Πρόκειται για απόφαση σταθμό για την ελληνική πραγματικότητα ή το αποτέλεσμά της είτε ως «ΝΑΙ» είτε ως «ΟΧΙ» θα έχει παρόμοιες ή και ίδιες ακόμη περαιτέρω πολιτικοοικονομικές και κοινωνικές συνέπειες; Πρόκειται το αποτέλεσμά του να επηρεάσει τις Ευρωπαικές και παγκόσμιες εξελίξεις χαρακτηριζόμενο ως μια ακόμη ιστορική απόφαση ενός λαού, ο οποίος στο διάβα της Ευρωπαικής και παγκόσμιας ιστορίας, αν και μικρός, έχει αποδείξει ότι έπαιξε βασικό ρόλο στη διαμόρφωσή της ή είναι ένα γεγονός περιορισμένο στα στενά γεωγραφικά όρια της Πατρίδας μας;
Πρόκειται για απόφαση αντίστασης μιας Κυβέρνησης που πρόσφατα έλαβε την εντολή να κυβερνήσει αυτόν τον τόπο ή τελικά εντάσσεται και υπηρετεί τα γενικότερα σχέδια της Παγκόσμιας Τάξης πραγμάτων που έχουν ως στόχο την κατάργηση των Εθνικών Κρατών, όπως αυτά εμφανίσθηκαν μετά τη Γαλλική Επανάσταση; Πρόκειται με τη ψήφο αυτή να επικυρωθεί πλέον και «δημοκρατικά» το πέρασμα της εξουσίας από τους εψηφισμένους ηγέτες κάθε Κράτους στους δοτούς Τραπεζίτες που τελευταία εμφανίζονται με το κομψό προσδιορισμό «Θεσμοί» ή πρόκειται για μια απέλπιδα προσπάθεια περιορισμού της ισχύος τους;
Πρόκειται για αντίσταση στα σχέδια των Παγκόσμιων τοκογλύφων, όπως φαίνεται εκ πρώτης όψεως, ή πίσω από την ενέργεια αυτή υπασκάπτονται περισσότερο τα θεμέλια της Δημοκρατίας στον τόπο που γεννήθηκε; Πρόκειται για απόπειρα «σωτηρίας» ενός λαού που ήδη κλονίζεται ή είναι μια ενέργεια που οδηγεί με μαθηματική άκριβεια στη βαθμιαία εξαθλίωση και υποδούλωσή του; Πρόκειται για έναν μοχλό πίεσης προς τους απανταχού του κόσμου «Σωτήρες» μας να καταλάβουν επιτέλους ότι τα μέτρα που εισηγούνται, όπως πολύ καλά γνωρίζουν, είναι εκ των προτέρων καταδικασμένα να αποτύχουν ή αποτελεί δοκιμαστικό μέτρο για το βαθμό αντίστασης που μπορεί να φθάσει ένα Έθνος, ένας λαός; Ήμαστε τελικά εμείς το «πειραματόζωο» παγκοσμίως για τον αν τελικά ορίμασε ο καιρός για την επιβολή μιας παγκόσμιας κυριαρχίας, ή το μέτρο τους αυτό πρέπει να το μεταθέσουν σε κάποιον άλλο χρόνο στο μέλλον;
Ορισμένα από τα παραπάνω ερωτήματα όπως και πλείστα άλλα απασχολούν τα τελευταία χρόνια, τους τελευταίους μήνες, τις τελευταίες μέρες, τις τελευταίες ώρες ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Ερωτήματα που από ελάχιστους ανθρώπους αυτού του τόπου είχαν επισημανθεί πολλά χρόνια πριν, κατά την περίοδο των «παχέων αγελάδων», των χρόνων δηλαδή των δανείων, της σήψης και της παρακμής. Γιατί τότε ήταν η αλλοτρίωση και ο ξεπεσμός. Αντίθετα η τωρινή εποχή αποτελεί για αρκετούς από εμάς τους Έλληνες αφετηρία επίγνωσης της τότε εοσφορικής και αλλαζονικής συμπεριφοράς μας και προσπάθεια αλλαγής της.
Πλέον τώρα, από τη μεγαλύτερη μερίδα των συμπολιτών μας, διαφαίνεται ξεκάθαρα οτι τα οικονομικά στα χέρια των ισχυρών της γης είναι ο καλύτερος μοχλός πίεσης να καθυποταχθούν σταδιακά όλοι οι λαοί της, κάτω από την μπότα ενός Παγκόσμιου συστήματος αρχικά, ενός Παγκόσμιου ηγέτη αργότερα. Ενός Παγκόσμιου ηγέτη που θα προσπαθήσει να αντικαταστήσει, εμφανιζόμενος ως θεός, τον πραγματικό Θεό του σύμπαντος. Ενός παγκόσμιου ηγέτη που θα καταρθώσει να καθυποτάξει τελικά μόνο την κορωνίδα της δημιουργίας του πλανήτη αυτού, τον άνθρωπο δηλαδή και φυσικά μόνο αυτούς που τελικά θα τον προσκυνήσουν ως τέτοιον.
Όμως ο αληθινός Θεός έχει προικίσει εμάς τους ανθρώπους με το ύψιστο αγαθό που ακούει στο όνομα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Ένα αγαθό που αν και μας έδωσε δεν αφαιρεί ποτέ. Δεν μας το αφαιρεί ποτέ είτε Τον βασφημούμε, Τον εμπαίζουμαι, Τον χλευάζουμαι, Τον απορρίπτουμε, είτε Τον δεχόμαστε, Τον αγαπάμε και Τον λατρεύουμε. Δεν παραβιάζει ποτέ μα ποτέ το αυτοξούσιό μας να επιλέγουμε ελεύθερα κάθε φορά, «εξαγοραζόμενοι τον καιρό» την πορεία μας προς το αύριο.
Μια πορεία όμως που έχει ορίσει να συνυφαίνεται αρμονικά με την Ελευθερία και σε καμία περίπτωση τη δουλικότητα και την υποταγή. Γιατί μόνο αυτή την ελεύθερη πορεία ευλογεί και αυτούς που έχουν επιλέξει να ακολουθήσουν στηρίζει. Οι υπόλοιποι απλά δεν συμπορεύονται μαζί του, δεν νοιώθουν την ανάγκη να επικαλεσθούν τη βοήθειά του. Γιατί πιστεύουν ότι ο Θεός είναι μακριά τους και η κοινωνία στην οποία μετέχουν πορεύεται μόνη της. Όμως Αυτός ποτέ δεν τους εγκατέληψε, αλλά εναγωνίως περιμένει τη συνειδητή επιστροφή τους στην αγκαλιά Του.
Άραγε εξακολουθούμε να ήμαστε υγιή πλάσματα όπως Αυτός μας έπλασε, ή μήπως ο νους μας σκοτίσθηκε και η καρδιά μας σκληρήνθηκε απομακρινόμενοι από κοντά Του; Γιατί μόνο έτσι μπορεί να εξηγηθεί το γεγονός ότι δεν μπορούμε πλέον να αντιληφθούμε τα γεγονότα που πλησιάζουν με ταχύτατους ρυθμούς προς τη στέρηση της Ελευθερίας και την υποδούλωσή μας. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε ότι οι προθέσεις των, κατά τα άλλα ομοθρήσκων μας αδελφών από την «Εσπερία», δεν είναι, όπως άλλωστε η ιστορία πάμπολες φορές έχει διδάξει, η βοήθεια, αλλά η χειραγώγιση και ο σταδιακός αφανισμός μας, τόσο ως Έθνους όσο κυρίως ως Ορθοδόξων. Δεν μπορούμε να δούμε ότι για άλλη μια φορά ενεργούν ως απόγονοι του «Κάιν» κατά του Άβελ του αδελφού τους.
Ήρθε λοιπόν η ώρα για άλλη μια φορά στην ιστορία μας να πούμε ΟΧΙ σε κάθε ξενόφερτη ξενοκίνητη δύναμη, που σκοπό της έχει τη στέρηση του ύψιστου αυτού αγαθού που ακούει στο όνομα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ. Είμαι πεπεισμένος ακράδαντα ότι σήμερα πλέον δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να πιστεύει ότι οι κατά τα άλλα αδελφοί, ομόθρησκοι και σύμμαχοί μας θέλουν να μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την οικονομική κρίση και όχι να μας καθυποτάξουν και να μας αφανίσουν από προσώπου γης. Και αυτό το σκληρό μέτρο μόνο και μόνο επειδή δεν μπορούμε να πληρώσουμε τα οικονομικά χρέη μας, στα οποία, τόσο οι ίδιοι όσο και οι εγχώριοι δοσίλογοι συμπράττοντες με αυτούς, με περισσή μαεστρία μας οδήγησαν.
Σε κάθε περίπτωση η απόφαση αυτή όπως και κάθε παρόμοια απόφαση που θα κληθεί η ελληνική κοινωνία να πάρει και αφορά το μέλλον της πρέπει να μην έχει κομματική προέλευση ή άλλη πολιτική, ιδεολογική ή οικονομική βάση. Ως μέτρο σύγκρισης να έχει αν τελικά η απόφαση αυτή υπηρετεί ή όχι την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και όλες τις συνέπειες που απορρέουν από αυτήν. Επιπλέον κάθε πολίτης αυτής της Χώρας είτε μικρή ή μεγάλη θέση κατέχει, πριν από κάθε απόφαση που αφορά τόσο τον ίδιο όσο κυρίως τις επόμενες γενιές, αφού πρώτα «καθαρισθεί» να συμβουλευθεί Εκείνον στις αποφάσεις που θα πάρει. Μόνο έτσι θα είναι σίγουρος ότι η κάθε απόφασή του κινείται προς δόξαν Θεού και προς οικοδομείν του ομοδόξου, ομοθρήσκου ή αλλοθρήσκου αδελφού του, κατοίκου της..
Ι. Εδεσσηνός Πελλαίος
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου
Μη διστάσετε να προσθέσετε σχόλια στο δημοσίευμα που σας ενδιαφέρει.
Η εφημερίδα karatzova.com ενθαρρύνει τη δημόσια έκφραση των αναγνωστών της εφόσον τηρούνται οι βασικοί κανόνες δημοσιότητας που ορίζουν οι ελληνικοί νόμοι. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.