν ότι ο Εφιάλτης είχε ήδη φανεί και «οι Μήδοι, επιτέλους θα διαβούνε».

Παντοτινά υπόχρεοι, γιατί συνέδεσαν το παρόν με το ιστορικό μας παρελθόν. Γιατί μας υπενθύμισαν ότι, το καλοκαίρι του ‘74 στην Κύπρο, δεν αναβίωσε μόνο ο Εφιάλτης, αλλά και ο Λεωνίδας με τους 300 του.
Ελληνίδες και Έλληνες,

Ξυπνά και εφέτος ο θρήνος για τις τρεις και πλέον χιλιάδες θύματα του ΄’74. Οι θύμησες από τα ειδεχθή εγκλήματα των Τούρκων. Τις εν ψυχρώ εκτελέσεις αιχμαλώτων και αμάχων, τους κατάπτυστους βιασμούς ανήλικων κοριτσιών και ηλικιωμένων γυναικών. Θυμόμαστε την αγωνία των συγγενών για τους αγνοούμενους. Τα βασανιστήρια των αιχμαλώτων και το δράμα της επιστροφής τους από τα μπουντρούμια των Αδάνων. Τις κακουχίες των είκοσι, αρχικά χιλιάδων ελληνοκυπρίων που παρέμεναν εγκλωβισμένοι στους τόπους καταγωγής τους.

Τον βίαιο εκτοπισμό και την προσφυγοποίηση του ενός τρίτου των συμπατριωτών μας. Δεν μας επιτρέπεται όσα χρόνια και εάν περάσουν, να λησμονήσουμε τις κακουχίες και τις προσπάθειες τους να συγκροτήσουν ξανά τις ζωές τους. Μέσα από τα συσσίτια, τα προσωρινά αντίσκηνα και μετέπειτα, τους προσφυγικούς οικισμούς.

Δεν λησμονούμε ότι για σαρανταπέντε ολόκληρα χρόνια στην Κύπρο, οι αρχές του Διεθνούς Δικαίου παραβιάζονται κατάφορα. Στα τουρκοκρατούμενα μέρη μας, έχουν συντελεστεί και συνεχίζονται η εθνοκάθαρση και ο εποικισμός. Η παράνομη εκμετάλλευση των περιουσιών μας και η υβριστική βεβήλωση της θρησκευτικής και πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
Η ντροπιαστική ουλή της γραμμής καταπαύσεως του πυρός, και η φωταγωγημένη σημαία στον Πενταδάκτυλο, σύμβολο το παράνομου καθεστώτος, οφείλουν να μας υπενθυμίζουν τον βίαιο διαμελισμό και κατοχή της πατρίδας μας. Οφείλουν και πρέπει να μας υπενθυμίζουν το φόρο πόνου και αίματος, που πλήρωσε και εξακολουθεί να καταβάλλει ο λαός μας.

Φίλες και Φίλοι,

Γνωρίζουμε ότι στα ακανθώδη κεφάλαια της Ασφάλειας και των Εγγυήσεων, του Εδαφικού, των χρονοδιαγραμμάτων αποχώρησης των ξένων στρατευμάτων και της εφαρμογής των διαφόρων πτυχών της λύσης, βαρύνουσα σημασία θα διαδραματίσουν οι θέσεις της Άγκυρας. Αναγνωρίζουμε ότι το τελικό αποτέλεσμα των συνομιλιών, πέραν της δικής μας διάθεσης και της έκβασης των εσωτερικών εξελίξεων στην Τουρκία, θα επηρεαστεί σε σοβαρό βαθμό μέσα από το πρίσμα που δημιουργούν πρόσθετα, το ευμετάβλητο γεωπολιτικό σκηνικό στην ευρύτερη περιοχή, καθώς και ο βαθμός σύγκλισης των ξένων συμφερόντων και οι δυνατότητες περιφερειακής συνεργασίας στο τομέα των ενεργειακών πόρων. Είναι για αυτούς ακριβώς τους λόγους, που η αξιοποίηση της συμμετοχής μας στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, την εμπλοκή των οποίων επιδιώκουμε, αλλά και ο αγαστός συντονισμός Αθήνας και Λευκωσίας στα κοινοτικά και διεθνή φόρα, μπορούν και πρέπει να αποτελέσουν παράμετρο ισχυροποίησης των θέσεων της πλευράς μας.
Σήμερα εκφράζουμε σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τις παράνομες γεωτρήσεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και συγκεκριμένα στην ΑΟΖ της Κύπρου. Εκφράζουμε τη λύπη μας για το γεγονός ότι η Τουρκία δεν ανταποκρίθηκε ακόμη στις επανειλημμένες εκκλήσεις της ΕΕ.

Καταδικάζουμε έντονα τις έρευνες για αέριο από την Τουρκία στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη" και "καταγγέλλουμε τις προσπάθειες της Τουρκίας να ξεκινήσει την εξόρυξη φυσικού αερίου στην Κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη" 
Καλούμε την Τουρκία να σεβαστεί και να αναγνωρίσει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου να διερευνήσει και να εκμεταλλευτεί τους φυσικούς της πόρους σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ και το διεθνές δίκαιο".

Απαραίτητη προϋπόθεση και αναγκαία πράξη αυτογνωσίας σε αυτή μας την προσπάθεια, αποτελεί, η διαφύλαξη της πολιτικής ενότητας και κοινωνικής συσπείρωσης του λαού μας. Αναγνωρίζοντας τα εγκληματικά λάθη του παρελθόντος, βιώνοντας επί δεκαετίες τις ολέθριες συνέπειες της διάσπασης, έχουμε την ιστορική υποχρέωση να πορευτούμε, αδιαίρετοι και μονιασμένοι. Όποιες και εάν είναι οι διαφορές μας, μας ενώνει κάτι βαθύτερο. Όποιες και εάν είναι οι αντιρρήσεις μας, μας ενώνει κάτι ιερότερο. Η ιστορική και ηθική μας υποχρέωση, να τιμήσουμε, όχι στα λόγια αλλά στην πράξη, τους αγώνες και τις θυσίες των ηρώων μας.

Αυτό είναι το δίδαγμα το οποίο αντλούμε μέσα από την περισυλλογή που δημιουργούν οι αποφράδες επέτειοι του 1974, που σήμερα καταδικάζουμε. Με οδηγό, το πνεύμα της θυσίας των ηρώων μας, χαλυβδώνουμε σήμερα τη θέληση και την αποφασιστικότητα μας για επανένωση της πατρίδας μας.
Αυτή είναι η ιστορική μας ευθύνη, έναντι στις απελθούσες και κυρίως στις επερχόμενες γενεές των Ελλήνων της Κύπρου. 
Αιωνία τους η μνήμη, τιμή και δόξα στους λαμπρούς ήρωες μας,
Σας ευχαριστώ

ΚΛΕΑΝΘΟΥΣ ΑΝΔΡΈΑΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ- τ. ΛΥΚΕΙΑΡΧΗΣ

Share on Google Plus

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

Μη διστάσετε να προσθέσετε σχόλια στο δημοσίευμα που σας ενδιαφέρει.

Η εφημερίδα karatzova.com ενθαρρύνει τη δημόσια έκφραση των αναγνωστών της εφόσον τηρούνται οι βασικοί κανόνες δημοσιότητας που ορίζουν οι ελληνικοί νόμοι. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.