Συνέντευξη στον Δημήτρη ΜπουλουσάκηΤο βιβλίο μπήκε στη ζωή της απ’ τη στιγμή που έμαθε να διαβάζει, δηλαδή έξι-επτά ετών και αντλεί έμπνευση από την ίδια τη ζωή, καθώς όπως τονίζει, ο τόπος μας αποτελεί την κυριότερη και την πιο ανεξάντλητη πηγή έμπνευσής της.
Ο λόγος για την συντοπίτισσά μας, γνωστή και επιτυχημένη συγγραφέα Σόφη Θεοδωρίδου, η οποία με συνέντευξή της στη Η.Ε. karatzova.com μιλάει για τα παιδικά της χρόνια, τη συγγραφή, το λογοτεχνικό της έργο, ενώ αναφέρεται στο νέο της βιβλίο που αναμένεται τον Οκτώβριο, αλλά και στη συνεργασία της με τις εκδόσεις «Ψυχογιός». Είναι δε ιδιαίτερα σημαντική η αναφορά της στα μηνύματα ανθρωπιάς και αλληλεγγύης που στέλνει μέσα από το τελευταίο της έργο «Ο Γερμανός Γιατρός», αξίες που, όπως λέει, είναι συνυφασμένες με την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπου πάνω στη γη, γι’ αυτό και θα τις χαρακτήριζε διαχρονικές.
Η Σόφη Θεοδωρίδου γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Κωνσταντία της Αλμωπίας. Σπούδασε νηπιαγωγός στη Θεσσαλονίκη κι εγκαταστάθηκε κατόπιν στην περιοχή καταγωγής της, όπου διαμένει μέχρι σήμερα με την οικογένειά της.
Ολόκληρη η συνέντευξη στην Η.Ε. karatzova.com, έχει ως εξής:
Ερώτηση: Κυρία Θεοδωρίδου γεννηθήκατε και διαμένετε μόνιμα μέχρι σήμερα στην Κωνσταντία της Αλμωπίας. Τι θυμόσαστε περισσότερο από τα παιδικά σας χρόνια στο μικρό αυτό ακριτικό χωριό; Πως είναι σήμερα η καθημερινότητα μιας διακεκριμένης συγγραφέα στην Αλμωπία; Ποιες άλλες είναι οι δραστηριότητές σας;
Απάντηση: Θυμάμαι με νοσταλγία τα παιδικά μου χρόνια. Ήταν χρόνια φτωχικά, μα οι σχέσεις των ανθρώπων ήταν πιο ζεστές. Εκείνο που θυμάμαι έντονα ήταν πως οι άνθρωποι είχαν μεγάλη αξιοπρέπεια, κάτι που ίσως φαντάζει «μπανάλ» στις μέρες μας. Σήμερα η καθημερινότητά μου είναι αρκετά διαφορετική απ’ όσο προ συγγραφής, καθώς οι περισσότερες ώρες της ημέρας καταναλώνονται μπροστά στον υπολογιστή. Στον ελεύθερο χρόνο μου συνεχίζω να καταπιάνομαι με ενασχολήσεις εντός σπιτιού, μια και γενικώς είμαι σπιτόγατα: διάβασμα, ζωγραφική, μαγειρική, ζαχαροπλαστική ή και η ραπτική γεμίζουν τον χρόνο μου μαζί με τις συναντήσεις με φίλους και συγγενείς.
Ερ: Τι ρόλο παίζει η οικογένεια στη ζωή σας;
Απ: Τον σημαντικότερο όλων θα έλεγα, όπως και στους περισσότερους ανθρώπους.
Ερ: Τι σας έστρεψε να σπουδάσετε Νηπιαγωγός;
Απ: Αφού φάνταζε ανέφικτο το παιδικό μου όνειρο περί συγγραφής ή και επαγγελματικής ενασχόλησης με τη ζωγραφική, στράφηκα στην άλλη μου αγάπη, στα παιδιά.
Ερ. Πώς μπήκε η λογοτεχνία και το βιβλίο στη ζωή σας; Πότε αρχίσατε να ασχολείστε με την συγγραφή;
Απ: Το βιβλίο μπήκε στη ζωή μου απ’ τη στιγμή που έμαθα να διαβάζω, δηλαδή έξι-επτά ετών. Από τότε λάτρεψα όλα τα είδη λογοτεχνίας και ιδιαιτέρως την πεζογραφία. Περνούσα, μεγαλώνοντας, τον ελεύθερο χρόνο μου διαβάζοντας κυρίως. Ήταν φυσικό επόμενο ίσως να αρχίσω να ονειρεύομαι ότι μια μέρα θα μπορούσα κι εγώ να προσφέρω στους αναγνώστες ό,τι οι άλλοι συγγραφείς σε μένα. Απ’ το δημοτικό ακόμη ξεκίνησα να γράφω τις δικές μου ιστορίες, να τις διανθίζω με τις ζωγραφιές μου και να τις δίνω στις φίλες μου να τις διαβάσουν. Αργότερα, στην εφηβεία μου, έγραψα κάποια διηγήματα για την εφημεριδούλα του σχολείου μου, όμως η ζωή έχει τον τρόπο της να σε προσγειώνει και να σε κάνει να λησμονείς τα όνειρά σου. Πέρασαν έτσι τα χρόνια, ώσπου μια οικογενειακή ιστορία μου πρόσφερε το έναυσμα που χρειαζόμουν, για να δοκιμάσω τι μπορώ να καταφέρω στον χώρο της συγγραφής. Το εγχείρημα είχε επιτυχία κι η αγάπη των αναγνωστών είναι αυτή που με κάνει να συνεχίζω μέχρι σήμερα.
Ερ: Όλα αυτά τα χρόνια κάνατε πολλές και σημαντικές συγγραφικές επιτυχίες με τα έργα σας. Με ποια κριτήρια γράφετε; Από που αντλείτε την έμπνευσή σας για αυτά;
Απ: Από την ίδια τη ζωή συνήθως αντλώ έμπνευση. Είχα την τύχη να γεννηθώ σε μια περιοχή που την κατοικούν άνθρωποι που υπέφεραν πολύ απ’ τα «τερτίπια» της Ιστορίας, συνεπώς έχω ακούσει πάμπολλες ιστορίες που με άγγιξαν και μου χάρισαν– και μου χαρίζουν ακόμη- έμπνευση. Έρχεται μετά η φαντασία μου και «ντύνει» αυτές τις ιστορίες με λεπτομέρειες αλλά και με τους δικούς μου πλασματικούς ήρωες, παραλλάζοντας κάπως τα γεγονότα. Και, παρότι τώρα πια έχω την ευτυχία να επικοινωνώ με αναγνώστες από διαφορετικές γωνιές της Ελλάδας μας, οι οποίοι συχνά μου στέλνουν τις οικογενειακές τους ιστορίες προκειμένου να εμπνευστώ από αυτές, όπως και συμβαίνει, πάντα ο τόπος μας πιστεύω ότι θα αποτελεί την κυριότερη και την πιο ανεξάντλητη πηγή έμπνευσής μου.
Ερ: Τα έργα σας έχουν πλούσια ιστορικά στοιχεία. Πόσο μελετάτε για αυτό; Έχετε κάποια συγκεκριμένη βοήθεια;
Απ: Η αλήθεια είναι ότι μελετώ πολύ. Επιβάλλεται να ερευνήσω όχι μόνο τα ιστορικά γεγονότα που επηρεάζουν τις ζωές των ηρώων μου και τις ανατρέπουν στην κυριολεξία, αλλά και ηθογραφικά στοιχεία της εποχής στην οποία επιθυμώ να αναφερθώ. Μόνο τότε νιώθω ικανή να καθίσω μπροστά στον υπολογιστή μου και να προσπαθήσω να την αναπαραστήσω. Όσο για την ερώτησή σας αν έχω κάποια βοήθεια, έχω την τύχη να είμαι παντρεμένη με έναν αξιολογότατο άντρα, φιλόλογο και ιστορικό, ο οποίος σε αρκετές περιπτώσεις με συμβουλεύει σχετικά με το ποια βιβλία να μελετήσω που σχετίζονται με την περίοδο στην οποία θέλω να αναφερθώ. Παράλληλα κάνω κι εγώ τις δικές μου έρευνες και, μόλις επιτέλους συγκεντρώσω όλο το υλικό μου, πέφτω με τα μούτρα στο διάβασμα. Άλλες φορές πάλι η συγκέντρωση του υλικού που θα χρειαστώ αποτελεί αποκλειστικά δική μου ευθύνη.
Απ: Οι παραπάνω αξίες είναι συνυφασμένες με την ίδια την ύπαρξη του ανθρώπου πάνω στη γη, γι’ αυτό και θα τις χαρακτήριζα διαχρονικές. Οπότε πιστεύω ότι ναι, και σήμερα συγκινούν, και σήμερα υπάρχουν. Αλίμονο αν φτάσει η μέρα που θα εξαφανιστούν! Ίσως τότε να έχει φτάσει και το τέλος της ίδιας της ανθρωπότητας.
Ερ: Υπάρχει καλό ελληνικό μυθιστόρημα σήμερα;
Απ: Βεβαίως και υπάρχει. Ίσως όχι στον ίδιο βαθμό όπως σε άλλες περιόδους, μια και κατά τη γνώμη μου οι δεκαετίες μεταξύ ’30 και ’50 ήταν εξαιρετικά εύφορες όχι τόσο σε αριθμό εκδόσεων, καθώς σήμερα έχουμε στην κυριολεξία οργασμό σ’ αυτόν τον τομέα, όσο σε αξία έργων, πάντως κυκλοφορούν και σήμερα αρκετά καλά ελληνικά μυθιστορήματα.
Ερ: Υπάρχουν «μυστικά» για την συγγραφή; Τι είναι πιο κρίσιμο για τη συγγραφή ενός καλού και επιτυχημένου βιβλίου; Η φαντασία, Η καλή γραφή; Η επίμονη δουλειά; Η μελέτη;
Απ: Κατ’ εμέ πάντα όλα τα παραπάνω. Θα έλεγα επιπρόσθετα το να γράφει ο λογοτέχνης αποκλειστικά και μόνο για θέματα που τον συγκινούν, ελπίζοντας ότι όσα άγγιξαν την ψυχή του θ’ αγγίξουν και τους αναγνώστες του.
Ερ: Πόσο εύκολο είναι σήμερα στην Ελλάδα για ένα νέο να ασχοληθεί με τη συγγραφή ή να αναδειχθεί συγγραφέας; Τι θα του λέγατε;
Απ: Θα του έλεγα ότι ποτέ δεν ξέρει κανείς τι θα μπορούσε να καταφέρει, αν δεν μπει στη διαδικασία να δοκιμάσει, γι’ αυτό κι επιβάλλεται να προσπαθήσει. Θα τον συμβούλευα ακόμη να γράφει, όπως ανέφερα και παραπάνω, για θέματα που τον συγκινούν. Επίσης, όταν ολοκληρώσει κάποιο έργο, να το αφήσει για ένα διάστημα παράμερα, ώστε να αποκοπεί από αυτό, και να το ξανακοιτάξει αργότερα με ματιά αντικειμενική, όσο αυτό βέβαια είναι δυνατό. Αν εξακολουθεί να τον ικανοποιεί, τότε να απευθυνθεί σ’ ένα πρόσωπο που εμπιστεύεται απόλυτα, ένα πρόσωπο που αγαπά τη λογοτεχνία και το οποίο δε θα διστάσει να του πει την αλήθεια (πολύτιμο πρώτο αναγνώστη τον αποκαλώ προσωπικά), ζητώντας του να το διαβάσει και να το αξιολογήσει. Γενικά, πιστεύω ότι, αν κανείς έχει μέσα του κάτι αξιόλογο, η ζωή θα δημιουργήσει τις συνθήκες να αναδειχτεί και να εκτιμηθεί.
Ερ: Πως βλέπετε τη μεταφορά μυθιστορημάτων στην τηλεόραση; Θα επιθυμούσατε να γίνει αυτό και με κάποιο δικό σας έργο;
Απ: Θα το ήθελα, αλλά μονάχα αν υπάρχει απόλυτος σεβασμός στο έργο. Έχουμε δει πεζογραφήματα που έχουμε αγαπήσει να μας απογοητεύουν, όταν μεταφέρονται στην οθόνη, και δε θα ήθελα να συμβεί το ίδιο με κάποιο έργο μου.
Ερ: Πως είναι η συνεργασία σας με τις εκδόσεις «Ψυχογιός»;
Απ: Άψογη, με μια λέξη.
Ερ: Πόσο επηρεάζει η οικονομική κρίση το επάγγελμα του συγγραφέα;
Απ: Την επηρεάζει αρκετά, όπως και κάθε οικονομική δραστηριότητα. Ευτυχώς, όμως, υπάρχουν ακόμη αναγνώστες που διαθέτουν πολλές φορές όχι το περίσσευμα αλλά το υστέρημά τους, για να αγοράσουν κάποιο βιβλίο. Χάρη σ’ αυτούς τους ανθρώπους παραμένουν ζωντανοί οι εκδοτικοί οίκοι και κατ’ επέκταση το βιβλίο κι οι συγγραφείς, αφού δίχως εκδοτικούς οίκους δεν έχει τη δυνατότητα ένας συγγραφέας να απευθυνθεί στο ευρύ κοινό.
Ερ: Η άλλη σας αγαπημένη ασχολία είναι η ζωγραφική. Συνδυάζονται οι δύο μεγάλες αγάπες (συγγραφής και ζωγραφικής);
Απ: Φυσικά και μπορούν να συνδυαστούν αυτές οι δύο μορφές τέχνης. Άλλωστε, στη διάρκεια της συγγραφής νιώθω ότι ζωγραφίζω και πάλι, απλώς αντί για τα πινέλα μου χρησιμοποιώ τις λέξεις. Θα σας ομολογήσω όμως ότι η ζωγραφική κάπως παραγκωνίστηκε απ’ τη στιγμή που μπήκε στη ζωή μου η συγγραφή κι ότι πλέον ζωγραφίζω κυρίως στα διαλείμματα μεταξύ δύο βιβλίων μου.
Ερ: Ετοιμάζετε κάποιο καινούριο βιβλίο; Αν ναι, μιλήστε μας για αυτό…
Απ: Το νέο μου μυθιστόρημα έχει ήδη σταλεί στον εκδοτικό οίκο κι έχει τον τίτλο «Ροδανθός». Αν όλα πάνε καλά, θα κυκλοφορήσει τον Οκτώβριο. Βασίζεται στην ιστορία μιας οικογένειας κι έχει ως φόντο την ιστορία της Δωδεκανήσου από τα τελευταία χρόνια της Τουρκοκρατίας μέχρι την Ιταλοκρατία, τη Γερμανοκρατία και, τελικά την Ένωση με την Ελλάδα.
Ερ: Θα θέλατε να στείλετε ένα μήνυμα στους συντοπίτες σας μέσα από την Η.Ε. karatzova.com;
Απ: Θα αδράξω την ευκαιρία που μου προσφέρετε και θα τους πω ένα μεγάλο ευχαριστώ από καρδιάς για την αγάπη με την οποία έχουν περιβάλει τα έργα μου κι εμένα. Ευχαριστώ επίσης κι εσάς, κύριε Μπουλουσάκη, που μου δώσατε τη δυνατότητα να επικοινωνήσω με τους συντοπίτες μου.
-Σας ευχαριστώ κι εγώ.
Blogger Comment
Facebook Comment