Ανοιχτή επιστολή στον πρόεδρο της ΕΠΣ Πέλλας

Κύριε πρόεδρε,

Μετά από τρεις ημέρες και αφού συνήλθαμε από το σοκ, επιτρέψτε μου αυτή τη δημόσια επικοινωνία.

Η ΕΠΣΠ είχε την ευθηνή  να οδηγήσει την ομάδα της περιφέρειας  στον επαναληπτικό αγώνα κόντρα στην  6η περιφέρεια , αγώνας που έγινε στην Κέρκυρα, έχοντας στις τάξεις της 9 παιδιά  από τον νομό μας.  Ο πρώτος αγώνας  στην Έδεσσα έληξε ως γνωστόν  με 3-0 υπέρ μας.  Μέχρι εδώ όλα καλά, τα στραβά αρχίζουν  μετά το 3-0 του πρώτου αγώνα ,  όταν  άρχισαν να σχεδιάζονται  τρόποι αντιμετώπισης της ήττας αυτής από τους αντιπάλους μας.  Τα  μηνύματα περί  "καλής" φιλοξενίας  στην Κέρκυρα έφταναν μέχρι εδώ.  Προφανώς όμως αγνοήθηκαν από τους υπεύθυνους της ένωσης.

Έτσι πήγαμε...."ως πρόβατα επί σφαγή"

Και δεν είναι ότι μάς  σφάξανε με το βαμβάκι , είναι το ότι στο ημίχρονο αυτού του αναίσχυντου αγώνα ο υπεύθυνος "αρχηγός αποστολής" (ποιος ήταν;)  που έπρεπε να "τρίξει" τα δόντια στην τριπλέτα της διαιτησίας η οποια  έκοβε πλέον με μπαλτά και όχι με το βαμβάκι την ομάδα μας,  αυτός ή εμείς δεν κάναμε τίποτα.

Σ' αυτό το παιχνίδι παιζόντουσαν πολλά και για τις δυο ομάδες αλλά και για τα παιδιά.  Όπως για παράδειγμα τα μόρια των παιδιών για τα πανεπιστήμια, η την ελεύθερη εισαγωγή στα ΤΕΦΑΑ , την  διεκδίκηση του τίτλου κλπ. Η ομάδα μας αυτή ήταν  και  είναι  ομάδα τελικού. Αυτό αποδεικνύεται από το ενδιαφέρον πολλών ΠΑΕ τουλάχιστον για 6 από τα παιδιά μας.   Όμως «συν Αθηνά και χείρα κίνει», γι' αυτό  λέμε πως ο συνοδός σε μια τέτοια αποστολή δεν είναι "τουρίστας".  Αν δεν ξέρεις, ρωτάς.  Αν δεν μπορείς να προστατέψεις την ομάδα (που είναι και το ζητούμενο από τούς παράγοντες) στέλνεις άλλον.  Αν και τα δυο δεν είναι εφικτά , τότε ζητάς βοήθεια από έξω (δεν είναι ντροπή). Άλλωστε  ποτέ κάνεις δεν τα ήξερε όλα από την κοιλιά της μάνας του. 

Η ομάδα μας έφαγε 6 γκολ  όχι γιατί ο αντίπαλος  ήταν  η σούπερ ομάδα, αλλά γιατί σφαγιάστηκε και δεν είχε που να στηριχτεί.  Εξάλλου δεν είναι τυχαίο ότι ενώ στο πρώτο ημίχρονο παίξαμε καλύτερα από τον αντίπαλο το σκορ ήταν 3-0 εις βάρος  μας  και αυτό το βλέπαμε όλοι (άρα και οι παίκτες μας  που ένιωθαν πως η διαιτησία έβαζε με το ζόρι τον αντίπαλο συνέχεια μέσα στην περιοχή μας, παίζοντάς μας 80-20 και σκοράροντας τρις (3) φορές από στημένες φάσεις.)  Σε αυτές τις ηλικίες όμως  η ψυχολογία των παιδιών είναι πολύ λεπτή και ευμετάβλητη. Έτσι στο δεύτερο ημίχρονο τα παιδιά  χάσανε κάθε  προσανατολισμό μέσα στον αγώνα  βλέποντας πως κατακρεουργούνται και δέχονται άδικα και μια αποβολή από το πουθενά, μετά μάλιστα απο καθηστεριμένη υπόδηξη του πάγκου των αντιπάλων στον επόπτη βοηθό.    Γι' αυτό και οι παικτες μας σήκωσαν τα χέρια. Τι έκαναν  λοιπόν  οι υπεύθυνοι συνοδοί;

Και τι σκέπτονται να κάνουν ακόμα και σήμερα;  Γιατί αν δεν υπάρχει αντίδραση θα θεωρηθεί φυσιολογικό και το περιστατικό  θα επαναληφτεί 100%.

Πρόταση

α) να γίνει δημόσια καταγγελία και  έντονη διαμαρτυρία προς την ΕΠΟ για την διαιτησία.

β) Να ζητηθεί εφεξής τους άγονες της περιφέρειας να μην τους παίζουν τοπικοί διαιτητές αφού προσκυνούν τους τοπικούς παράγοντες, απ' όπου και εξαρτούνται,  αλλά ουδέτεροι. 

Ερώτηση  (με υπόβαθρο καχυποψίας) : Γιατί τον πρώτο αγώνα στην Έδεσσα "η αντίπαλη περιφέρεια " πλήρωσε και τον είχε σε πανελλήνια ζωντανή διαδικτυακή μετάδοση;  Μήπως φοβόταν κάτι;  Και γιατί τον αγώνα της έδρας τους δεν τον είδε κανείς και πουθενά ;  Γιατί;  …. τους τελείωσαν τα λεφτά για τον cameramann ; (έγινα πλέον και εγώ πονηρός  και τα σκέπτομαι ολα)

Γεγονός είναι πως τα παιδιά και η ομάδα αυτή που  χαρακτηρίστηκε ως η πιο πλήρης, δεν άξιζε να χάσει με 6-0, αντίθετα  άξιζε καλύτερης τύχης και τζάμπα οδηγήθηκαν τα παιδιά   «…ωσάν τους αμνούς  επί σφαγή».

Ίσως κύριε πρόεδρε μου πείτε: "Πρόβατο επί σφαγή σώζεται βελάζοντας;" Θα έλεγα πως όχι, αλλά  το ότι τουλάχιστον παλέψαμε κατά των κακών, ακομα και αυτό θα ήταν κάτι.

Σάββας Παπαδόπουλος,
καθηγητής Φ.Α.
πρόεδρος Αθλητικής Ακαδημίας Γιαννιτσών

Share on Google Plus