Στην Γαλλική Εθνοσυνέλευση η Θ. Τζάκρη

Συμμετείχε στην Διακοινοβουλευτική Συνάντηση που διοργάνωσε η Γαλλική Εθνοσυνέλευση την 17^η Ιουνίου για την Εμπορική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η βουλευτής Πέλλας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θ. Τζάκρη συμμετείχε στις εργασίες της Διακοινοβουλευτικής Συνάντησης για την Εμπορική Πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για τις συνεχιζόμενες διαπραγματεύσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου που διοργάνωσε την 17^η Ιουνίου στο Παρίσι η Γαλλική Εθνοσυνέλευση.

Η κ. Τζάκρη πραγματοποίησε ομιλίες και στις δύο θεματικές ενότητες της συνάντησης.

Στην πρώτη θεματική ενότητα με τίτλο: «Εμπορικές συμφωνίες, ποια είναι τα ρίσκα και πώς να τα αποφύγεις;  (Trade agreements, what risks and how to avoid them?)» η κ. Τζάκρη στην τοποθέτησή της ανέφερε τα εξής:

«Αγαπητοί συνάδελφοι,

Είναι μεγάλη η δημόσια συζήτηση που πραγματοποιείται με αντικείμενο τις εμπορικές συμφωνίες. Κατανοητό, εφόσον γνωρίζουμε ότι το εμπόριο αποτελεί βασικό μοχλό για την επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης χωρίς περαιτέρω συμπίεση των δημοσίων πόρων, αλλά και τις διαπραγματεύσεις που πραγματοποιούνται αυτή την περίοδο για τη μεγαλύτερη εμπορική συμφωνία ανάμεσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ.

Τα υπέρ μιας εμπορικής συμφωνίας τα έχουμε συζητήσει πολλές φορές και είναι λίγο ως πολύ γνωστά σε όλους μας.

Το θέμα είναι ότι οι εμπορικές συμφωνίες κρύβουν και κινδύνους οι οποίοι μάλιστα δεν είναι άμεσα αντιληπτοί.

Τέτοιοι κίνδυνοι είναι:

- Κατάργηση ή τροποποίηση των κανονιστικών ρυθμίσεων των αγορών που μπορεί να αναγκάσει μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις από διάφορους κλάδους να ανταγωνιστούν με ίσους όρους ισχυρότερες επιχειρήσεις το οποίο αναπόφευκτα θα οδηγήσει πολλές από αυτές να κλείσουν.

- Ενώ θεωρητικά εξασφαλίζονται οι ίδιοι κανόνες ανταγωνισμού, εξασφαλίζεται παράλληλα και δίκαιο επίπεδο ανταγωνισμού για όλα τα εμπλεκόμενα μέρη;

- Δημιουργείται ισότιμο επιχειρηματικό περιβάλλον, πώς όμως ο ασθενέστερος ιδιωτικός τομέας, με δεδομένο ότι τα μέσα που διαθέτει τεχνολογικά - οικονομικά είναι υποδεέστερα, θα συναγωνιστεί έναν ισχυρότερο;

Μια άλλη σκληρή πραγματικότητα είναι ο αντίκτυπος στον τομέα της απασχόλησης, όπου εργαζόμενοι με υψηλά προσόντα κυνηγούν πλέον τα υψηλότερα εισοδήματα αφήνοντας πίσω το φθηνό εργατικό δυναμικό, κύριο πόλο έλξης των ξένων μεγάλων επιχειρηματικών οργανισμών.

Η απελευθέρωση των αγορών μπορεί να προκαλέσει ανεργία, αύξηση του εμπορικού ελλείμματος, μείωση της ανάπτυξης και ανεξέλεγκτη κατάχρηση από την ξένη παρουσία στη χώρα.

Θα πείτε ότι όλα αυτά δεν συμβαίνουν στην περίπτωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία είναι από τις ισχυρότερες οικονομίες παγκοσμίως, όμως όλα τα κράτη μέλη στο εσωτερικό της Ένωσης επιτυγχάνουν τις ίδιες επιδόσεις στην παγκόσμια αγορά;

Ένα ζήτημα μεγάλου ελληνικού ενδιαφέροντος είναι ότι ελληνικές γεωγραφικές ενδείξεις και ιδιαίτερα η ΦΕΤΑ, ένα εμβληματικό ελληνικό προϊόν, δεν απολαμβάνουν την προστασία που προβλέπεται για αντίστοιχης εμβέλειας ονομασίες και δεν προστατεύονται στις νέες αγορές, με ότι αυτό μπορεί να σημαίνει για μια μικρή χώρα όπως η Ελλάδα.

Για να καταλήξει μια συμφωνία και να αποδειχθεί ότι είναι μια win-win κατάσταση για τα συμβαλλόμενα μέρη:

- Οι φορείς χάραξης πολιτικής πρέπει να προσπαθήσουν για τη σωστή ισορροπία μεταξύ των κανόνων του ελεύθερου εμπορίου και των διαφόρων περιορισμών.

- Απαιτείται διαφάνεια.

- Απαιτείται αναγνώριση της εθνικής κυριαρχίας επί των πολιτικών έναντι των πολιτικών ανταγωνισμού.

- Απαιτείται προστασία και αμυντική προσέγγιση των διαφόρων προτύπων που διέπουν την κοινωνική οικονομική περιβαλλοντική πραγματικότητα των μερών».

Στην δεύτερη θεματική ενότητα με τίτλο: «Εμπορικές Συμφωνίες: μια ευκαιρία για ποιους και κάτω από ποιες προϋποθέσεις; (Trade agreements: an opportunity for whom and under which conditions?)» η κ. Τζάκρη στην παρέμβασή της τόνισε μεταξύ άλλων τα εξής:

«Στην σημερινή παγκοσμιοποιημένη οικονομία και την αλλαγή της μορφής του διεθνούς περιβάλλοντος, η εμπορική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι βασική προτεραιότητα ως ο βασικός μοχλός για την οικονομική ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση.

Βασικός στόχος η παγκόσμια οικονομική εξωστρέφεια.

Στις σημερινές δύσκολες οικονομικές συνθήκες, το εμπόριο είναι ένα σημαντικό μέσο για την επίτευξη της ανάπτυξης και τη δημιουργία θέσεων εργασίας, χωρίς περαιτέρω συμπίεση των δημοσίων πόρων.

Με το διεθνές εμπόριο μπαίνει σε λειτουργία ο πολλαπλασιαστής του εξωτερικού εμπορίου κάθε χώρας, δηλαδή η πολλαπλασιαστική επίδραση στο εθνικό εισόδημα της χώρας και η αύξηση της αγοραστικής δύναμης.

Οι στόχοι των διαφόρων εμπορικών συμφωνιών είναι γνωστοί:

- Άνοιγμα νέων αγορών για τα αγαθά και τις υπηρεσίες.

- Μεγαλύτερη προστασία των επενδύσεων και των επενδυτικών ευκαιριών.

- Μείωση του κόστους των εμπορικών συναλλαγών μέσω μείωσης των τελωνειακών δασμών και της γραφειοκρατίας.

- Επιτάχυνση των εμπορικών συναλλαγών.

- Στήριξη της βιώσιμης ανάπτυξης.

- Δημιουργία συνθηκών μεγαλύτερης ασφάλειας και αναφέρομαι στους κανόνες σχετικά με τα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας, τον ανταγωνισμό και τις δημόσιες συμβάσεις.

Τι περιμένουμε:

- νέες θέσεις εργασίας,

- αύξηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας,

- κέρδος για τους καταναλωτές από τις μειωμένες τιμές προϊόντων και τις περισσότερες επιλογές και βέβαια

- διατήρηση της ευρωπαϊκής επιρροής στον υπόλοιπο κόσμο τόσο όσον αφορά το παγκόσμιο εμπόριο όσο και την προώθηση των αξιών μας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Στο πλαίσιο αυτό η Ελλάδα υποστηρίζει τις προσπάθειες για την προώθηση των Συμφωνιών Ελευθέρων Συναλλαγών, ιδιαίτερα με σημαντικούς οικονομικούς εταίρους, όπως ΗΠΑ, Ιαπωνία, Καναδάς.

Ωστόσο οι συμφωνίες αυτές πρέπει να χτίζονται στη βάση:

- της  αμοιβαιότητας,

- της διαφάνειας και της συνεχούς ενημέρωσης,

- σχετικών ρυθμίσεων για τον αγροτικό τομέα και ιδιαίτερα των ευαίσθητων μεσογειακών αγροτικών προϊόντων,

- προβλέψεων για την απελευθέρωση του τομέα των υπηρεσιών και ιδιαίτερα των ναυτιλιακών,

- σχετικών προβλέψεων για την προστασία των Πνευματικών Δικαιωμάτων και ιδίως των Γεωγραφικών Ενδείξεων,

- προβλέψεων για τα ιδιαίτερα συμφέροντα των Μικρομεσαίων Επιχειρήσεων.

Έχουμε αφήσει πίσω μας την συμφωνία CETA με τον Καναδά η οποία πρόκειται να τεθεί σε ισχύ το προσεχές διάστημα και βλέπουμε μπροστά μας τη Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων (TTIP).

Μια Συμφωνία η οποία θα είναι η μεγαλύτερη εμπορική συμφωνία που έχει υπογραφεί, καθώς θα αφορά 800 εκατομμύρια ανθρώπους και θα καλύπτει πάνω από το 60% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Συμφωνία η οποία έχει διεγείρει ζητήματα δυσπιστίας στο εσωτερικό πολλών κρατών-μελών, με  κύρια σημεία τριβής την αδιαφάνεια των διαπραγματεύσεων, το φόβο για υποβάθμιση των εργασιακών και κοινωνικών προτύπων, αλλά και τον περίφημο μηχανισμό επίλυσης διαφορών κράτους-επενδυτή.

Πρέπει να έχουμε στο νου μας ότι: οι εμπορικές συμφωνίες και κυρίως μια τέτοια συμφωνία θα επηρεάσει όχι μόνο τους επιμέρους τομείς της γεωργίας-κτηνοτροφίας, των βιομηχανικών προϊόντων, χημικών κ.α. αλλά κυρίως τις αγορές και τους κανόνες των αγορών.

Κατά συνέπεια εξίσου σημαντική με τις εμπορικές συμφωνίες είναι η διασφάλιση του σεβασμού και της τήρησης των υφιστάμενων δικαιωμάτων και κανόνων. Σε αντίθετη περίπτωση, μπορεί να υπονομευθεί η ανταγωνιστικότητα της Ένωσης στο διεθνές περιβάλλον με δυσμενείς επιπτώσεις για τις θέσεις εργασίας στο εσωτερικό της».

Share on Google Plus