Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Αραβησσός: Ένα προικισμένο χωριό... ο «υδροβολώνας του Πάικου»! (φωτο)


Η Αραβησσός είναι ένα από τα πιο προικισμένα χωριά της Ελλάδας, με πλούσιο φυσικό περιβάλλον, χτισμένη σε ένα σημείο όπου το Πάϊκο απλόχερα δίνει τα νερά του στον διψασμένο κάμπο της Πέλλας. 
Η Αραβησσός ξεχωρίζει όχι μόνο για τον χαρακτηρισμό που έχει ως «υδροβολώνας του Πάικου», αλλά και για τους μαχητικούς κατοίκους της, οι οποίοι κατά καιρούς έδωσαν δυναμικούς αγώνες για την προστασία των πηγών και του φυσικού πλούτου του χωριού τους.
Η Αραβησσός ήταν έδρα κοινότητας από το 1926, όντας ένα από τα κεφαλοχώρια της περιοχής. Έχει 1398 μόνιμους κατοίκους σύμφωνα με την απογραφή του 2011. Το χωριό είναι κτισμένο στους πρόποδες του βουνού Πάικου και 12 χιλιόμετρα βορειοδυτικά των Γιαννιτσών. Η πλειοψηφία των κατοίκων του προέρχεται από μέρη της Καππαδοκίας και συγκεκριμένα από τα χωριά Ενεχίλ και Αραβησσός (Παλαιά Αραβησσός), εξού και η ονομασία του τόπου, καθώς και από χωριά της Καλλίπολης (Ταϊφίρ, Γαλατά) και από τα μεγάλα Λιβάδια (κυρίως Βλάχοι).

Το Όμπαρ

Το όνομα του χωριού, το οποίο ανήκε στην κοινότητα Ασιάρ Βέη, αρχικά ήταν Όμπαρ, το οποίο σημαίνει δέκα μπάρες νερό. Το όνομα αυτό δεν ήταν τυχαίο, διότι εκεί υπήρχαν και υπάρχουν οι λεγόμενες πηγές της Αραβησσού που υδροδοτούν την πόλη της Θεσσαλονίκης. Η ιστορία αυτού του τόπου έχει τις βάσεις της από το 1926, καθώς τότε έγιναν οι πρώτες εγκαταστάσεις των κατοίκων και την ίδια χρονιά μετονομάστηκε και ο οικισμός. Παλαιότερα οι μόνοι κάτοικοι ήταν οι Βλάχοι από τα Μεγάλα Λιβάδια, οι οποίοι όμως ζούσαν νομαδικά και έμεναν στην περιοχή εκείνη μόνο κατά το χειμώνα.
Οι πρόσφυγες της Αραβησσού της Μικράς Ασίας έμειναν σε σπίτια που τους έφτιαξε το κράτος και ασχολήθηκαν με την γεωργία. Συχνές ήταν οι ασθένειες λόγω της γειτνίασης με το Βάλτο των Γιαννιτσών (π.χ. ελονοσία). Αργότερα, κατέφτασαν πρόσφυγες από το Ενεχίλ που ασχολήθηκαν επίσης με τη γεωργία, καθώς και σε ένα εργοστάσιο υφαντουργίας.
Το χωριό έχει δυο εκκλησίες: τον κεντρικό ναό της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και το δεύτερο ναό στα νεκροταφεία του χωριού, αφιερωμένο στον Προφήτη Ηλία.
Λατομείο
Σε απόσταση 3 χιλιομέτρων από το χωριό βρίσκεται λατομείο παραγωγής ασφαλτοκονιασμάτων και υλικών χαλικοστρώσεων.
aravisos
Πηγές Αραβησσού

Οι πηγές Αραβησσού έχουν χαρακτηριστεί ως υγρότοπος και απέχουν μισό χιλιόμετρο νοτιοανατολικά του χωριού. Έχουν εμβαδόν 50 στρέμματα και βρίσκονται σε υψόμετρο 43 μέτρων.
Οι Πηγές Αραβησσού υδροδοτούν την πόλη της Θεσσαλονίκης. Οι 11 γεωτρήσεις παροχετεύουν 4.700 κυβικά μέτρα νερού την ώρα. Το νερό συγκεντρώνεται σε τρία φρεάτια στράγγισης και στη συνέχεια οδηγείται στο φρεάτιο υδροληψίας. Από εκεί μέσω αγωγού μεταφέρεται στην πόλη της Θεσσαλονίκης. Τον υδάτινο πλούτο των Πηγών συμπληρώνουν η Πηγή του Πλατάνου, άλλες, μικρότερες αναβλύσεις και το ποτάμι ορίζοντας μια φύση γόνιμη, φιλόξενη, σκιερή.
Το νερό αποθηκεύεται την περίοδο των βροχών από τα πλούσια δάση οξιάς και τροφοδοτεί τις πηγές στις περιοχές Τσιμτσίρι και Γάβρος. Βόρεια του χωριού, σε απόσταση περίπου 3 χλμ. βρίσκεται το λατομείο εξόρυξης υλικών για ασφαλτοκονίαμα και χαλκοστρώσεις.

Η Κύρρος

Στη θέση «Τούμπα» εντοπίσθηκε νεολιθικός οικισμός της 4ης χιλιετίας π.Χ., η έκταση του οποίου ξεπερνά τα 100 στρέμματα. Βόρεια του προϊστορικού οικισμού στο ύψωμα που φέρει την ονομασία «Παλαιόκαστρο», διαπιστώθηκε η ύπαρξη ελληνιστικής πόλης, η οποία είναι γνωστή από το Θουκυδίδη με το όνομα «Κύρρος». Η θέση κατοικήθηκε και κατά τους ρωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους. Το υστεροελληνιστικό αγαλμάτιο κιθαρωδού Απόλλωνα, οι μαρμάρινες ρωμαϊκές επιγραφές και το σωζόμενο μεσαιωνικό τείχος βεβαιώνουν τη συνεχή κατοίκηση των Πηγών.
Σε απόσταση 1,5 χλμ. από το «Παλαιόκαστρο» η ανασκαφική έρευνα έφερε στο φως στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ρωμαϊκό οικοδόμημα με εσωτερική αυλή. Από την τοιχοδομία, τα δάπεδα και τα κινητά ευρήματα κυρίως τα νομίσματα χρονολογείται από τον 1ο αιώνα π.Χ. έως τις αρχές του 5ου αιώνα μ.Χ.. Το κτιριακό αυτό συγκρότημα θα μπορούσε να ταυτιστεί με το Mutatio Scurrio, το σταθμό της Εγνατίας Οδού ανάμεσα στην Πέλλα και την Έδεσσα, όπου στάθμευαν οι ταξιδιώτες για ολιγόωρη ξεκούραση.
Πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Αραβησσού είναι ο Χαράλαμπος Κόντος.
Δήμαρχος του «Καποδιστριακού» δήμου Κύρρου από το 2002 μέχρι το 2006, διετέλεσε ο καταγόμενος από την Αραβησσό, Γαβριήλ Τεκτερίδης, ο οποίος διετέλεσε επίσης και κοινοτάρχης στην πρώην κοινότητα.


Share on Google Plus

    Blogger Comment
    Facebook Comment

0 comments:

Δημοσίευση σχολίου

Μη διστάσετε να προσθέσετε σχόλια στο δημοσίευμα που σας ενδιαφέρει.

Η εφημερίδα karatzova.com ενθαρρύνει τη δημόσια έκφραση των αναγνωστών της εφόσον τηρούνται οι βασικοί κανόνες δημοσιότητας που ορίζουν οι ελληνικοί νόμοι. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.