Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Απόψεις: Ο Τσίπρας νίκησε, ο Λαός έχασε...


Σε προηγούμενο άρθρο μου όπως πολύς κόσμος έτσι και εγώ είχα αναφέρει ότι το δημοψήφισμα ήταν μια λάθος επιλογή και δεν έπρεπε να γίνει. Λίγες μέρες μετά την τον «θρίαμβο» Τσίπρα, η πραγματικότητα το επιβεβαιώνει.
Το δημοψήφισμα ήταν μια τεράστια προσωπική επιτυχία για τον κ. Τσίπρα, ένα μεγάλο προσωπικό στοίχημα που κέρδισε, μόνο που το πλήρωσε πολύ ακριβά ο ελληνικός λαός. Ήταν απίστευτα χειριστικό αυτό που έκανε. Χρησιμοποίησε έναν ολόκληρο λαό για να ικανοποιήσει τον εγωισμό του, τον ναρκισσισμό του, για να ενισχυθεί στο εσωτερικό του κόμματος του, να αποφύγει τις εσωκομματικές αναταράξεις.

 Έπαιξε με τους θεσμούς, χρησιμοποίησε δημοκρατικά εργαλεία, όπως το δημοψήφισμα, χρησιμοποίησε το κράτος, τις λειτουργίες του, χρήματα από τον προϋπολογισμό. Είχε ανάγκη να νιώσει παντοδύναμος. Ο Τσίπρας κέρδισε, ο Λαός έχασε. Γιατί; 

Είπε, θα φέρω συμφωνία σε 48 ώρες συμφωνία.  Έφερε τελεσίγραφο: του είπαν: «ή Υπογράφεις ή Φεύγεις..»
Είπε: Αν μου δώσετε δύναμη θα φέρω καλύτερη συμφωνία. Πρότεινε μέτρα πιο σκληρά από αυτά που του πρότειναν πριν το δημοψήφισμα.
Είπε: Ψηφίστε «ΌΧΙ», και είπε «ΝΑΙ» σε νέο μνημόνιο. 
Τι άλλο κατάφερε;
Να διχάσει τον λαό, ενοχοποιώντας αυτούς που θα ψήφιζαν ΝΑΙ, «θα είστε συνένοχοι..» 
Να θυμώσει τους περισσότερους Ευρωπαίους, συμμάχους και μη.
Μας έφερε σε αντιπαράθεση με τις κυβερνήσεις και τους λαούς άλλων 18 κρατών.
Να κλείσουν οι τράπεζες
Να ταλαιπωρήσει χιλιάδες πολίτες  
Να ταπεινώσει τους συνταξιούχους
Να τραυματίσει τον τουρισμό
Να φέρει σε απόγνωση επιχειρηματίες, εργαζομένους και αγρότες
Να ασχολείται όλη η Ευρώπη και η Υφήλιος μαζί μας. Μήπως αυτό ήθελε; Να πάρει προσοχή; Να νιώσει σημαντικός; Πως, ο Πρωθυπουργός μιας τόσο μικρής χώρας κατάφερε να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας όλης της υφηλίου; Μέχρι και ο Πλανητάρχης τον πήρε τηλέφωνο.. Πριν το δημοψήφισμα, η πρόταση προέβλεπε μέτρα ύψους 8 δις, τώρα τα μέτρα έγιναν 12 δις. Το θετικό που αναγνωρίζω είναι ότι αρχίζει και γίνεται λόγος για το χρέος και επίσης μετά την υπογραφή του νέου μνημονίου δεν θα υπάρχουν πολιτικές δυνάμεις που θα διαμαρτύρονται, θα κατηγορούν η μια την άλλη, αφού όλες, αριστερές, δεξιές, κεντρώες, πέρασαν από την εξουσία και συμμορφώθηκαν. 

Το άλλο θετικό ήταν ότι ζήτησε την παραίτηση του νάρκισσου Βαρουφάκη, ο οποίος μπορεί και να χρησιμοποιούσε τον Τσίπρα και έναν ολόκληρο λαό για να εφαρμόσει και να αποδείξει ότι η θεωρία του είναι σωστή. Γιατί δεν το έκανε πιο νωρίς; Φοβόταν; Βρε Αλέξη, πως είναι δυνατόν να διαπραγματεύεσαι αποτελεσματικά, όταν είσαι με την πλάτη στον τοίχο, αφού οι Τράπεζες σου είναι κλειστές και η οικονομία σου καταρρέει; Είναι δυνατόν να πετύχεις καλύτερη συμφωνία; Και φυσικά αυτό προέκυψε μετά από την επιλογή σου για τη διενέργεια δημοψηφίσματος. Μου θυμίζει μέρες Μικρασιατικής καταστροφής. Πως είναι δυνατόν να διαπραγματεύεσαι αποτελεσματικά, όταν βρίζεις και μιλάς υποτιμητικά τους εταίρους σου; Και από την άλλη ζητάς – παρακαλάς να σε βοηθήσουν.

Νιώθω ότι τώρα οι ξένοι και κυρίως οι Γάλλοι μας πήραν από το χεράκι για να μας δείξουν ακριβώς πως πρέπει να το κάνουμε.. σκονάκι δηλ. για να περάσουμε το μάθημα..την τάξη.. Όχι άλλα λάθη. Η διακυβέρνηση μιας χώρας δεν είναι videogame να παίζεις και αν χάσεις μια «ζωή» δεν χάθηκε ο κόσμος. Εδώ στην πραγματικότητα χάνονται ζωές.  Πως αντέχεις να κοιμάσαι τα βράδια; Από λάθος επιλογές σου και εξαιτίας της ευθυνοφοβίας σου,  έχεις σκορπίσει τόση στεναχώρια, τόση ανασφάλεια, τόση ταπείνωση.  Παρόλα αυτά, κλείνω με ένα μπράβο στην πρωτοβουλία σου για σύγκλιση πολιτικών αρχηγών (αρκεί να μην είναι και αυτό χειριστικό) και για την ενημέρωση της Βουλής για τις συγκεκριμένες προτάσεις. Αυτό μας χρειάζεται: Εθνική ενότητα, Ομοψυχία, Συνεννόηση, Συνεργασία.  Αλήθεια, μετά ποιος έχει σειρά να παραιτηθεί;   

Έδεσσα 10.07.2015

Λάζαρος Σιάντσης
Κλινικός Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής
MSc Δημιουργικής Γραφής

Share on Google Plus

    Blogger Comment
    Facebook Comment

20 comments:

  1. Κύριε Λάζαρε Σιάντση....
    Προς τι μια τέτοια επίθεση σε έναν νέο άνθρωπο ο οποίος τουλάχιστον απέδειξε ότι μπορεί να μάχετε ακόμη και στα μεγάλα σαλόνια της παγκόσμιας πολιτικής και οικονομικής ελίτ, σε αντίθεση με άλλους πολιτικούς στην ηλικία του πατέρα του που έσκυψαν και εξακολουθούν να σκύβουν ταπεινωτικά το κεφάλι. Έναν νέο άνθρωπο που προσπαθεί απεγνωσμένα να παλέψει το οικονομικό κατεστημένο που μας έφερε στη σημερινή μας κατάσταση και μας οδηγεί αργά αλλά σταθερά, όπως πολύ καλά γνωρίζετε, στην εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας στυγνής δικτατορίας.
    Η επίθεση επί προσωπικού σε ένα ηγέτη από έναν σχεδόν συνομήλικό του με τέτοιες βαριές εκφράσεις και με τέτοιο μένος δεν μπορεί να δικαιολογηθεί και μάλιστα από ένα επιστήμονα ο οποίος κατέχει και Πανεπιστημιακούς Τίτλους σχετικούς με την Ψυχολογία. Μόσο στην περίπτωση που του κάνατε ψυχανάλυση και διαπιστώσατε κάτι που παρεκλίνει του "μη κανονικού" του "μη φυσιολογικού" μπορεί να δικαιολογηθεί.

    Υ.Γ.
    Εφόσον το άρθρο σας είναι "πολιτικό" είναι περιττό ή τίτλοι και οι "περγαμηνές" να πλαισιώνουν το όνομά σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ Αναγνώστη ή Αγαπητή Αναγνώστρια,

    Δεν έχω τίποτα προσωπικό με τον κ. Τσίπρα. Το αντίθετο, ήταν ένας άνθρωπος που εκτιμούσα και μου είχε κάνει θετική εντύπωση, όταν είχε επισκεφτεί το Κέντρο Πρόληψης πριν αρκετά χρόνια. Μου έδειξε τότε ότι ήταν ένας άνθρωπος που άκουγε προσεκτικά και καταλάβαινε. Ήταν απλός και φιλικός.

    Από τον κ. Τσίπρα, ως Πρωθυπουργό όμως έχω άλλες απαιτήσεις. Η επιθυμία ότι θα αλλάξουμε την Παγκόσμια Οικονομική Δικτατορία, αποτελεί μεγαλοϊδεατισμό. Τον πληρώσαμε ακριβά με την Μικρασιατική Καταστροφή. Δεν μάθαμε;

    Αρχικός στόχος κάθε ηγέτη είναι να προστατεύει το λαό του και όχι να τον θέτει σε κινδύνους. Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, δεν μπορείς να τον αλλάξεις από μια θέση αδυναμίας και οικονομικής εξάρτησης, αλλά από μια θέση ισχύος, εθνικής και οικονομικής ανεξαρτησίας για να έχει και ο λόγος σου βαρύτητα.

    Μου θυμίζει την επαναστατική διάθεση του εφήβου που θέλει να αλλάξει τον άδικο κόσμο των γονιών του, αλλά όσο και να χτυπιέται δεν μπορεί να το κάνει, ιδίως αν οι γονείς του είναι αυταρχικοί ή αδιάφοροι. Χρειάζεται να ενηλικιωθεί πρώτα και ως ενήλικος πια (και αν ακόμα το θυμάται) να το κάνει με τρόπο υπεύθυνο και ώριμο.

    Δεν έχω μένος, αλλά είμαι πολύ θυμωμένος, όπως πολύς κόσμος. Δεν μου αρέσει να νιώθω εξαρτημένος από τους άλλους και να περιμένω να με σώσουν. Σαν λαός, σαν κράτος βρισκόμαστε σε ελεύθερη πτώση και περιμένουμε τώρα από τους ξένους να μας ανοίξουν ένα δίχτυ ασφαλείας για να σωθούμε.

    Έχετε αναρωτηθεί τι θα γίνει αν δεν υπάρξει συμφωνία; Αν βγούμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή το Ευρώ; Ο κ. Καμμένος μίλησε χθες για αίμα και για εμφύλιο.. υπερβολές;

    Θεωρώ ότι ο κ. Τσίπρας δε συμπεριφέρθηκε υπεύθυνα. Έκανε επικίνδυνα λάθη. Κάποια από αυτά τα έγραψα στο προηγούμενο άρθρο. Επίσης το ποιους συνεργάτες επιλέγει είναι δική του ευθύνη. Και ο Πρωθυπουργός επέλεξε λάθος συνεργάτες και άφησε σ’ αυτούς να καθορίσουν την οικονομική πολιτική και την ευθύνη της διαπραγμάτευσης. Όταν τους απομάκρυνε (βλ. νάρκισσο Βαρουφάκη) αυτός πήρε το πλοίο και γεια σας.

    Είναι δυνατόν να ανέχεται στο κόμμα του να μιλάνε ανοιχτά για επιστροφή στη δραχμή και αυτός να διαπραγματεύεσαι για παραμονή στο ευρώ; Δε στέλνει έτσι διπλά μηνύματα;

    Αναγνωρίζω όμως ότι ήταν υπεύθυνο από πλευράς του το γεγονός ότι χθες για πρώτη φορά ανέλαβε την ευθύνη του, παραδέχτηκε ότι έκανε λάθη και ζήτησε εξουσιοδότηση από το Σώμα. Αν και άργησε να το κάνει, μπράβο του !

    Δε μιλάω από καμιά κομματική σκοπιά, εκφράζω τον εαυτό μου και χρησιμοποιώ την κοινή λογική μου. Ούτε θεωρώ ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις ήταν καλές, ήταν άδικες, αυτή όμως είναι επικίνδυνη. Ο λόγος που γράφω τις «περγαμηνές» μου είναι για να γνωστοποιήσω ότι όσα γράφω, είναι μέσα από κάποια σκοπιά και για να ξέρει ο αναγνώστης με ποιόν έχει να κάνει. Αναλαμβάνω την ευθύνη. Δεν μου αρέσει να κρύβομαι.

    Μακάρι η συναίνεση που είδαμε χθες να είχε γίνει πριν 5 χρόνια. Δεν έγινε γιατί δεν ξέρουμε να συνεργαζόμαστε σαν λαός. Κάθε κόμμα ήθελε να μας σώσει, για να πάρει τις δάφνες της σωτηρίας μας και πήρε.. δρόμο. Επίσης κάθε άλλο κόμμα πίστευε ότι θα τα καταφέρει καλύτερα.. Βλέπετε το ΠΑΣΟΚ, αφού τα έκανε μαντάρα μετά συνεργάστηκε με τη ΝΔ. Μετά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ συνεργάστηκαν τα έκαναν πάλι μαντάρα, και τώρα και οι δύο τους αφού κάηκαν υποστηρίζουν τον κ. Τσίπρα.

    Δεν έχουμε μάθει να συνεργαζόμαστε. Είμαστε πολύ εγωιστές, ο καθένας μας ξέρει καλύτερα. Δεν έχουμε μάθει, ότι αν θέλουμε να πετύχουμε, η συνεργασία και η συναίνεση είναι μονόδρομος. Εύχομαι να υπάρξει συμφωνία και να έχουμε κυβέρνηση εθνικής ενότητας.

    Λάζαρος Σιάντσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. το γεγονος οτι επιχειρειται πραξικοπημα με την επιβολη κυβερνησης συνεργασιας προφανως δεν προσβαλει την δημοκρατικη σας ευαισθησια . κριμα πραγματικα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η κυβερνηση συνεργασιας δεν θα επιβληθει απο κανεναν παρα απο τον ιδιο τον τσιπρα ως μονη λυση για να αποφυγει τις διαρροες ως κυβερνηση να μην εχει τον κινδυνο απωλειας της δεδηλωμενης και να περασει τις μεταρρυθμισεις...τι βλακειες αφηνετε να αιωρουνται...

      Διαγραφή
  4. Αχ ψυχολόγοι που μας χρειάζονται στην Ελλάδα, βρε επιστήμονα εσύ πότε θα έσωνες τον ασθενή σου, όταν ηταν ευτυχισμένος, προφανώς όταν θα βρίσκονταν σε κρίση... Κοινή λογική επιστήμονα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Πραξικοπηματικός ήταν ο τρόπος προκήρυξης του δημοψηφίσματος. Αν η κυβέρνηση ήταν ικανή να κυβερνήσει θα το έκανε μόνη της. Όπως φάνηκε από τη ψηφοφορία προχθες δεν μπορεί. Μας συμφέρει να γίνουν εκλογές τώρα; άρα;

    Η αλήθεια είναι ότι υπάρχει πολλή ψυχοπαθολογία στην ελληνική κοινωνία, και ακόμα περισσότερη στην πολιτική σκηνή. Δυστυχώς οι περισσότεροι δεν έχουν αντίληψη, συναίσθηση της ψυχοπαθολογίας τους, της διαταραχής προσωπικότητας τους για να ζητήσουν βοήθεια.Απλά βασανίζουν εμάς με τις επιλογές τους. Όπως γίνεται και στις διαπροσωπικές σχέσεις.

    Επίσης δεν είμαι εγώ αυτός που σώζει κανέναν. Δεν νιώθω, ούτε θέλω να γίνω "σωτήρας" κανενός. Βοηθάω να "σωθεί", όποιος θέλει πραγματικά να σωθεί. Όσο για την Κοινή Λογική, αυτή δυστυχώς έχει χαθεί....λόγω ψυχοπαθολογίας. Διάβασε και Γιωσαφάτ "Μεγαλώνοντας μέσα στην Ελληνική Οικογένεια". Η ειρωνία δεν είναι ευγενικός τρόπος ανταλλαγής επιχειρημάτων. Κρύβεσαι πίσω από την ανωνυμία σου, όπως και όλοι οι άλλοι που δεν γράφουν το όνομα τους.Μπορείς να γράφεις ό,τι θέλεις, χωρίς να εκτίθεσαι. Πόσο υπεύθυνο είναι αυτό;

    Λάζαρος Σιάντσης



    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Όσο αναφορά την ανωνυμία θα σου έλεγα ότι θέλησες να δημοσίευσής ένα κείμενο με τις απόψεις σου σε ένα μέσο που γνώριζες ότι θα σου απαντήσουν ανώνυμα , ακριβώς για να μην ερχόμαστε σε προσωπική αντιπαράθεση. Δεν είδα σε κανένα σχόλιο ίχνος ειρωνείας, εκτός αν θεωρείς όλες τις άλλες απόψεις ειρωνικές εκτός από το δικό σου δημοσίευμα. Και θα στο εξηγήσω διότι θεωρώ ειρωνικό ένας ψυχολόγος να αναφέρεται για την αγροτιά, για τον τουρισμό, κ.α υπογράφοντας με τα πτυχία του για να γίνουν πιστευτά τα γραφόμενα του. Προσπάθησε να περιοριστής στην ειδικότητα σου και όταν υπογράφεις τέτοιου είδους κείμενα απέφυγε δάφνες και περγαμηνές γιατί αυτά μας έφεραν μέχρι εδώ. Και μόνο που μπήκες στην λογική να απαντήσεις και να μιλήσεις για υπευθυνότητα και ειρωνικά σχόλια, έχασες τον όποιο καλό λόγο έβρισκα στην επιστολή σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. προφανως τα δημοκρατικα αντανακλαστικα του καθενος δεν ειναι τα ιδια . προφανως τις εννοιες δημοκρατια αξιοπρεπεια και εθνικη κυριαρχια δεν μπορεις να τις φυτεψεις σε κανεναν αν δεν τις εχει βρει απο το σπιτι του. προφανως στην μεθοδευση ανατροπης εκλεγμενων κυβερνησεων η απαντηση δεν ειναι < πραξικοπηματικος ειναι ο τροπος προκυρηξης του δημοψηφισματος>

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. θα ειχε ενδιαφερον με την επιστημονικη σου ιδιοτητα να μας εξηγησεις πως ενας πολιτης μιας χωρας ειναι τοσο σκληρος με τους συμπατριωτες του που μαχονται και να μην τον προβληματιζει οτι οι δανειστες του εχουν γινει χιλια κομματια και δεν μπορουν να συμφωνησουν ουτε το δντ ουτε οι ευρωπαιοι μεταξυ τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Κύριε Λάζαρε, η ένδεια των επιχειρημάτων σας σας οδήγησε στην εκτροπή της ουσίας των γραφομένων σας ακριβώς λόγω της δική σας ανικανότητας να τα υποστηρίξετε με πειστικότητα. Ξέρετε και ο ίδιος ότι έχετε ερθει σε αδιέξοδο και προβαίνετε σε φαιδρότητες. Άκου πραξικοπηματικός ο τρόπος που αποφασίστηκε το δημοψήφισμα. Βλέπω έχετε και συνταγματικές γνώσεις εκτός από γνώσεις ψυχολογίας. Οι νομικοί σύμβουλοι της Προεδρίας της Δημοκρατίας που το προκήρυξαν ξέρουν λιγότερα από εσάς. Αρκεστείτε στην επιστήμη σας και αφήστε την ερμηνεία του Συντάγματος για τους ειδικούς. Αλήθεια, ο διορισμός του Παπαδήμου ως πρωθυπουργός ήταν σύμφωνος με τις συνταγματικές διατάξεις; Θα σας επισκεφτώ κάποια στιγμή στο Κέντρο Πρόληψης να μου απαντήσετε. Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δεν νομίζω ότι η ανωνυμία σας, σας έκανε να αποφύγετε μια προσωπική αντιπαράθεση. Το αντίθετο. Επίσης κανείς δεν σας εμποδίζει να γράψετε στο τέλος του σχολίου σας το όνομα σας, κάτι που δεν κάνατε. Γιατί;

    Προέρχομαι από αγροτική οικογένεια και έχω κάθε δικαίωμα να λέω τη γνώμη μου. Όσο για τον τουρισμό, ναι έχετε δίκιο, αν δεχτούμε ότι δεν έχω δικαίωμα να χρησιμοποιώ πληροφορίες που αφορούν τις ακυρώσεις κρατήσεων.

    Για το δημοψήφισμα υπάρχουν συγκεκριμένες προϋποθέσεις διενέργειας, οι οποίες δεν τηρήθηκαν, όπως π.χ. ο χρόνος που μεσολαβεί μεταξύ προκήρυξης και διενέργειας, που ο ελάχιστος είναι δύο εβδομάδες. Το ότι το "Οχι" ήταν πρώτο δεν είναι δεοντολογικά σωστό,κτλ.

    Ψυχολογικά το εξήγησα στο προηγούμενο άρθρο μου, ότι ήταν μια εκδραμάτιση, ένα acting out του κ. Τσίπρα.

    Όσον αφορά την ειρωνεία αυτή είναι διάχυτη και στη δεύτερη απάντηση σας. Λυπάμαι αν δεν την αντιλαμβάνεστε.

    Ευχαριστώ για την προτροπή σας να μην χρησιμοποιώ τις δάφνες και τις περγαμηνές μου, αλλά θα διαφωνήσω. Δεν είναι αυτές που μας έφεραν εδώ, αλλά ο εγωισμός, η υπεροψία όλων αυτών που είτε έχουν, είτε δεν έχουν κάτι να παρουσιάσουν.

    Δεν θεωρώ ότι οι τίτλοι μου είναι δάφνες, αλλά κατακτήσεις που έγιναν με κόπο και με την βοήθεια του Θεού. Αν σας ενοχλούν λυπάμαι.. Και μια φιλική συμβουλή, τα ρήματα που τελειώνουν σε -ης π.χ δημοσιεύσεις, περιοριστείς γράφονται με -ει.

    Τέλος να απαντήσω και στο άλλο σχόλιο λέγοντας ότι αν ασχολούμαστε με τα δικά μας τα λάθη έχουμε πιθανότητα να αλλάξουμε. Αν ασχολούμαστε με τους άλλους δεν πρόκειται να γίνει τίποτα, απλά μετάθεση ευθυνών. Κάτι που κάνουμε σαν λαός κατά κόρον.

    Δεν πρόκειται να απαντήσω σε κανένα άλλο σχόλιο, γιατί όσα γράφονται δεν χρησιμοποιούνται καλοπροαίρετα ως χώρος ανταλλαγής, αλλά σαν ευκαιρία έκφρασης κακίας. Σ΄ αυτό δεν θα συμμετέχω.

    Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

    Λάζαρος Σιάντσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστά. Το μεγαλύτερο, πιο καταστροφικό και βλακώδες λάθος μας είναι η επιμονή μας στην παραμονή μας σ' αυτή συμμορία των μαφιόζων και των γκαγκστερ της Ε.Ε. που , όπως κατάλαβα, στηρίζετε και εσείς. Επίσης κάποιος σταματάει να υποστηρίζει τις απόψεις του όταν καταλάβει ότι εκτίθεται με αυτά που λέει.
      Υ.Γ.: Τις καταλήξεις τις έγραψα σωστά;

      Διαγραφή
    2. Με θαυμασμό διακρίνω στην απάντηση σου ότι εκτός από αγρότης, ψυχολόγος, ειδικός τουρισμού αλλά και αναλυτής - έχεις και την ιδιότητα του Καθηγητή και μάλιστα με ταλέντο στην διόρθωση κειμένων. Θα σου έλεγα στην ζωή σου να προσπαθήσεις να διορθώσεις την αποτύπωση των σκέψεων σου αρχικά και έπειτα τα γραπτά των άλλων. Έχεις πράγματι εκτεθεί, όχι για την αποτύπωση της σκέψης σου, μα για τον τρόπο που χειρίζεσαι τον γραπτό σου λόγο και τις απαντήσεις σου, στους συμπολίτες σου. Αν σου έλεγα ότι είμαι ασθενής σου γιατί βλέπω ότι επιμένεις, τι θα μου απαντούσες επιστήμονα?. Και κάτι τελευταίο, το σκατό είτε με Ω το γράψεις είτε με Ο, σκατό θα παραμείνει.

      Διαγραφή
  11. 1 κακια ειναι να διορθωνεις τον αλλον για λαθη ορθογραφικα 2 δεν αντιλαμβανομαι γιατι τα ορθα επιχειρηματα χρειαζονται επωνυμια - μπορουν να απαντηθουν μονο αυτα. 3 το 1940 μαλλον επρεπε να ασχοληθουμε με τα δικα μας λαθη και να μην αντισταθουμε αφηνοντας τους γερμανους να μας σκοτωνουν ,τα παιδια πρησμενα απο την πεινα εκτελεσεις σε δημοσιους χωρους και βεβαια υποθετω και τοτε καπιταλ κοντρολ. 4 προφανως επρεπε κατα τη γνωμη σου να κανουν το δημοψηφισμα σε επαρκη χρονο ωστε τα μμε να ολοκληρωσουν την προπαγανδα τους ανενοχλητα - αυτο δεν ειναι αντιδημοκρατικο? 5 την αντισυνταγματικοτητα των μνημονιακων νομων τοσα χρονια δεν θυμαμαι να την στηλιτευσες. 6 οταν ανακατευεις την πολιτικη με την επιστημη σου δυο πραγματα μπορει να συμβαινουν η προσπαθεις να ντυσεις αδυναμα επιχειρηματα πισω απο μια αφηρημενη ψυχοπαθολογια, η πεφτεις στο αμαρτημα που προσαπτεις στο βαρουφακη του ναρκισσισμου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. " Η επιθυμία ότι θα αλλάξουμε την Παγκόσμια Οικονομική Δικτατορία, αποτελεί μεγαλοϊδεατισμό. Τον πληρώσαμε ακριβά με την Μικρασιατική Καταστροφή. Δεν μάθαμε;"
    Συγνώμη αλλά εδώ μπερδέψαμε το "σώβρακο" με τη "γραβάτα", για να μη γράψω κάτι που θα λογοκριθεί. Μεγαλοϊδεατισμό δείχνεις όταν ασκείς επεκτατική πολιτική, όπως στην περίπτωση της "Μικρασιατικής καταστροφής" και όχι όταν αμύνεσαι σε μια ενορχυστρωμένη επίθεση σε βάρος του λαού της Πατρίδας σου.
    "Αν θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο, δεν μπορείς να τον αλλάξεις από μια θέση αδυναμίας και οικονομικής εξάρτησης, αλλά από μια θέση ισχύος, εθνικής και οικονομικής ανεξαρτησίας για να έχει και ο λόγος σου βαρύτητα".
    Για να αλλάξεις το κόσμο κ. Σιάντση δεν μπορείς, ιδιαίτερα δε από θέση ισχύος όπως ισχυρίζεσθε. Γιατί τότε δε μιλάμε για κοινωνία δικαίου, αλλά για για μια κοινωνία ισχύος, που Νόμος είναι το δίκαιο του ισχυρού. Είναι κρίμα να έχουν ακόμη και σήμερα "σπουδαγμένοι" νέοι τέτοιες απολυταρχικές αντιλήψεις περί "Δικαίου" και "οικονομικής και εθνικής ανεξαρτησίας"!!!!!!!!!!
    Το μόνο που μπορεί να κάνει ο καθένας από εμάς είναι να αλλάξει ιδέες και νοοτροπίες και κυρίως πράξεις, ελέγχοντας συγχρόνως αν αυτές υπηρετούν τελικά το συνάνθρωπό τους ή όχι και όχι να αλλάξει το κόσμο από θέση ισχύος όπως δυστυχώς αντιλαμβάνεστε αυτή την αλλαγή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. τετοια συμφωνια ζητουσαν τα λοιπα κομματα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κύριε Λάζαρε Σιάντση

    όταν ξεκινάει κάποιος μια ανάλυση για την πολιτική κατάσταση στη χώρα του, νομίζω ότι είναι αναγκαίο αυτή η ανάλυση να είναι ουσιαστική και για αυτό το λόγο πραγματικά πολιτική. Οι θέσεις του κ. Τσίπρα δεν είναι ούτε δική του εφεύρεση ούτε αποτελούν μεμονωμένο περιστατικό μέσα στην ένωση που αυτοαποκαλείται Ε.Ε. και, επομένως, δεν θα έπρεπε να «ξαφνιάζουν» ούτε να τους αποδίδει κανείς τον τίτλο «πρωτότυπες», τουλάχιστον όχι στο επίπεδο της πολιτικής-οικονομικής θεωρίας ή αλλιώς της πολιτικής οικονομίας. Όσοι, λοιπόν, αναφέρουν ότι ο κ. Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ ενεργούν με έναν τρόπο πρωτοφανή εντός της Ε.Ε. και εκφράζουν απόψεις πρωτάκουστες είτε είναι υποκριτές είτε αδαείς είτε υποκριτικά αδαείς.

    Είναι γνωστό ότι, τουλάχιστον από τον προηγούμενο αιώνα και σίγουρα μετά την διατύπωση της κεϋνσιανής θεωρίας, δύο είναι τα ρεύματα που κυριάρχησαν στον δυτικό κόσμο, αυτό που αποκαλείται σήμερα «νέο-φιλελεύθερη πολιτική θεωρία» και αυτό που ακολουθεί τις κεϋσιανές αρχές της μακροοικονομίας. Θα αναφερθώ πολύ γενικά και στα δύο, γιατί και μόνο η αναφορά στις αρχές τους, θα γέμιζε τόμους ολόκληρους. Το πρώτο ρεύμα παραχωρεί όλες τις λειτουργίες του κράτους στην ιδιωτική διαχείριση, ενώ το δεύτερο θέτει κάποιους περιορισμούς στην ιδιωτική πρωτοβουλία και χρησιμοποιεί κάποια από τα έσοδα του κράτους για την αποφυγή της εξαθλίωσης της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Οι δύο παραπάνω θεωρίες, μέσω των εκπροσώπων τους και της μορφής που έχουν αποκτήσει σήμερα στα διάφορα κράτη – μέλη της Ε.Ε. εκφράστηκαν και μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο στη συνεδρίασή του για το «ελληνικό ζήτημα», στην οποία είχε παραστεί και ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, κ. Τσίπρας. Βέβαια, υπάρχουν και πιο ακραίες απόψεις, οι λεγόμενες «ακροδεξιές», οι οποίες κερδίζουν έδαφος σε πολλά από τα κράτη – μέλη τα τελευταία χρόνια. Τέλος, στην Ελλάδα υπάρχουν και οι απόψεις του Κ.Κ.Ε., οι οποίες, βέβαια, εκφράζονται και άλλες χώρες της Ε.Ε. από ομάδες ανθρώπων που δεν έχουν ακόμα συγκροτηθεί σε κόμματα. Με βάση τις θέσεις του Κ.Κ.Ε. και οι δύο παραπάνω θεωρίες έχουν διατυπωθεί, για να εξυπηρετήσουν την παραγωγή και κυρίως την αναπαραγωγή του κεφαλαίου, των μεγάλων και μονοπωλιακών επιχειρηματικών ομίλων, και άρα δεν εξυπηρετούν τα συμφέρονται της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού και επομένως δεν έχει κανένα όφελος ο λαός οποιαδήποτε και από τις δύο αρχές κι αν ακολουθ Όλα τα παραπάνω τα ανέφερα, για να αποδείξω ότι ούτε μία, ούτε ενιαία, ούτε ομόψυχη, ούτε ενωμένη είναι η Ε.Ε., αλλά αντίθετα μέσα στις κόλπους της, όπως και στο κάθε κράτος – μέλος της χωριστά υπάρχουν διαφορετικές απόψεις τις οποίες εκφράζουν διαφορετικές πολιτικές παρατάξεις - κόμματα που επιδιώκουν να επηρεάσουν την Ευρωζώνη και την πορεία της, το καθένα από τη δική του σκοπιά. Παράλληλα, αναρωτιέμαι, γιατί όλη αυτή η κατάσταση θεωρείται ανεπιθύμητη, επιζήμια και επικίνδυνη για την Ε.Ε., γιατί όλοι αποζητούν και φωνάζουν για ενότητα και ομοψυχία; Υποτίθεται ότι ένα από τα βασικά θεμέλια της δημοκρατίας, με την έννοια και τη μορφή που έχει αποκτήσει στον δυτικό κόσμο, αποτελεί η διαφορετικότητα των απόψεων και ο διάλογος ανάμεσα σε ανθρώπους που εκφράζουν ακόμα και εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις. Επίσης, ένα σημαντικό προτέρημα της δημοκρατίας σε σχέση με άλλα πολιτεύματα είναι η δυνατότητα που δίνει στους πολίτες της να εκφράσουν την άποψη τους μέσα από δημοψηφίσματα. Επομένως, ούτε το ένα ούτε το άλλο θα έπρεπε να φοβίζουν ή να θεωρούνται επικίνδυνα, αντίθετα θα έπρεπε να επιδιώκεται να συμβαίνουν. Ίσως, βέβαια, να ζούμε σήμερα μια επίφαση δημοκρατίας, στην οποία όταν δεν εξυπηρετούνται κάποια πολιτικά ή οικονομικά συμφέροντα οι ομάδες ή οι άνθρωποι πίσω από αυτά να προσπαθούν με τα επιβάλλουν με άλλα μέσα. Έχω αρχίσει να πιστεύω τα τελευταία χρόνια ότι αυτό συμβαίνει και είναι ένα γεγονός που μόνο σε ανάπτυξη, οικονομική, πολιτιστική, πνευματική, ηθική κ.α., δεν οδηγεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Όσο για το δημοψήφισμα το μόνο σχόλιο που θα ήθελα να κάνω είναι ότι όντως εξυπηρέτησε τον κ. Τσίπρα και θα τον εξυπηρετούσε είτε ΟΧΙ είτε ΝΑΙ και αν ήταν το αποτέλεσμα του. Το ερώτημα του δημοψηφίσματος ούτε ουσιαστικό ούτε επίκαιρο ήταν και, φυσικά, στο τέλος ούτε και υπόψη του το έλαβε και συνέχισε στον ευρωπαϊκό δρόμο, όπως εξάλλου είχε διακηρύξει και προεκλογικά ότι θα κάνει με οποιοδήποτε κόστος. Αλλά και οι υπόλοιποι εταίροι της Ευρωζώνης το ίδιο ακριβώς έκαναν. Δεν έλαβαν υπόψη τους την γνώμη του ελληνικού λαού. Αναρωτιέμαι, λοιπόν, και εγώ, αν όντως έχει ο λαός δύναμη και αν ο ίδιος καθορίζει την τύχη του. Στο ερώτημα αυτό διαπιστώνω προς το παρόν ότι η απάντηση είναι αρνητική και θεωρώ ότι ένα σημαντικό συμπέρασμα όλης αυτής της συζήτησης που ξεκίνησε φέτος είναι ότι επιτέλους όλοι οι ευρωπαϊκοί λαοί θα έπρεπε να αποφασίζουν ουσιαστικά όχι μόνο για την γενική πορεία των κρατών τους αλλά και για επιμέρους ζητήματα που προκύπτουν στη διάρκεια αυτής της πορείας.

    Στο ίδιο πλαίσιο τοποθετώ και τις αντιλήψεις περί κρατικών χρεών και της εξυπηρέτησης τους. Όπως πολύ καλά γνωρίζουν και οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και οι λαοί, όλα τα κράτη έχουν χρέη και μάλιστα δυσβάστακτα. Τώρα για το ποιος χρωστάει σε ποιον και ποιος δημιούργησε αυτά τα χρέη, νομίζω ότι πολύ διαφωτιστικό είναι ένα πολύωρο βίντεο του youtube που αναφέρεται στην έννοια του χρέους στις καπιταλιστικές οικονομίες. Με αυτό το δεδομένο, όπως επίσης και με δεδομένο ότι με την είσοδο της Ελλάδας στην οικονομική ένωση, συρρικνώθηκε, σχεδόν εξαφανίστηκε, η αγροτική της οικονομία και η ελαφριά της βιομηχανία και παραχωρήθηκαν σε ιδιωτικές ευρωπαϊκών συμφερόντων εταιρείες οι περισσότεροι μεγάλοι και επικερδείς κλάδοι της οικονομίας της, γιατί η Ε.Ε. αντί να εισάγει, για παράδειγμα, ροδάκινα από την Ελλάδα έχει συνάψει συμφωνίες με χώρες της Λατινικής Αμερικής για να προμηθεύεται από εκεί παρόμοια προϊόντα, επειδή έτσι συμφέρει κάποιες από τις χώρες της, δεν είναι περίεργο να αναρωτιέται οποιοσδήποτε μήπως η «Αθηναϊκή Συμμαχία» (βλ. Ε.Ε.) έχει καταντήσει «Αθηναϊκή Ηγεμονία» και έχει επαναλάβει «λάθη» χιλιάδων χρόνων που δυστυχώς δεν είναι επιζήμια μόνο για την Ελλάδα αλλά και για τα υπόλοιπα κράτη – μέλη της.

    Αντί, επομένως, να αναζητούμε ευθύνες στο τάδε πρωθυπουργό και στον δείνα υπουργό οικονομικών, που σαφώς έχουν ευθύνες, όπως όλοι οι πολιτικοί και ηγέτες των χωρών, μήπως θα έπρεπε να αναρωτηθούμε πρώτα αν ήρθε η ώρα να πάρουν οι λαοί της Ευρώπης τις τύχες τους στα χέρια τους και να επιδιώξουν μια Ένωση Ευρωπαϊκή, η οποία θα βασίζεται στις αρχές της ισότιμης συνεργασίας στα πλαίσια ενός συστημικού τρόπου διαχείρισης της οικονομίας που θα θέτει ως πρωταρχικό του στόχο τους ανθρώπους και την εξυπηρέτηση των σύγχρονων αναγκών τους; Σε αυτό το ερώτημα λοιπόν εγώ δίνω τη δική μου θετική απάντηση.

    Τέλος, και με τη μορφή υστερόγραφου αλλά και ιστορικής αναφοράς και σίγουρα χωρίς να θέλω να προκαλέσω αλλά με μόνη επιδίωξη να διατυπώσω μια άποψη – τροφή για αναζήτηση/αναρώτηση, θα ήθελα να υπενθυμίσω σε όσους διαβάζουν αυτό το κείμενο, ότι σε περιόδους όπου οι αρχές της πολιτικής οικονομίας της δυτικής δημοκρατίας έφταναν σε αδιέξοδο, τότε όλοι απευθύνονταν στα αισθήματα πατριωτικής/εθνικής ομοψυχίας και ενότητας και στις περισσότερες αυτών των περιπτώσεων οδηγούνταν στην συγκρότηση φασιστικών ή απολυταρχικών κυβερνήσεων, όπως για παράδειγμα συνέβη και στη Γερμανία με την άνοδο των ενθικοσοσιαλιστών (Αδόλφος Χίτλερ) στη διακυβέρνηση της χώρας μετά και τη συνθήκη των Βερσαλλιών (1919) και τους επαχθείς της όρους. Ελπίζω να είναι ξεκάθαρη η άποψη μου και κυρίως κατανοητή. Για περαιτέρω σχόλια, παρατηρήσεις ή αντίλογο θα με βρείτε και πάλι έτοιμη…. Σας ευχαριστώ!

    Με εκτίμηση
    Νένα Παπαδοπούλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Μη διστάσετε να προσθέσετε σχόλια στο δημοσίευμα που σας ενδιαφέρει.

Η εφημερίδα karatzova.com ενθαρρύνει τη δημόσια έκφραση των αναγνωστών της εφόσον τηρούνται οι βασικοί κανόνες δημοσιότητας που ορίζουν οι ελληνικοί νόμοι. Τα σχόλια εκφράζουν αποκλειστικά τον εκάστοτε σχολιαστή.