Το οικονομικό πρόβλημα της χώρας από την σκοπιά ενός φοιτητή

Γεια σας ονομάζομαι Βασίλης Ξανθόπουλος, είμαι 19 χρονών και είμαι φοιτητής της οικονομικής σχολής στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Είναι η πρώτη φορά που μου δίνεται η ευκαιρία εκφράσω δημόσια τις απόψεις μου σχετικά με το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, και αφορμή για αυτό στάθηκε μια ενημέρωση που παρακολούθησα στο πανεπιστήμιο σχετικά με το διεθνές εμπόριο.
 Αρχικά θεωρώ σημαντικό να αναφέρω κάποια στοιχεία για το εμπορικό ισοζύγιο της χώρας. Με βάση λοιπόν το έτος 2018 η χώρα μας εισήγαγε 55,13 εκατομμύρια ευρώ σε εμπορικά προϊόντα, ενώ ταυτόχρονα εξήγαγε 33, 42 εκατομμύρια ευρώ. Έτσι το έλλειμμα που δημιουργείται ανέρχεται στα 21, 71 εκατομμύρια ευρώ (στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ: http://www.statistics.gr/greece-in-figures). Συνήθως ακούω πολλούς να αναφέρουν ότι το πρόβλημα ανάπτυξης στην Ελλάδα πηγάζει από το γεγονός πως δεν υπάρχουν επιχειρήσεις και επενδύσεις, άρα και νέες θέσεις εργασίας, απόψεις που με βρίσκουν απόλυτα σύμφωνο. Αιτία του παραπάνω  προβλήματος αποτελεί ο φόρος των επιχειρήσεων ο οποίος ανέρχεται στο 29% , καθώς και η προπληρωμή του για τρία έτη, ( άρθρο 69, 70, 71 : http://www.moneyguru.gr/Portals/0/N.4172.2013.pdf) πράγμα που αναγκάζει τις ελληνικές επιχειρήσεις να μετακινούνται σε γειτονιές χώρες με χαμηλότερους φόρους όπως για παράδειγμα Βουλγαρία, Σκόπια κτλ. 
 Ακόμη ακούω συχνά την άποψη πως η κρίση οφείλεται στο τεράστιο και συνεχές κύμα προσφύγων που δέχεται η χώρα μας από το 2015. Και εδώ έρχομαι να ρωτησω, από το 2008 μέχρι και τότε δεν υπήρχε κρίση στην Ελλάδα ; Κατά τη γνώμη μου η κρίση στην χώρα μας υπάρχει εδώ και 30 χρόνια απλά το 2008 άρχισαν να φαίνονται οι επιπτώσεις της. Αναμφίβολα λοιπόν η μετανάστευση είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει την οικονομική κατάσταση παρ' ολ' αυτά δεν αποτελεί αιτία για την κρίση που βιώνουμε. Για το θέμα των προσφυγών η ευθύνη πέφτει καθαρά στις πλάτες της Ευρώπης. Ενώ θα μπορούσε να έχει "εκμεταλλευτεί" το πλήγμα των προσφυγών σαν μια ευκαιρία για την βελτίωση της οικονομίας της, και παράλληλα να βοηθήσει αυτούς τους ανθρώπους να ορθοποδήσουν, μετέτρεψε την αθρόα προσέλευση τους σε ένα καθαρά ελληνικό πρόβλημα δείχνοντας του το απάνθρωπο πρόσωπο της. Και παρόλο που είμαι βαθιά ευρωπαϊστής εδώ έρχομαι να τονίσω πως μια Ευρώπη σε κομμάτια δεν αποτελεί Ευρώπη.
 Το πρόβλημα λοιπόν είναι πως αντί σαν Έλληνες να προσπαθήσουμε να βρούμε λύσεις, την ώρα που η χώρα αντιμετωπίζει μια από τις μεγαλύτερες κρίσης στην ιστορία της, καθόμαστε και "τσακωνόμαστε". Τα κέρδη της Ευρωπαϊκής κεντρικής τραπεζας ανέρχονται στα 91 δισεκατομμύρια ευρώ πράγμα εντυπωσιακό και πρωτόγνωρο αν αναλογιστεί κανείς ότι είναι η πρώτη φορά που σημειώνονται τα μεγαλύτερα κέρδη με τις λιγότερες επενδύσεις. Η άποψή μου είναι ότι αποφάσεις και τα μέτρα (όσον αφορά την οικονομία ) πρέπει να παίρνονται από κοινού για όλες τις χώρες που ανήκουν στην Ευρωζώνη. Εφόσον ανήκουμε στην ευρωζώνη και είμαστε όλοι ίσοι γιατί να διαφέρουν τόσο η αντιμετώπιση και οι αποφάσεις από χώρα σε χώρα ; Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή δανείζεται με επιτόκιο μεγαλύτερο από ότι αποπληρώνει το χρέος της με το χρέος συνεχώς να διογκώνεται. Αν αυτή η απλή ιδέα εφαρμοστεί και το ΦΠΑ μαζί με τα υπόλοιπα αυστηρά μέτρα μειωθούν όπως και στις υπόλοιπες χώρες, τότε οι επενδύσεις θα ξαναρχίσουν, οι θέσεις εργασίας θα αυξηθούν και το έλλειμμα στο ισοζύγιο πληρωμών θα μειωθεί. Έτσι η οικονομία της χώρας θα γίνει πιο ισχυρή και θα μπορέσει να ξεπληρώσει το χρέος της. Εγώ σε μία τέτοια Ευρώπη ονειρεύομαι να ζω, χωρίς διακρίσεις και συμφέροντα εις βάρος των άλλων άλλων χωρών και ανθρώπων. Το ερώτημα είναι το εξής: Εσείς σε ποια Ευρώπη θέλετε να ζείτε;

Επιμέλεια: Βασίλης Ξανθόπουλος

Share on Google Plus