Ο προειδοποιητικός ήχος των σειρήνων ότι επίκειται αεροπορικός βομβαρδισμός, οδηγεί χιλιάδες πολίτες της Ουκρανίας στα καταφύγια, εικόνες από τα οποία κάνουν το γύρο του κόσμου, με μικρά παιδιά να παίζουν εντός τους, μωρά να βλέπουν στους υπόγειους χώρους τους το πρώτο φως της ζωής, ανδρόγυνα να κρατούν σφιχτά ο ένας το χέρι του άλλου.
Με αφορμή αυτές τις εικόνες του πολέμου στην Ουκρανία (τις οποίες βλέπαμε κυρίως στο ξεκίνημα του πολέμου), πολλοί είναι που αναρωτιούνται αν υπάρχουν καταφύγια στην ευρύτερη περιοχή των Γιαννιτσών και πότε αυτά κατασκευάστηκαν.
Δεκαπέντε μέτρα κάτω από τη γη!
Η γνωστή ομάδα EXPLORING GREEKS έκανε την έρευνά της σχετικά με το αν υπάρχουν στα Γιαννιτσά υπόγεια καταφύγια πολέμου και σήραγγες:
"Μεγαλώνοντας, ακούγαμε ιστορίες από τους γηραιότερους της περιοχής μας, σχετικά με την ύπαρξη αρχαίων μυστικών καταφυγίων, κάτω από την γη, εκατοντάδων μέτρων σε μήκος, προσβάσιμα μόνο σε όσους ήξεραν από πού να μπουν! Αυτό μας κίνησε το ενδιαφέρον, για εκτεταμένη έρευνα και πολλές μέρες προσωπικής αναζήτησης, όπως και πράξαμε, με την βοήθεια ανθρώπων της περιοχής και αφού συγκεντρώσαμε αρκετά στοιχειά και πληροφορίες, ανακαλύψαμε μετά από πολύ κόπο και με την βοήθεια πολύτιμου μάρτυρα, την μοναδική είσοδο που έχει απομείνει σε αυτές τις υπόγειες σήραγγες της περιοχής των Γιαννιτσών!
Η θεωρία μας λέει πως οι σήραγγες αυτές είναι αρχαίες και πιθανώς ήταν μεταλλεία, δεν γνωρίζουμε πόσα χρόνια πριν κατασκευάστηκαν και από ποιον, καθώς είναι προφανές ότι δεν πρόκειται για φυσικούς σχηματισμούς! Οι πιο σύγχρονες μαρτυρίες εικάζουν, πως οι σήραγγες αυτές χρησιμοποιήθηκαν από τους ντόπιους κατοίκους των Γιαννιτσών κατά την εισβολή των ναζί, ως κρησφύγετα και αρκετά χρόνια μετά χρησιμοποιήθηκαν πάλι, την εποχή της χούντας!
Η έρευνα μας έδειξε ότι υπάρχουν έξι είσοδοι, από τις οποίες οι δυο μοιάζουν με κάποιο είδος πηγαδιού, από όπου με κάποιο τρόπο θα ανέλκυαν τα μεταλλεύματα! Οι άλλες τέσσερεις είσοδοι αποτελούν καμπυλωτές καμάρες, φτιαγμένες με πέτρες, οι οποίες όμως έχουν σφραγιστεί από τον στρατό, σύμφωνα με τα λεγόμενα και πάλι των βασικών μαρτύρων, έτσι ώστε να μην ξαναχρησιμοποιηθούν στην πιο σύγχρονη εποχή.
Εμείς ακολουθήσαμε την μοναδική είσοδο που έχει απομείνει, η όποια ξεκινά από ένα σημείο, που άλλοτε βρισκόταν μέσα σε σπηλιά, αλλά ύστερα από εκτεταμένη κατολίσθηση έμεινε εκτεθειμένη, παρόλα αυτά είναι δύσκολο να την δει το απαίδευτο μάτι.
Πρόκειται για ένα στενό πέρασμα το οποίο οδηγεί σε μια κατάβαση, όπου κατεβαίνοντας ανά τρία περίπου μετρά, ακολουθούν θάλαμοι που χωρούν από δυο έως πέντε άτομα και ενώνονται με εξαιρετικά επικίνδυνα στενά περάσματα! Όσο κατεβαίναμε χαμηλότερα, αισθανόμασταν την μείωση του οξυγόνου, κίνδυνος πολύ σημαντικός, μιας και οι κύριες είσοδοι έχουν σφραγιστεί, πράγμα πολύ επικίνδυνο αν κάποιος δεν έχει μαζί του οξυγόνο, αλλά και τον κατάλληλο εξοπλισμό, κινδυνεύει από την υψηλή συγκέντρωση διοξειδίου, δηλαδή τον λεγόμενο στην γλώσσα των σπηλαιολόγων βρώμικο αέρα, κάτι που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό από το ίδιο το άτομο, μιας και φέρνει ζαλάδες, μούδιασμα, λιποθυμικά επεισόδια, έως και το θάνατο !
Υπολογίζουμε ότι κατεβήκαμε περίπου δεκαπέντε μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης, όπου διακρίναμε τρεις σήραγγες, ύψους περίπου δύο μέτρων και φάρδους περίπου εβδομήντα εκατοστών, δυστυχώς όμως δεν καταφέραμε να προχωρήσουμε, εξαιτίας της υψηλής επικινδυνότητας και της έλλειψης εξοπλισμού για περεταίρω αναζήτηση! Στα άμεσα σχεδία μας είναι η αγορά καλύτερου εξοπλισμού και μονάδων οξυγόνου μεγαλύτερης αυτονομίας, συνεχούς παροχής, όπως επίσης και θα προσπαθήσουμε να ανοίξουμε διόδους, ώστε να εισέρθει καθαρός αέρας από τις κύριες εισόδους έτσι ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος ασφυξίας !
"Μεγαλώνοντας, ακούγαμε ιστορίες από τους γηραιότερους της περιοχής μας, σχετικά με την ύπαρξη αρχαίων μυστικών καταφυγίων, κάτω από την γη, εκατοντάδων μέτρων σε μήκος, προσβάσιμα μόνο σε όσους ήξεραν από πού να μπουν! Αυτό μας κίνησε το ενδιαφέρον, για εκτεταμένη έρευνα και πολλές μέρες προσωπικής αναζήτησης, όπως και πράξαμε, με την βοήθεια ανθρώπων της περιοχής και αφού συγκεντρώσαμε αρκετά στοιχειά και πληροφορίες, ανακαλύψαμε μετά από πολύ κόπο και με την βοήθεια πολύτιμου μάρτυρα, την μοναδική είσοδο που έχει απομείνει σε αυτές τις υπόγειες σήραγγες της περιοχής των Γιαννιτσών!
Η θεωρία μας λέει πως οι σήραγγες αυτές είναι αρχαίες και πιθανώς ήταν μεταλλεία, δεν γνωρίζουμε πόσα χρόνια πριν κατασκευάστηκαν και από ποιον, καθώς είναι προφανές ότι δεν πρόκειται για φυσικούς σχηματισμούς! Οι πιο σύγχρονες μαρτυρίες εικάζουν, πως οι σήραγγες αυτές χρησιμοποιήθηκαν από τους ντόπιους κατοίκους των Γιαννιτσών κατά την εισβολή των ναζί, ως κρησφύγετα και αρκετά χρόνια μετά χρησιμοποιήθηκαν πάλι, την εποχή της χούντας!
Η έρευνα μας έδειξε ότι υπάρχουν έξι είσοδοι, από τις οποίες οι δυο μοιάζουν με κάποιο είδος πηγαδιού, από όπου με κάποιο τρόπο θα ανέλκυαν τα μεταλλεύματα! Οι άλλες τέσσερεις είσοδοι αποτελούν καμπυλωτές καμάρες, φτιαγμένες με πέτρες, οι οποίες όμως έχουν σφραγιστεί από τον στρατό, σύμφωνα με τα λεγόμενα και πάλι των βασικών μαρτύρων, έτσι ώστε να μην ξαναχρησιμοποιηθούν στην πιο σύγχρονη εποχή.
Εμείς ακολουθήσαμε την μοναδική είσοδο που έχει απομείνει, η όποια ξεκινά από ένα σημείο, που άλλοτε βρισκόταν μέσα σε σπηλιά, αλλά ύστερα από εκτεταμένη κατολίσθηση έμεινε εκτεθειμένη, παρόλα αυτά είναι δύσκολο να την δει το απαίδευτο μάτι.
Πρόκειται για ένα στενό πέρασμα το οποίο οδηγεί σε μια κατάβαση, όπου κατεβαίνοντας ανά τρία περίπου μετρά, ακολουθούν θάλαμοι που χωρούν από δυο έως πέντε άτομα και ενώνονται με εξαιρετικά επικίνδυνα στενά περάσματα! Όσο κατεβαίναμε χαμηλότερα, αισθανόμασταν την μείωση του οξυγόνου, κίνδυνος πολύ σημαντικός, μιας και οι κύριες είσοδοι έχουν σφραγιστεί, πράγμα πολύ επικίνδυνο αν κάποιος δεν έχει μαζί του οξυγόνο, αλλά και τον κατάλληλο εξοπλισμό, κινδυνεύει από την υψηλή συγκέντρωση διοξειδίου, δηλαδή τον λεγόμενο στην γλώσσα των σπηλαιολόγων βρώμικο αέρα, κάτι που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό από το ίδιο το άτομο, μιας και φέρνει ζαλάδες, μούδιασμα, λιποθυμικά επεισόδια, έως και το θάνατο !
Υπολογίζουμε ότι κατεβήκαμε περίπου δεκαπέντε μέτρα κάτω από την επιφάνεια της γης, όπου διακρίναμε τρεις σήραγγες, ύψους περίπου δύο μέτρων και φάρδους περίπου εβδομήντα εκατοστών, δυστυχώς όμως δεν καταφέραμε να προχωρήσουμε, εξαιτίας της υψηλής επικινδυνότητας και της έλλειψης εξοπλισμού για περεταίρω αναζήτηση! Στα άμεσα σχεδία μας είναι η αγορά καλύτερου εξοπλισμού και μονάδων οξυγόνου μεγαλύτερης αυτονομίας, συνεχούς παροχής, όπως επίσης και θα προσπαθήσουμε να ανοίξουμε διόδους, ώστε να εισέρθει καθαρός αέρας από τις κύριες εισόδους έτσι ώστε να μειωθεί ο κίνδυνος ασφυξίας !
(μερικά πλάνα από το 2018)
Αν υπήρχαν καταφύγια για αεροπορικές επιδρομές κλπ, κλπ, θα έπρεπε η αρμόδια τοπική αρχή και η πολιτική προστασία αντίστοιχα, να το έχει ήδη κοινοποιήσει και να είναι γνωστό στο ευρύ κοινό. Όλα τα άλλα είναι για εντυπωσιαμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΨάξτε καλύτερα για το πιο είναι χαρακτηρισμένο ως καταφύγιο στα Γιαννιτσά και στη γύρω περιοχή. Η απάντηση μπορεί να σας εκπλήξει.