Το χωριό είχε μικτό μουσουλμανικό και εξαρχικό χριστιανικό πληθυσμό στις αρχές του 20ού αιώνα, με πλειοψηφία μουσουλμάνων (1.300 έναντι 100 χριστιανών, οι οποίοι προσέκειντο στην Εξαρχία). Στην απαρίθμηση του 1913 είχε 1.439 κατοίκους και στην απογραφή του 1920 είχε 1.178 κατοίκους. Με την ανταλλαγή πληθυσμών το 1923, οι μουσουλμάνοι αναγκάστηκαν να μετοικήσουν στην Τουρκία και στο χωριό εγκαταστάθηκαν 301 προσφυγικές οικογένειες, κυρίως από τον Πόντο. Στην απογραφή του 1928 είχε 1.070 κατοίκους και στην απογραφή του 1940 ο πληθυσμός του είχε αυξηθεί σε 1.553.
Οι νέοι κάτοικοι ήρθαν το 1922 από την Προύσσα και το Αϊδινιο της Μ. Ασίας και μετονόμασαν το χωριό σε Πολυκάρπη. Ήταν άνθρωποι εργατικοί που αγωνίστηκαν και ρίζωσαν στο νέο τόπο, ασχολούμενοι αποκλειστικά με τη γεωργία και την κτηνοτροφία. Ο πλούσιος κάμπος της Πολυκάρπης παρήγαγε τότε λίγα καπνά, δημητριακά, σταφύλια (από εκεί και το γνωστό τσίπουρο της Πολυκάρπης). Σήμερα, προστέθηκαν ροδάκινα, κεράσια, μήλα, ακτινίδια, σπαράγγια κ.α. Η Πολυκάρπη είναι αυτή που τροφοδοτεί όλη την Αλμωπία με ασβέστη και αργότερα με χαλίκι.
Η Πολυκάρπη είχε οριστεί έδρα ομώνυμης κοινότητας και με το πρόγραμμα «Καποδίστριας», ο οικισμός προσαρτήθηκε στον δήμο Αριδαίας το 1997. Με το πρόγραμμα «Καλλικράτης», προσαρτήθηκε στον δήμο Αλμωπίας.
Είναι ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του δήμου Αλμωπίας. Χτισμένη στα Ν.Δ. της Αριδαίας και στους πρόποδες του ορεινού όγκου του Βόρας, χωρίζεται στα δύο από το ποτάμι που διαρρέει εντός του χωριού… Είναι από εκείνα τα χωριά που αν τα επισκεφθείτε θα ηρεμίσετε, θα δείτε πανέμορφα τοπία και θα απολαύσετε την φιλοξενία των κατοίκων.
Το χαρακτηριστικό του γνώρισμα είναι τα διώροφα σπίτια με τα κεραμίδια και τις καταπράσινες αυλές, οι γραφικές εκκλησίες και τα μονοπάτια στη φύση.
Τα ευρήματα της περιοχής αποδεικνύουν ότι κατοικήθηκε από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια.
Το Δημοτικό Σχολείου νεοκλασσικού ρυθμού που κοσμεί το κέντρο του χωριού, χτίστηκε το 1936. Δίπλα στο ποτάμι που στα πρώτα χρόνια είχε συνέχεια νερό, χτίστηκε η εκκλησία βασιλικού ρυθμού.
Στο λόφο πάνω από την Πολυκάρπη διαμορφώθηκε χώρος αναψυχής “Το Πανόραμα” του Αγίου Ελευθερίου, δίπλα από το παρεκκλήσι του Αγίου Ελευθερίου και την εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Στο χωριό αλλά και στην ευρύτερη περιοχή θα βρείτε μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού από φρέσκα φρούτα, πιπεριές, κόκκινο πιπέρι και το διάσημο τυρί άλμης με το όνομα Μπάτζο.
Πρόεδρος του Συμβουλίου της Τοπικής Κοινότητας Πολυκάρπης είναι ο Κωνσταντίνος Σοφιανός.
Η Προύσα και το Αϊδίνιο δεν είναι Ποντος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνώ η Πόλιανη είναι.....
ΔιαγραφήΛεπτομερεια....!!!!Ολα καλά ,μπράβο για την προσπάθεια και ειναι παντα καλο να υπάρχουν ανθρωποι που ενδιαφέρονται για τον τόπο τους και να το δείχνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον μπερδεύεσαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήη Πολυκαρπη κατοικηθηκε μετα την Μ. Ασια απο προσφυγες,-απο το Πετζικι της περιφερειας Α"'ι" δινίου της Μ. Ασιας, εξ ου αποκαλουνταν
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ"ι" δινιωτες και κατοικησαν στον επανω Μαχαλα του χωριου και απο προσφυγες απο την Προυσα που αποκαλουνταν ¨Προυσαλιδες" οι οποιοι κατοικησαν στον κατω μαχαλα.
Οι Α"ι"δινιωτες - οι οποιοι ειχαν μακρινη καταγωγη απο την Σαλαμινα της
Κυπρου - μιλουσαν την Ελληνικη με την αδρη προφορα των Κυπριων και
χρησημοποιουσαν πολλες Κυπριακες Λεξεις.
Και οι δυο ομαδες ειταν χριστιανοι ορθοδοξοι με πολυ εντονο το θρησκευτικο συναισθημα, και ειχαν μετατρεψει το Τουρκικο τεμενος σε ορθοδοξη εκκλησια για τον εκκλησιασμο τους .
Ιστορια της Πολυκαρπης Πελλης
ΑπάντησηΔιαγραφή