"Πέρασαν και οι γιορτές, μα δεν είμαι όπως χθες"

Πέρασαν και οι γιορτές,

μα δεν είμαι όπως χθες.

Μες στα ρούχα δεν χωράω

την κοιλιά όσο κι αν ρουφάω.

Λίγο την ημέρα βάδι,

σπίτι από νωρίς το βράδυ,

όλο καθησιό και μάσα,

δεν μπορώ να πάρω ανάσα.

Μού'χουν κάτσει οι κουραμπιέδες,

Πίτες, δίπλες και μεζέδες,

το lock down δεν τελειώνει

και η φόρμα μου παλιώνει,

τρίβετε στα μπούτια, λιώνει.

Τίποτα πια δεν μου στρώνει.

Καταραμένη καραντίνα,

ήμουνα σαν σερπαντίνα

κι έχω γίνει σαν κεφτές.

Να ξέρεις για όλα εσύ φτες.

Νίκη (Γ.Δ.)