"Πριν μερικά χρόνια διαπίστωσα πως έχω Πάρκινσον. Ασθένεια που δεν θεραπεύεται, αλλά μπορείς να καθυστερήσεις. Αυτό γίνεται αν δυναμώσεις τα άκρα σου, κυρίως τα πόδια σου. Δύο επιλογές είχα: Ή να καθήσω σπίτι και να περιμένω τα χειρότερα ή να έρθω ισοπαλία αφού δεν μπορώ να νικήσω..! Επέλεξα το δεύτερο κι έγινα μέσω του αθλητισμού μέγας αντίπαλος της νόσου"
Η ποδοσφαιρική περιγραφή ανήκει στον Γιαννιτσιώτη Πέτρο Καστανά τον οποίο συναντήσαμε στον τερματισμό του 1ου Axios Running Festival, μπροστά στο Μουσείο Βαλκανικών Πολέμων, στη Γέφυρα Θεσσαλονίκης.
Πρώτα ο κανόνας
"Τρέχω εδώ και 10 χρόνια, αλλά θυμάμαι τον πρώτο αγώνα, μετά τις συζητήσεις με τους γιατρούς και την απόφασή μου να αρχίσω να τρέχω. Ήθελα να το κάνω οργανωμένα, να γραφτώ στην Ομάδα Μαραθωνοδρόμων Γιαννιτσών. Για να γίνει αυτό έπρεπε να ασπασθώ τον κανόνα, που ισχύει ακόμη και σήμερα, να τερματίσω δηλαδή σε αγώνα 21χλμ. Κι έτσι έκανα. Πήρα μέρος στον Αγώνα Κερασιού της Έδεσσας. Αυτό που μ' ενδιέφερε ήταν η συμμετοχή κι ο τερματισμός"
Όσο πιο πολλά τόσο πιο αργά
Συμμετοχή γιατί ήταν η αντίδραση του να νικήσει την Πάρκινσον ή όπως λέει να φέρει ισοπαλία και τερματισμός γιατί η Ο.Μ.Γ. τον περίμενε για τους επόμενους αγώνες.
Η συνέχεια ήταν εντυπωσιακή για την ψυχοσύνθεσή του, για την δική του μάχη, που δεν είχε να κάνει με τους χρόνους και την θέση στους αγώνες, αλλά με τα χιλιόμετρα και πόσο πολύ τον βοηθούσαν να καθυστερεί την νόσο.
Θυμάται τους 4 ορεινούς αγώνες σε Πάικο, Βέρμιο, στο Ξηρολίβαδο Ημαθίας μέσα στο δάσος με έφιππους τους εθελοντές , λόγω μη προσβάσιμης με άλλο τρόπο βοήθειας. Τον αγώνα της Θεσσαλονίκης που περνάει από αρχαιολογικούς χώρους , το Γεντί Κουλέ με τα σκαλάκια και τον έλεγχο της πίεσης των δρομέων κάποιας ηλικίας!! Ο αγώνας "Το Πέρασμα του Αποστόλου Παύλου", απόστασης 14 χλμ, με το χαλάζι να μην πτοεί τον Πέτρο Καστανά, όπως και στο Μεσημέρι Έδεσσας σ έναν άλλο αγώνα...
Ακόμη τους αγώνες στο εξωτερικό: Στο Βελιγράδι, στη Κωνσταντινούπολη , στη Σόφια. Από αυτόν τον αγώνα έχει μια οδυνηρή ανάμνηση...
Έτρεχε με κάταγμα
"Είχα ένα ατύχημα πιο μπροστά. Πήγα στο νοσοκομείο αλλά δεν έβγαλα ακτίνα. Οι μέρες περνούσαν, ήρθε ο αγώνας στη Σόφια. Επέλεξα να τρέξω 5χλμ. Κατά τη διάρκεια οι πόνοι επέστρεψαν και στο τέλος άρχισα να περπατάω. Έκανα μεγάλη προσπάθεια να τρέξω τα τελευταία 100μ κι όπως συνήθως κάνω , με την ελληνική σημαία.. Πόνοι αφόρητοι. Επισκέφθηκα τον πατήρ Απόστολο Χατζηδήμου, ορθοπεδικό. Έβγαλα ακτίνα. Του την έδειξα. Δεν μιλούσε πάρα μόνο κουνούσε το κεφάλι του. Ανησύχησα. Τι έγινε..; τον ρωτάω. Σ' αγαπάει ο Θεός, μου είπε. Πρώτη φορά βλέπω κάποιον να τρέχει 5χλμ με ρωγμώδες κάταγμα κνήμης!! Γύψο ή νάρθηκα...επέλεξε ..μου είπε κι μ άφησε άφωνο!!”
Ο αγώνας έχει συνέχεια
Όλα καλά τελικά. Οι μέρες περνάνε κι ο Πέτρος Καστανάς συνεχίζει την μάχη μέσα από το δρομικό κίνημα.
"Ανεβαίνει η ψυχολογία. Λες, θα το νικήσω. Έχω αποκτήσει πολλούς φίλους. Γνωρίζω κόσμο, ανταλλάσσω απόψεις, είναι ωραία ατμόσφαιρα και φυσικά δίνεις τον αγώνα σου. Ο δικός μου εναντίον της Πάρκινσον"
Ο Πέτρος Καστανάς είναι 60 ετών, συνταξιούχος στρατιωτικός, μόνιμος κάτοικος Γιαννιτσών. Η βοήθεια στην αντιμετώπιση της νόσου ήταν μεγάλη από την καθηγήτρια νευρολόγο στο Παπανικολάου, Σεβαστή Μποσταντζόγλου, όπως κι από τον Νευρολόγο Ανδρέα Μίχο, που όχι μόνο οι εξετάσεις (χρειάζεται 2 φορές τον χρόνο να υποβάλλεται σε ειδικά τέστ), αλλά κυρίως οι κατευθύνσεις και οι παραινέσεις, τον έχουν φέρει σε σημείο ευεξίας και πάλης.
Οι 157 (!!!) αγώνες που έχει δώσει μέχρι σήμερα έχουν στεφθεί από επιτυχία. Περιορίζεται πλέον σε αποστάσεις των 5 και 10χλμ και φυσικά προετοιμάζεται για τον 11ο Νυχτερινό Ημιμαραθώνιο Θεσσαλονίκης ZeniΘ.
Μιχάλης Μελισσίδης - Axios Running Festival
Εύγε! Μην το βάζετε ποτέ κάτω. Πιστέψτε, πολεμήστε, συνεχίστε να πολεμάτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια. Κι εγώ όταν ήμουν νεα απεφευγα κάθε είδους γυμναστική.Τα τελευταία χρόνια περπατάω 6 χιλιόμετρα κάθε μέρα. Αλλάζει η διάθεση .Συναντώ φίλες και περνάω υπέροχα. Το συνιστώ σε όλους.Ειναι το καλύτερο φάρμακο.
ΑπάντησηΔιαγραφή