Εκατόν δέκα χρόνια συμπληρώνονται φέτος στις 14 Ιανουαρίου από τη γέννησή του σπουδαίου λογοτέχνη Μενέλαου Λουντέμη. Γεννημένος το 1912 στο χωριό Αγία Κυριακή της Μικράς Ασίας με πραγματικό όνομα Δημήτριος Βαλασιάδης, εμφανίστηκε σε πολύ νεαρή ηλικία στα ελληνικά γράμματα (1927), δημοσιεύοντας αρχικά κείμενά του στις εφημερίδες της Έδεσσας, όπου είχε εγκατασταθεί η οικογένειά του μετά τη μικρασιατική καταστροφή, και λίγο αργότερα στο περιοδικό Νέα εστία. Το 1938 εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων «Τα πλοία δεν άραξαν» για την οποία τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Πεζογραφίας. Το φιλολογικό ψευδώνυμό του «Μενέλαος Λουντέμης», λέγεται πως προήλθε από τον ποταμό Λουδία (Γαλλικός ποταμός).
Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, εντάχθηκε στο ΕΑΜ, και διετέλεσε γραμματέας της οργάνωσης διανοουμένων. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου εξορίστηκε στη Μακρόνησο και τον Άη Στράτη. Το 1958 δικάζεται για το βιβλίο του «Βουρκωμένες μέρες», ενώ απαγορεύεται και η κυκλοφορία των βιβλίων του. Ο Λουντέμης από το 1958 ως τη Μεταπολίτευση εκπατρίζεται στη Ρουμανία, ενώ κατά τη διάρκεια της Δικτατορίας των Συνταγματαρχών του αφαιρείται η ελληνική ιθαγένεια-την οποία θα ανακτήσει με την επιστροφή του στην Ελλάδα το 1976. Πολυγραφότατος, το έργο του εκτείνεται σχεδόν σε όλα τα είδη του γραπτού λόγου (πεζογραφία ποίηση, θέατρο, παιδική λογοτεχνία κτλ) και στρέφεται προς τον κοινωνικό ρεαλισμό, στοχεύοντας στην καταγραφή της πραγματικότητας και την ανάδειξη της κοινωνικής ανισότητας. Το πιο γνωστό του έργο, και ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία, αποτελεί το μυθιστόρημα «Ένα παιδί μετράει τ’άστρα».
ertnews.gr
Το Λουντέμης βγήκε επειδή εκείνη την εποχή με αυτά που έγραφε θεωρείτο πολύ προχώ.
ΑπάντησηΔιαγραφή