Για άλλη μια φορά κάποιος ή κάποιοι “συμπολίτες μας” έβαλαν φόλα σε σημεία σε όλη την πόλη των Γιαννιτσών, με αποτέλεσμα να θανατωθούν δεκάδες γάτες, σκυλιά αδέσποτα και δεσποζόμενα.
Το γεγονός αυτό κρύβει κινδύνους και για τα μικρά που παίζουν αμέριμνα στις γειτονιές.
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΘΛΙΨΗ
Δεν υπάρχει λέξη, που να μπορεί να περιγράψει την συμπεριφορά αυτών των ανίδεων και ανεκπαίδευτων πολιτών, που για να αισθανθούν αφεντικά, σκοτώνουν κάθε διαφορετικό από το δικό τους αποτρόπαιο είδωλο στον καθρέφτη.
Δεν αντέχουν να αποδεχτούν την ελλειμματική τους κατασκευή και γι αυτό εκδικούνται αθώα, αδύναμα και ανυπεράσπιστα πλάσματα. Τρομάζει κανείς στην ιδέα και μόνο, τι άλλο είναι ικανοί να κάνουν.
Πως μπορούν μετά από τέτοιας φύσης εγκληματική πράξη να χαιδέψουν και να αγκαλιά-σουν τα μέλη της οικογένειάς τους, να κοιμηθούν ήσυχοι σαν να μην συμβαίνει τίποτε.
Δεν είναι τυχαίο το ότι δρούν πάντα την νύχτα, το μαύρο τους ταιριάζει.
Τα αδέσποτα δεν είναι φυσικό φαινόμενο, δεν ευθύνονται τα ίδια για το γεγονός αυτό. Δεν μπορούμε να εξετάσουμε το πρόβλημα σε βάρος των ίδιων των ζώων, χωρίς να εξετάσουμε τις γενεσιουργικές αιτίες.
Η μεγάλη οικονομική επιβάρυνση της συντήρησης ζώων συντροφιάς για πολλά νοικοκυριά, ειδικά σήμερα που έχουν χάσει τις δουλειές τους πολλοί συνδημότες μας ή έχει μειωθεί το εισόδημά τους λόγω πανδημίας, ίσως αυξήσει τον αριθμό των αδέσποτων ζώων.
Η ασυνειδησία πολλών που θεωρούν ότι το να έχεις κατοικίδιο έχει ημερομηνία λήξης που όταν παρέλθει το ζώο πετάγεται στον δρόμο, χωρίς καμία συνέπεια για τον κάτοχο.
Οι ευθύνες του Δήμου Πέλλας στο πρόβλημα είναι μεγάλες. Αφορούν την μειωμένη χρημα-τοδότηση, που έχει να κάνει με τις μειωμένες στειρώσεις που δεν γίνονται στην ώρα τους, το μειωμένο και μη κατάλληλα καταρτισμένο προσωπικό, καθώς και την επιλογή ακατάλληλου προσώπου στην θέση ευθύνης διαχείρισης στην αντίστοιχη Αντιδημαρχία.
Οι κρατικές ευθύνες επίσης είναι μεγάλες που ξεκινούν από την ελλιπή νομοθεσία που θεωρεί κάθε τι σαν μη ανθρώπινο αντικείμενο. Αρα για την προστασία του θα “επενδυθούν” τα ανάλογα ποσά.
Ο μεγάλος αριθμός των αδέσποτων κάποιες φορές αποτελεί κίνδυνο για την υγεία και την ασφάλεια των δημοτών, χωρίς αυτό βέβαια να αποτελεί τον κανόνα.
Οι εθελοντές των φιλοζωικών Σωματείων, αλλά και μεμονομένοι πολίτες έρχονται να καλύψουν, το κενό που υπάρχει σε επίπεδο κρατικής και δημοτικής υποστήριξης και φροντί-ζουν ένα μεγάλο μέρος αδέσποτων ζώων με δικές τους προσπάθειες, έξοδα και χρόνο από το περίσσευμα της ζωής τους. Ειδικά αυτές τις μέρες ο αγώνας τους είναι τεράστιος για τον εντοπισμό και την περισυλλογή των άρρωστων και νεκρών ζώων.
Δεν μπορούμε να μπούμε στην λογική άνθρωπος ή ζώο, γιατί στην φύση αλληλεπιδρούμε και συνυπάρχουμε. Η θανάτωση των ζώων δεν είναι λύση, δείχνει βαρβαρότητα και όχι πολιτισμό.
Οι λύσεις υπάρχουν στην γενναία και συνεχή χρηματοδότηση των Δήμων από το κράτος για :
-- Να τρέχουν προγράμματα στείρωσης όλο τον χρόνο από τον Δήμο για να μην δημιουργού-νται αγέλες.
-- Να γίνει άμεσα επέκταση των εγκαταστάσεων του δημοτικού καταφυγίου, πλήρως εξοπλι-σμένο με μόνιμο ιατρικό και λοιπό προσωπικό. Συνεργασία με φιλοζωικές οργανώσεις για των καλύτερο έλεγχο των αδέσποτων ζώων.
-- Πλήρη εφαρμογή νομοθεσίας περισυλλογής αδέσποτων ζώων.
-- Ολοκληρωτική εφαρμογή της ηλεκτρονικής σήμανσης και παρακολούθησης όλων των ζώων, οικόσιτων και αδέσποτων.
-- Μείωση ΦΠΑ στις τιμές των τροφών, των φαρμάκων ,των εμβολίων των ιατρικών επισκέψεων, ώστε η κατοχή ζώων συντροφιάς να μην είναι αποτρεπτική λόγω οικονομικής επιβάρυνσης
-- Ευαισθητοποίηση των δημοτών μας, ώστε να μην εγκαταλείπουν τα αδέσποτα αλλά να προχωρούν σε υιοθεσίες και όχι στην αγορά ζώων.
Για την εφαρμογή των παραπάνω μέτρων χρειάζεται πίεση από όλους τους δημότες σε Δήμο και Πολιτεία, για να αποτρέψουμε την δημιουργία νέων αδέσποτων ζώων που θα θυσιάζονται κάθε φορά στις άρρωστες φαντασιώσεις ανθρώπων που δρούν εγκληματικά.
Ευχόμαστε να βρεθούν οι υπαίτιοι και θα τιμωρηθούν παραδειγματικά
Για τη “Λαϊκή Συσπείρωση” του Δήμου Πέλλας
Παπαδοπούλου Ολυμπία
Δημοτική Σύμβουλος
Καλά τα λέτε. Δε φταίνε τα καημένα τα ζώα. Είναι πολύ λογικό. Μια μάνα με δυο μικρά παιδάκια μπορεί να κυκλοφορήσει άνετα στον πεζόδρομο, να κάνει βόλτα π. χ. στο πάρκο δίπλα στην αγία Παρασκευή; Σίγουρα θα πανικοβληθεί αν δυο τεράστια "σκυλάκια" εμφανιστούν δίπλα της και, ποιος ξέρει, ζώα είναι, μπορεί και να μην είναι τόσο φιλικά. Θα διακινδυνέψει την ασφάλεια των παιδιών της; Στα λόγια όλα είναι εύκολα. Στην πράξη τι γίνεται! Τάχα τα δεσποζόμενα που μοιράζουν παντού περιτώματα είναι καλύτερα; Ο άνθρωπος έχει φτάσει να έχει λιγότερη αξία από τα ζώα!
ΑπάντησηΔιαγραφή